St. James Infirmary Blues is een blues & jazz standard die bekend werd door de versie van de Amerikaanse trompettist & zanger Louis Armstrong (1901-1971) uit 1928. Hier wordt het gezongen door de Amerikaanse singer/songwriter & violiste/banjoiste Rhiannon Giddens met bijzondere begeleiding door de Chinees/Amerikaanse cellist & componist Yo-Yo Ma & het multiculturele muzikale collectief The Silkroad Ensemble. Het nummer komt van hun gezamenlijke album Sing Me Home uit 2016.
Silkroad is een non-profit organisatie opgericht door Yo-Yo Ma, die samenwerking promoot tussen artiesten & instellingen en multiculturele uitwisseling stimuleert. In 2020 nam Rhiannon Giddens zijn rol over als aristiek leider. The Silkroad Ensemble is onderdeel van de organisatie.
Zowel Yo-Yo Ma als Rhiannon Giddens hebben een multiculturele achtergrond. Yo-Yo Ma werd geboren in Parijs en heeft Chinese ouders die tijdens de burgeroorlog (1927-1949) uit China gevlucht zijn. Zijn moeder Marina Lu was zangeres en zijn vader Hiao-Tsiun Ma violist & componist. Op zijn 7e verhuisde het gezin naar New York. David Giddens, de vader van Rhiannon Giddens, heeft een Europese/Amerikaanse achtergrond en haar moeder Deborah Jamieson Afrikaans/Amerikaanse & Inheems Amerikaanse roots. Haar ouders scheiden niet lang na haar geboorte nadat haar moeder naar buiten kwam met haar homosexualiteit.
St. James Infirmary Blues I went down to St. James Infirmary, to see my baby there. She was lying on a long wooden table. So cold, so still, so fair.
I went up to see the doctor. “She’s very low,” he said. I went back to see my baby. Good God, she’s lying there dead.
I went down to Old Joe’s Bar-room. On the corner of the square. They were serving drinks as usual., And the usual crowd was there.
To my left stood old Joe McKennedy. His eyes were blood-shot red. He turned to the crowd around him. And thеse are the words hе said:
Let her go, let her go, God bless her. Wherever she may be. She can search this whole wide world over. But she’ll never find another man like me.
She can search this whole wide world over. But she’ll never find another man like me.
When I die, please Lord, bury me, in my ten-dollar Stetson hat. Put a twenty-dollar gold piece on my watch chain. So my friends will know I died standing pat.
Get six gamblers to carry my coffin, and six choir girls to sing me songs. Stick a jazz band on my hearse wagon, to raise hell as I go along.
Now that’s the end of my story. Let’s have another round of booze. And if anyone should ask you. Just tell em I got the St. James Infirmary blues.
Ik heb weer een geweldig optreden voor je gevonden van de Amerikaanse singer/songwriter Rhiannon Giddens. Ze was mijn zangeres van het jaar in 2015 en hier zingt ze een bekende Amerikaanse traditional, het folk en gospel lied Wayfaring Stranger, dat stamt uit de 19e eeuw.
Het nummer is door veel artiesten gecovered, zoals door Joan Baez, Tim Buckley, Glen Campbell, Joni Mitchell, Emmylou Harris, Eva Cassidy, Johnny Cash, Ed Sheeran, Neil Young en Eric Bibb. Maar zo mooi en intens gezongen heb ik het nog nooit gehoord. Giddens wordt begeleid door de Schot Phil Cunningham op accordeon.
Wayfaring Stranger I am a poor wayfaring stranger, traveling through this world alone. There is no sickness, toil nor danger, in that fair land to which I go.
I’m going home to see my mother. I’m going home no more to roam. I am just going over Jordan. I am just going over home.
I know dark clouds will gather round me. I know my way is rough and steep. But golden fields lie just before me, wherever he shall ever be.
I’m going home to see my mother. I’m going home no more to roam. I am just going over Jordan. I am just going over home.
