Posts Tagged ‘Nederlandstalig’


02.06.2013

Donald Jones – Ik zou je het liefste in een doosje willen doen

Donald JonesIk ben veel aan het terugkijken naar vroeger en daardoor komt vanzelf ook de muziek van toen naar boven. Eén van de favoriete liederen uit mijn jeugd was “Ik zou je het liefste in een doosje willen doen” van Donald Jones. Een heerlijk lieflijk lied.

Jones (1932-2004) was de eerste zwarte ster in de Nederlandse showbizz. Hij kwam in 1954 met een Amerikaanse dansgroep naar Nederland en besloot te blijven. In zijn keuze speelde naast het racisme in de VS, waarschijnlijk ook mee dat hij een verborgen homosexueel was, die in ons land iets meer tolerantie aantrof. Als zwarte man was hij toen een bezienswaardigheid: “Ik was een ‘oddity’. Een vreemd ding. Je kon het aanraken en je kon ermee praten. Ik liep een keer door de Leidsestraat en ik voelde ineens een hand door mijn haar. Ik schrok me lam. Waren het meisjes, ze zeiden: ‘Sorry meneer, we wilden even voelen'” 

Donald JonesHij werd snel bekend door zijn optredens op televisie en door cabaretproducties in het theater. Van 1957 tot 1959 speelde hij in de komische televisieserie Pension Hommeles, die geschreven was door Annie MG Schmidt en geproduceerd werd door Wim Ibo, met muziek van Cor Lemaire. “Ik zou je het liefste in een doosje willen doen”  is afkomstig uit die serie. Je ziet Donald Jones in zijn rol als werkstudent Dinky Henderson en Roekie Aronds in de rol van Klaartje Binnendijk.

Ik zou je het liefste in een doosje willen doen
Ik zou je het liefste in een doosje willen doen.
Je bewaren, heel goed bewaren.
Dan laat ik jou verzekeren voor anderhalf miljoen.
Telkens zou ik eventjes het deksel opendoen.
En dan strijk ik je zo zachtjes langs je haren.
Dan lig je in de watten en niemand kan erbij,
geen dief die je kan stelen, je bent helemaal van mij.

Ik zou je het liefste in een doosje willen doen.
En dan telkens even kijken, heel voorzichtig even kijken,
telkens even kijken, hmmm.

Je mag er wel even uit elke dag.
Eén uurtje dat mag, ja één uurtje dat mag.
Je mag dan ook wel naar het Vondelpark even,
alleen om de eendjes wat eten te geven.
En als je dan wegloopt, raak ik je toch niet kwijt,
want ik vind jou altijd, ja ik vind jou altijd.

Ik zou je het liefste in een doosje willen doen.
Je bewaren, heel goed bewaren.
Dan laat ik jou verzekeren voor anderhalf miljoen.
Telkens zou ik eventjes het deksel opendoen.
En dan strijk ik je zo zachtjes langs je haren.
Dan lig je in de watten en niemand kan erbij,
geen dief die je kan stelen, je bent helemaal van mij.

Ik zou je het allerliefste in een doosje willen doen.
En dan telkens even kijken, heel voorzichtig even kijken,
telkens even kijken en een zoen.

24.03.2013

Bløf – Liefs uit Londen

In de jaren 70 en begin jaren 80 luisterde ik veel naar Nederlandstalige muziek. Herman van Veen en Ramses Shaffy maakte ik van nabij mee, dankzij mijn broer die manager van hen was. Ook ging ik veel naar cabaretvoorstellingen. En begin jaren 80 organiseerde ik zelf optredens van Toontje Lager en het Goede Doel voor de Introductiedagen van de Universiteit in Utrecht. Daarnaast was ik fan van Cherry Wijdenbosch (Dame uit Suriname 1982) en het Klein Orkest en zong ik zelf veel Nederlandstalig, zoals liederen van Jules de Corte.

Midden jaren 80 raakte de Nederlandstalige muziek steeds meer uit beeld. Ik vermoed dat het kwam omdat ik geen aansprekende nieuwe artiesten meer tegenkwam en uitgekeken was geraakt op de mij bekende namen, wiens repertoire ik inmiddels te goed kende.

Pas in 1998 veranderde het in één klap toen ik een prachtig Nederlandstalig lied op de radio hoorde. Liefs uit Londen van Bløf maakte zoveel indruk op me dat ik diezelfde dag nog op zoek ging naar de single. Hij bleek nog niet uit en dus heb ik hem gelijk besteld en later die week opgehaald. Mijn eerste cd-single ooit! En eindelijk kon ik weer luisteren naar Nederlandstalige muziek van het niveau waar ik zo van hield. En die muziek is daarna gelukkig niet meer uit mijn leven verdwenen.

