Eén van de mooiste Nederlandstalige nummers vind ik Durgerdam slaapt van singer/songwriter & trompettist Jeroen Zijlstra, dat hij speelt met zijn band Zijlstra. Het komt van zijn album Tussen Den Oever & New York uit 2002 en hij won er dat jaar de Annie MG Schmidt-prijs mee.

Zijlstra komt uit een vissersfamilie & woont zelf ook in Durgerdam, samen met zijn vrouw Hanna van Dorssen, die daar predikant is. Net als in zijn geboortedorp Oosterland aan de Waddenzee, woont hij daar naast de kerk & pal aan het water.

Hij zegt zelf over het lied: “[Het gaat] over de angst dat je alles wat je lief hebt, van de ene op de andere dag kunt verliezen. Dat hetgeen waar je zo van houdt, er opeens niet meer is. Als ik laat in de nacht het dorp inrijd en iedereen allang onder de zure lappen ligt, bespringt die angst mij vaak. Ik begeef me dan tussen de vreugde van het hebben en het verdriet het te verliezen. Het lied is geschreven vanuit het perspectief alsof ik het allemaal kwijt ben, alsof alles een herinnering is. Gelukkig is dat niet de realiteit. Het huis en het bed zijn er nog altijd, net als de liefde.”

Ik heb Zijlstra regelmatig zien optreden en elke keer genoot ik er enorm van. Een ras-muzikant en zanger die je meeneemt in zijn prachtige verhalen.

Durgerdam slaapt
Stilte om de huizen
aan de Durgerdammerdijk.
Weemoed op het spiegelgladde water.
‘s Morgens vier uur, vogels, mensen,
alles ligt te slapen.
Niemand heeft gezien dat ik er ben.

Mist ligt op het weiland,
rond de koeien die er grazen.
Nevel op de slootjes
die ik als mijn broekzak ken.
Haast te zoet om waar te zijn,
m’n dorp als een oase.
Niemand heeft gehoord dat ik er ben.

Durgerdam, zo mooi zo hemelsblauw.
Waar is de tijd gebleven?
Het huis en het bed
waarin ik sliep met jou.
De liefde van mijn leven.

Rokend loop ik rustig
langs de steigers en de kade.
Slenterend langs bootjes
die ik af en toe herken.
Ooit kwam ik hier aangezeild
en jij was toen mijn haven.
Niemand die nog weet dat ik er ben.

Durgerdam zo diep verloren blauw.
Waar is de tijd gebleven?
Het huis en het bed
waarin ik sliep met jou.
De liefde van mijn leven.

Durgerdam zo diep verloren blauw.
De tijd die wij vergaten.
Het huis en het bed
waarin ik hield van jou.
Het is voorgoed verlaten.