De Amerikaanse singer/songwriter Michael Johnson (1944-2017) heb ik pas dit jaar ontdekt. Ik leerde hem kennen van zijn bijdrage in 1967 aan het trio Denver, Boise & Johnson (John Denver, David Boise & Michael Johnson), die eerder bekend stonden als The Mitchell Trio.

Toen die samenwerking stopte verraste hij iedereen door een rol aan te nemen in een musical over Jacques Brel (1929-1978). Daarna begon hij te werken als solo-artiest en op zijn debuutalbum There Is A Breeze uit 1973 stond een schitterende cover van Brel’s prachtige lied Les Vieux uit 1963, vertaalt als Old Folks. Helaas kan ik je daarvan alleen hier de plaatversie laten horen.

Maar daarvoor in de plaats vond ik een ander prachtig lied van Johnson, maar dan wel in een live-versie. Dat is het melancholische nummer I Can’t Get To You From Here, dat komt van zijn album Home Free uit 1981 en let daarbij vooral ook op zijn fantastische gitaarspel. Dat ontwikkelde hij in 1966 in Barcelona bij het Conservatori Superior de Musica del Liceu, waar hij lees krijg van grootheden als Graciano Tarrago (1892-1973) & zijn dochter Renata Tarrago (1927-2005).

I Can’t Get To You From Here
I’m glad you called me.
I still feel your voice
touch something inside me.
But I have no choice,
but to tell you
I’m no longer one of the boys.
And I can’t get to you from here.

Now I don’t think you’d know me,
to see me up close.
I’ve built me a family
and I don’t like to boast.
But I’m all settled into
what I need the most.
And I can’t get to you from here.

I can’t turn back the years,
and get crazy again
with nothing to fear.
Easy as that might appear,
I can’t turn my back
on the love living here.

I only bet
when I’ve got all the cards.
I don’t take on all comers,
when they come on too hard.
I’m a daddy and a voter,
and I go to bed tired.
And I can’t get to you from here.

I can’t turn back the years,
and get crazy again
with nothing to fear.
Easy as that might appear,
I can’t turn my back
on the love living here.

Well I’m glad you called,
but it’s sad in a way.
To still feel the flame when
there’s nothing to say.
The world we once lived in
is now so far away.
That I can’t get to you from here.
No, I can’t get to you from here.