Geniet 15 jaar later mee met de Songcatcher van deze prachtige uitvoering van Liefs uit Londen door Bløf (met zanger Paskal Jakobsen, pianist Bas Kennis, basgitarist Peter Slager en drummer Norman Bonink), samen met het Metropole Orkest. De tekst  is van Peter Slager en de muziek van Bas Kennis. Deze opname komt uit 1999.

Liefs uit Londen
Van de wereld weet ik niets.
Niets dan wat ik hoor en zie,
niets dan wat ik lees.
Ik ken geen andere landen,
zelfs al ben ik er geweest.
Grote steden ken ik niet,
behalve uit de boeken, behalve van TV.
Ik ken geen andere stad,
dan de stad waarin ik leef.

Zij stuurt me kaarten uit Madrid
en uit Moskou komt een brief.
Met de prachtigste verhalen
en God, wat is ze lief.
Gisteren uit Lissabon
ik mis je en een zoen.
Vandaag uit Praag een kattebel,
want er is zoveel te doen.
En morgen, als de postbode
mijn huis weer heeft gevonden,
dan stort ze mijn hart vol
met al het liefs uit Londen.

Van de wereld weet ik niets.
Niets dan wat ik hoor en zie,
niets dan wat ik voel.
Ik leef van dag tot dag,
zonder vrees en zonder doel.
Verre landen ken ik niet,
behalve uit mijn atlas,
en die droom ik elke nacht.
Maar ik droom alleen de landen,
waar ze ooit aan me dacht.

Als een mooi en groot geloof,
aan de muur van mijn gedachten,
hangt een wereldkaart te wachten,
tot ze terugkomt.
Met haar reizen in mijn hoofd,
steek ik vlaggen in de aarde,
dezelfde kleur, dezelfde waarde.

Zij stuurt me kaarten uit Madrid
en uit Moskou komt een brief.
Met de prachtigste verhalen
en God, wat is ze lief.
Gisteren uit Lissabon
ik mis je en een zoen.
Vandaag uit Praag een kattebel,
want er is zoveel te doen.
En morgen, als de postbode
mijn huis weer heeft gevonden,
dan stort ze mijn hart vol
met al het liefs uit Londen.

02.12.2012

Theo Nijland – Loop de regen in

Je hebt van die artiesten die bij het grote publiek onbekend zijn, maar vooral door andere artiesten worden bewonderd. Zo iemand is de Nederlandse zanger, pianist, tekstschrijver en componist Theo Nijland. Ik ontdekte hem via een goede vriend van me, die hem al een aantal keren in het theater had gezien en alle cd’s in zijn platenkast had staan. Vooral zijn album Jij (2001) met liederen als Wassenaar, De pijn is weg en Laat maar maakten een verpletterende indruk op me. Het ontroerende en tegelijkertijd ook heftige Wassenaar, over de relatie tussen een moeder en een zoon, werd zelfs mijn lied van het jaar in 2001.

Nu is er dan eindelijk een live optreden beschikbaar, onlangs gemaakt voor het tv-programma Vrije Geluiden van de VPRO. Het prachtige lied Loop de regen in is van Nijland’s laatste album ’t Begin van het einde (2012).

Loop de regen in
Loop de regen in.
Kom nu eindelijk eens
onder mijn jas vandaan.
Laat me los.
Begraaf je niet steeds
in mijn trui.

Loop de regen in.
Durf es één keer alleen
tot die boom daar te gaan.
En dan door.
Het is maar een bui.

En kom bij me terug.
Als je ook zonder mij kunt.
Op een dag kom jij
zomaar opeens
uit de regen vandaan.

En dan zullen we zien.
Als jij dan nog van me houdt.
Of we dan toch nog misschien,
want ik hou van je.
Of we dan toch weer misschien,
van voren af aan.

Loop de regen in.
Klamp je niet vast aan mij.
Stamp es lekker alleen
door die plassen daar,
in zo’n buitje verdrink je niet.

’t Is de regen maar.
Ga die bomen voorbij
en dan zover dat jij,
als je omkijkt,
je mij niet meer ziet.

En kom bij me terug.
Als je ook zonder mij kunt.
Op een dag kom jij
zomaar opeens
uit de regen vandaan.

En dan zullen we zien.
Als jij dan nog van me houdt.
Of we dan toch weer misschien,
want ik hou van je,
of we dan toch weer misschien,
van voren af aan.

’t Is de regen maar.
Durf es één keer,
eens één keer alleen.
Bij me vandaan.

Loop de regen in.
Kom nu eindelijk eens
onder mijn jas vandaan.
Laat me los.
Begraaf je niet steeds
in mijn trui.

21.10.2012

Ramses Shaffy – Aram

Onvergetelijke herinneringen aan Ramses. Hoe hij in mijn ouderlijk huis achter de piano ging zitten en er klanken uit liet komen die ik nog nooit had gehoord. Een optreden in het Utrechtse theatertje Mirliton op een onvindbare plek in Hoog Catharijne met een paar man publiek. Hij las voor uit Het boek Lielje (1964) en ik lag onder mijn stoel van het lachen.