Ik heb veel nieuwe muziek geluisterd dit jaar en er zat veel moois tussen, zoals je misschien al hebt gezien op mijn Facebookpagina en op deze blog of hebt gehoord in mijn radioprogramma van de Songcatcher.
Van het grote aantal nummers die ik in 2015 voor het eerst hoorde zijn dit mijn favorieten. Ik heb ze weer ingedeeld naar land of plaats van herkomst.
Asheville (North Carolina) USA Lizz Wright – Freedom (2015): Heerlijke uptempo nummer van een singer/songwriter die vaak wat zwaar op de hand is, maar hier zeker niet.
Australië Jo Lawry – The Rest Of Me(2015) Jo Lawry – Taking Pictures(2015) Jo Lawry – Too Late (2015) Jo Lawry & Sting – Impossible (2015): Vier schitterende nummers van het album Taking Pictures van deze zangeres die vooral bekend is van haar backing vocals in de band van Sting.
Canada Adam Cohen – Boats (2014) Adam Cohen – So Much To Learn (2014) Adam Cohen – Song Of Me And You (2014) Adam Cohen – We Go Home (2014): De zoon van Leonard Cohen breekt eindelijk door met het album We Go Home en het aanstekelijke enthousiasme van zijn band.
Cincinatti (Ohio) USA Over The Rhine – All I Ever Get For Christmas Is Blue (2007) Over The Rhine – New Year’s Song (2014) Over The Rhine – Nothing is Innocent (2007): Het Amerikaanse echtpaar Karin Bergquist & Linford Detweiler maakt zeer gevarieerde muziek sinds 1989 en ik heb de moeite genomen om het hele repertoire van ze door te nemen. Dit waren de hoogtepunten.
Durham (North Carolina) USA Carolina Chocolate Drops –Leaving Eden (2012) Rhiannon Giddens – She’s Got You (2015) Rhiannon Giddens – Tomorrow Is My Turn (2015): De zangeres van 2015 wat mij betreft. Prachtige stem, intensiteit en uitstraling. Zowel in haar groep Carolina Chocolate Drops als solo.
Engeland James Bay – Hold Back The River (2014): Guilty pleasure en oorwurm inéén. Steeds als ik het hoor zing ik het uren achter elkaar. Josh Osho – Even In War (2013): Een lied dat in mijn hoofd blijft hangen en me doet denken aan Labi Siffre. Beide hebben een Nigeriaanse vader.
Julia Fordham – The Morning After (2014): Brengt me terug naar de jaren 80, toen ik haar platen grijs draaide.
Martha Bean – A Better Man (2015): Prachtige song met strijkers, kan ik zelden weerstaan. Noisettes – Ragtop Car (2012): Een lied waar ik vrolijk van wordt en mee ga zingen.
Italië Alessandro Pitoni – Colpo di coda (2008): Prachtige tango die me sterk doet denken aan de muziek van La Piccola Orchestra Avion Travel.
Los Angeles (California) USA J.D. Souther – Come What May (2015): Terugkeer van een oude held uit de jaren 70 (bekend van zijn werk met de Eagles en Linda Ronstadt) met een ontroerend lied. Sara Bareilles & Jason Mraz – You Matter To Me(2015): Schitterend duet van deze twee singer/songwriters. Ik ben nou eenmaal gek op samenzang en tweede stemmen. En dan ook nog met piano en strijkers als begeleiding.
Nashville (Tennessee) USA Darrell Scott – A Crooked Road (2010) Tim O’Brien & Darrell Scott – Free Again (2013): Mijn favoriete songs van het jaar. Geschreven door leeftijdsgenoten met veel levenservaring en levenswijsheid. Ze raken me diep, omdat ik zoveel herken in wat ze vertellen. Maar ook geven ze me hoop over de weg die ik ga. Ik zing de liederen het liefst uit volle borst mee.
