Achter de Regenboog is een stichting speciaal voor kinderen en jongeren die van dichtbij te maken hebben (of hebben gehad) met het overlijden van een dierbare binnen het gezin. Eind jaren 90 kwam ik in contact met Petra Penning, een vrouw die heel actief was voor de stichting en bijeenkomsten organiseerde voor lotgenoten. Ze vroeg me om daar het lied Kusje te zingen van Herman van Veen. Vreemd genoeg had ik dat lied nog nooit gehoord, terwijl ik toch dacht het werk van Herman redelijk te kennen. Maar blijkbaar ken ik vooral de liederen van zijn eerste jaren toen ik hem nog van dichtbij volgde, terwijl Kusje komt van het album Rode wangen uit 1989. Ik ben zelden zo gespannen geweest voor een optreden, want bij zo’n publiek wil je het vooral heel erg goed doen. En gelukkig lukte dat ook en zo werd het een onvergetelijke dag, bijzonder, confronterend en ontroerend tegelijk.

Herman is in staat om als geen andere Nederlandse zanger kinderlijke emoties te begrijpen, zoals ik zelf als kind heb mogen ervaren. Hij weet dat begrip schitterend om te zetten in de juiste woorden, zoals je kunt horen aan een zin als “Beer waar ben je? Beer kom hier, sla je pootjes om me heen.” Hier zingt hij Kusje tijdens een optreden in Carré.

Onlangs vond ik tot mijn verrassing en prachtig duet van Herman met de succesvolle Nederlandse zanger Waylon, die toch zelden in zijn eigen taal zingt. Waylon heet eigenlijk Willem Bijkerk en heeft zichzelf vernoemd naar zijn idool, de country zanger Waylon Jennings (1937-2002). Ook Herman bewondert hij enorm en nu hij de kans kreeg wilde hij heel graag juist dit pareltje uit zijn repertoire samen met hem zingen. En ik moet zeggen hij zingt het lied heel indrukwekkend en daarom deel ik het graag met je.

Kusje
Het is gewoon gebeurd.
Mijn moeder is verdwenen.
Een rare tante
haalt nu mijn vader aan.
Ze maakt het eten,
brengt me ’s avonds
neuriënd naar bed.
En ik moet dan een kusje geven.

Beer waar ben je?
Beer kom hier,
sla je pootjes om me heen.
En grom wat liefs,
straks moet ik weer naar bed,
en als het licht uitgaat,
een kusje geven.

Op het puntje van mijn stoel.
Gerinkel in de keuken.
Als ik durfde
dan liep ik heel ver weg.
Het klokje duwt
de grote wijzer.
Langzaam naar half acht.
Mijn handen kleven.

Beer waar ben je?
Beer kom hier,
sla je pootjes om me heen.
Grom wat liefs,
straks moet ik weer naar bed,
en als het licht uitgaat,
een kusje geven.