De salsa muziek zit nog in mijn lijf, blijkt als ik het nummer Jokoh Jokoh hoor van de Kameroenees/Amerikaanse singer/songwriter & bassist Richard Bona samen met zijn Afro-Cubaanse groep Mandekan Cubano. Mijn heupen gaan er spontaan van bewegen, zoals ik geleerd heb tijdens de danslessen. Het is muziek die me energie geeft, zoals ik ontdekte tijdens dansavonden, soms tot diep in de nacht. En muziek die me vrolijk maakte. Er kwam een ongekende kant van mezelf naar boven en ik heb daar toen erg van genoten. Fijn om die herinnering te koesteren.

Richard Bona komt uit een muzikale familie. Zijn grootvader was een griot, een Westafrikaanse zanger & verhalenverteller, en zijn moeder was zangeres. Op zijn 4e speelde Bona al balafon, een soort xylofoon en vanaf zijn 5e trad hij op in de plaatselijke kerk. Omdat zijn familie arm was maakte hij veel instrumenten zelf, zoals fluiten en gitaren. Zijn talent bleek al snel en hij werd gevraagd voor festivals & ceremonieën. In 1980 op zijn 13e trad hij voor het eerst op in een jazzclub in Douala. Via de eigenaar daarvan leerde hij meer over jazzmuziek en met name die van de Amerikaanse jazzbassist Jaco Pastorius (1951-1987), waardoor hij overstapte op de elektrische basgitaar.

Helaas heb ik geen tekst kunnen vinden van dit lied. Het nummer komt van het album Heritage van Richard Bona samen met zijn groep Mandekan Cubano uit 2016. De groep stelde hij zelf samen en bestaat uit Osmany Paredes op de piano, Luisito & Roberto Quintero percussie, Rey Alejandre trombone & Dennis Hernandez op de trompet. Wie de gitarist is weet ik niet.