Nederland Alex Roeka – Moeder (2015): Prachtig lied over toch nog eens praten met je moeder (na haar dood) over hoe het allemaal is gegaan vroeger. Jeroen Zijlstra – En als de Maas weer komt (2014): Cubaanse klanken vermengt met de typische Zijlstra sound in zang en trompet.
New York, USA Norah Jones en Vince Giordano & The Nighthawks – If You Want The Rainbow (2014): Authentieke jaren 20 klanken in deze heerlijke cover laat horen dat Jones toch heerlijk kan zingen.
Peckerwood Point (Tennessee) USA Larry Campbell & Teresa Williams – Keep Your Lamp Trimmed And Burning (2015): Een pittige gospel van dit echtpaar, waarbij Campbell strak gitaar speelt en Williams vocaal uit haar dak gaat.
Portugal Luisa Sobral & Antonio Zambujo – Ines(2013): Mooi lied waarin Zambujo de show steelt en laat horen waarom hij mijn favoriete zanger is. Mafalda Arnauth – Luz de mim (2013): Heerlijk ritmisch, tango-achtige lied van een uitstekende zangeres.
Talent (Oregon) USA Andrew Combs – Month Of Bad Habits (2015) Andrew Combs – Nothing To Lose (2015) Andrew Combs – Pearl(2015): Hij wordt nu al vergeleken met Roy Orbison en Jim Croce, maar op zijn album All These Dreams hoor ik vooral heel lekkere muziek die voortkomt uit een traditie.
Darrell Scott – A Crooked Road I walk a crooked road to get where I am going. To get where I am going, I must walk a crooked road. And only when I’m looking back, I see the straight and narrow. I see the straight and narrow, when I walk a crooked road.
I sing a lonesome song to anyone who’ll listen. Yea to anyone who’ll listen, I’ll sing my lonesome song. And when I hear you singing too, the sorrow sounds so hopeful. The sorrow sounds so hopeful, when I sing my lonesome song.
And a lonesome song will be my true companion. When all else has abandoned, for singing of their own. And a lonesome song will fill my days with gladness. Make joy out of sadness, when I sing this lonesome song to you.
I love with all my heart, there is no way of stopping. I have no way of stopping, I just love with all my heart. Through the broken and the beautiful, the bad news and the good news. The bad new and the good news is I love with all my heart.
And a loving heart will be my true companion. When all else has abandoned, for loving of their own. And a loving heart will fill my days with gladness. Make joy out of sadness, when I show this loving heart to you.
I long to be a happy man, in this life that I am given. In this life that I am given, I long to be a happy man. When the noise turns to stillness, I see I have the making. I see I have the making to be one happy man.
And a happy man will be my true companion. When all else has abandoned, for happy of their own. And a happy man will fill my days with gladness. Make joy out of sadness, when I bring this happy man.
And a happy man will be my true companion, when all else has abandoned, for happy of their own. And a happy man will fill my days with gladness. Make joy out of sadness, when I show this happy man to you.
I walk a crooked road to get where I am going. To get where I am going, I must walk a crooked road. And only when I’m looking back, I see the straight and narrow. I see the straight and narrow, when I walk a crooked road.
De zangeres van 2015 is voor mij de Amerikaanse Rhiannon Giddens. Multicultureel kun je haar noemen, met een blanke vader en een zwarte moeder, terwijl ze zelf getrouwd is met een Ierse musicus. Ook haar muzieksmaak is een smeltkroes aan invloeden. Ze studeerde opera aan het conservatorium en daarna werd het vooral folk, jazz, gospel, blues en country. Ze zingt niet alleen prachtig, maar speelt ook uitstekend banjo en viool in haar groep de Carolina Chocolate Drops.