De nachtelijke concerten in Tejater Kikker onder de naam de Speeltuin in 1975. Ik mocht er met mijn cabaretgroep een keer als gast optreden en Ramses zong samen met ons zijn canon Er was een jongetje. Die nachten waren zo ie zo hoogtepunten in mijn leven van toen. Ramses zong zijn liedjes, introduceerde speciale gasten (Thijs van Leer, Heddy Lester, Lucy Steymel), improviseerde op de piano en vertelde hilarische verhalen over zijn avontuurlijke leven. Hij had iets waardoor je continu aan zijn lippen hing en als ik vroeg in de ochtend thuis kwam was ik nog steeds vol energie.

Ik had het geluk Ramses regelmatig te ontmoeten, omdat mijn broer David zijn manager was, terwijl zijn vrouw Helène de persoonlijke verzorging op zich nam. Voor een optreden haalde ze hem thuis op en als hij niet thuis was keek ze rond op bekende plekken om hem te vinden. Dan zorgde ze dat hij in bad ging en vooral nuchter werd en bleef. Vaak lukte dat, maar soms ook niet. Zo donderde hij een keer tijdens een optreden met een enorme klap in de (lege) orkestbak. Maar het plezier en het bijzondere overheerste voor mij die donkere kant. Zijn zangstem, zijn pianospel, zijn verhalen, zijn uitstraling. Het was mooi om dat mee te mogen maken.

Helaas is de live versie die ik hier geplaatst had inmiddels van YouTube verdwenen. Dus moet je het doen met de plaatversie zonder beelden.

Aram
Aram, Aram is jouw naam, een prachtige naam.
Je bent toch zo klein,
maar je beentjes zijn nu al sterk, sterk, sterk.

Aram, Aram is jouw naam, een prachtige naam.
Je bent nu zo klein,
maar alles doet al zijn werk, werk, werk.

En straks rijd jij op een paard,
door het veld en warme plassen.
Straks rijd jij op je paard.
Straks mijn God, ben jij volwassen.

Aram, Aram is jouw naam, een prachtige naam.
Je bent toch zo klein,
maar je beentjes zijn nu al sterk, sterk, sterk.

Straks vaar jij op de zee,
door storm en wilde baren.
Straks vaar jij op de zee
en jij trotseert alle gevaren.

Aram, Aram is jouw naam, een prachtige naam.
Je bent toch zo klein,
maar je beentjes zijn nu al sterk, sterk, sterk

Straks vlieg jij door de lucht,
op een schip met wilde zeilen.
Straks vlieg jij door de lucht,
jij gaat zo ver duizenden mijlen.

Aram, Aram is jouw naam, een prachtige naam.
Je bent toch zo klein,
maar je beentjes zijn nu al sterk, sterk, sterk.

Aram, Aram is jouw naam, een prachtige naam.
Je bent nog zo klein
en God bekijkt zijn wonderwerk.

08.07.2012

Herman van Veen – Dat tedere gevoel

Warme herinneringen heb ik aan de voorstellingen die ik van Herman van Veen meemaakte in de jaren 70. Avondvullende achtbanen waren het, vol prachtige liederen, speelsheid en gekkigheid, muzikaliteit, clowneske acts en ingetogen momenten.

Ik mocht een paar keer mee helpen achter de coulissen. Er was die keer in Delft, dat vlak voor aanvang van de show een snaar van Herman’s viool brak en ik de vrijwel hopeloze taak kreeg om een nieuwe te vinden, na sluitingstijd, in een stad waar ik heg nog steg kende. Wat een kick, toen ik er net op tijd mee aan kwam! Mijn mooiste herinnering was helemaal boven in de nok van Theater Carré. Vlak voor de voorstelling begon, terwijl het zaallicht doofde, hoorde ik ineens naast me zijn stem die me vroeg of ik het naar mijn zin had. Ik wilde hem geluk wensen bij zijn optreden, maar hij was al op weg naar het podium, rustig lopend door een uitverkochte zaal.

Het lied Dat tedere gevoel kwam aan het eind van de show en raakte me tot het diepst van mijn ziel.

Dat tedere gevoel
Ik heb dat tedere gevoel,
voor elke zot, voor elke dwaas.
Die buiten rond daast zonder doel,
die niemand’s knecht is, niemand’s baas.

Ik heb dat tedere gevoel,
voor ieder die zich luidkeels uit.
Die elk gebaar ervaart als koel.
Voor wie zich elke kudde sluit

Ik heb dat tedere gevoel,
voor wie zich in een droom verwart.
En waar die droom de waarheid ramt,
klinkt soms zijn lach net iets te hard.

Ik heb dat tedere gevoel,
voor elke vrouw, voor elke man.
Die in volkomen weerloosheid,
een ander mens beminnen kan.