Eind jaren 90 zag ik een geweldig sfeervol concert van de Amerikaanse neo-soul/funk singer/songwriter Maxwell (Gerald Maxwell Rivera) in Paradiso. Zijn debuutalbum Maxwell’s Urban Hang Suite uit 1996 was toen net uit en de zaal zat vol liefhebbers, die tot Maxwell’s verbazing alle nummers enthousiast meezongen.

Maxwell groeide op in Brooklyn in New York, als zoon een Haïtiaanse moeder en een Portoricaanse vader. Die overleed als gevolg van een vliegtuigongeluk toen zijn zoon 3 jaar oud was. De Baptistenkerk was na dat verlies erg belangrijk in het gezin. Hij zong daar regelmatig en op zijn 17e begon hij met componeren. In die jaren werd hij gepest op school, omdat hij zo verlegen was.

Voor zijn album Maxwell’s Urban Hang Suite kreeg hij hulp van veteranen als soul singer/songwriter Leon Ware (1940-2017) en gitarist Wah Wah Watson (1950-2018).

Hier zingt hij zijn nummer Ascension van die plaat tijdens een spetterend optreden in Frankrijk.

Ascension
It happened the moment,
when you were revealed.
‘Cause you were a dream
that you should not have been,
a fantasy real.

You gave me this beating baby.
This rhythm inside.
But you made me feel good,
make me come alive.

So shouldn’t I realize.
You’re the highest of the high.
If you don’t know, then I’ll say it,
so don’t ever wonder.

Shouldn’t I realize.
You’re the highest of the high.
If you don’t know, then I’ll say it,
so don’t ever wonder.

So tell me how long.
How long it’s gonna take
until you speak, babe?
‘Cause I can’t live my life,
without you here by my side.

You gave me this feelin’.
Feelin’ in my life.

So shouldn’t I realize.
You’re the highest of the high.
If you don’t know, then I’ll say it,
so don’t ever wonder.