Giddens is zeer maatschappelijke betrokken en bezield, zoals blijkt uit het feit dat haar groep zich vooral richt op verwaarloosde Afro-Amerikaanse folkmuziek en op persoonlijke en historische verhalen, wit en zwart, in de folkmuziek. Ze zegt er zelf over, “Everybody’s got skeletons in their closet; everybody’s got those horrible pieces of the past that they’d rather forget about. But you kind of have to make a stand. If everyone just says “Well, horrible things happened here, I’m leaving,” then that’s no good. Part of me just wants to be there, to be the change I want to see in the world. And I want to do that at home. (…) We have never pretended to have gone through the hardships that those guys went through, we are standing on their shoulders. It’s because of what they went through that we can do what we do today.”
In 2013 stal Giddens de show tijdens het concert Another Day, Another Time dat geïnspireerd was door de film Inside Llewyn Davis. In 2014 viel ze op bij The New Basement Tapes, een supergroep met o.a. Marcus Mumford & Elvis Costello, die gevormd werd door producer T Bone Burnett om herontdekte nummers van Bob Dylan op de plaat te zetten. En dit jaar verscheen haar solo-album Tomorrow Is My Turn dat enorm enthousiast is ontvangen. Zo wordt ze nu al “the greatest folk diva of our era” genoemd.
Giddens heeft een geweldige stem, zoals je kunt horen in het lied She’s Got You, dat geschreven werd door de Amerikaanse country singer/songwriter Hank Cochran en in 1962 een hit werd in de versie van zangeres Patsy Cline (1932-1963). Ik had een prachtige live uitvoering van Giddens gevonden in de Grand Ole Opry, maar die is niet meer te vinden. Dus moet je het helaas doen met de plaatversie.
She’s Got You I’ve got your picture, that you gave to me. And it’s signed with love, Just like you used to be. The only thing different, the only thing new. I’ve got your picture, she’s got you.
I’ve got the records, that we used to share. And they still sound the same, as when you where here. The only thing different, the only thing new. I’ve got the records, she’s got you. I’ve got the memories, or has it got me. I really don’t know, but i know it won’t let me be.
I got your class ring, and it proves you cared. And it still looks the same, as when you gave it dear. The only thing different, the only thing new. I’ve got these little things, she’s got you.
I’ve got ther memories, or has it got me. I really don’t know, but I know that it won’t let me be.
I got your class ring, and it proves you cared. And it still looks the same, the very same as when you gave it dear. The only thing different, the only thing new. I’ve got these little things, she’s got you. I’ve got these little things, she’s got you.
St. James Infirmary Blues is een blues & jazz standard die bekend werd door de versie van de Amerikaanse trompettist & zanger Louis Armstrong (1901-1971) uit 1928. Hier wordt het gezongen door de Amerikaanse singer/songwriter & violiste/banjoiste Rhiannon Giddens met bijzondere begeleiding door de Chinees/Amerikaanse cellist & componist Yo-Yo Ma & het multiculturele muzikale collectief The Silkroad Ensemble. Het nummer komt van hun gezamenlijke album Sing Me Home uit 2016.
Zowel Yo-Yo Ma als Rhiannon Giddens hebben een multiculturele achtergrond. Yo-Yo Ma werd geboren in Parijs en heeft Chinese ouders die tijdens de burgeroorlog (1927-1949) uit China gevlucht zijn. Zijn moeder Marina Lu was zangeres en zijn vader Hiao-Tsiun Ma violist & componist. Op zijn 7e verhuisde het gezin naar New York. David Giddens, de vader van Rhiannon Giddens, heeft een Europese/Amerikaanse achtergrond en haar moeder Deborah Jamieson Afrikaans/Amerikaanse & Inheems Amerikaanse roots. Haar ouders scheiden niet lang na haar geboorte nadat haar moeder naar buiten kwam met haar homosexualiteit.
St. James Infirmary Blues
To my left stood old Joe McKennedy.
When I die, please Lord, bury me,
Ik heb veel nieuwe muziek geluisterd dit jaar en er zat veel moois tussen, zoals je misschien al hebt gezien op mijn 
Jo Lawry & Sting – 
Josh Osho – 
Nederland
