Mijn favoriete zanger van de tweede helft van de jaren 90 was George Michael. Ik ontdekte zijn album Older (1996) tijdens een zeilvakantie in Turkije en heb het daarna nog veel gedraaid en ben ook nummers ervan zelf gaan spelen en zingen. Dat was eerlijk gezegd een verrassing, omdat ik tot die tijd nooit zo onder de indruk was van zijn muziek, maar dat veranderde met Older in één klap. Het niveau daarvan werd nog overtroffen door het geweldige MTV concert uit 1996, dat niet alleen indruk op me maakte door de zang van George Michael, maar vooral ook door de interactie met de zangers op de achtergrond en hun plezier en passie. Vooral het nummer Freedom 90 heb ik vaak aan mensen laten horen en zien als voorbeeld van gepassioneerd zingen.

De groep zangers werd samengesteld door Chris Cameron. Een man met heel veel ervaring als musical director, arrangeur en pianist bij artiesten als Chris de Burgh, Randy Crawford, Terence Trent D’Arby, Hot Chocolate, Leona Lewis, Mezzoforte, Alison Moyet, Stevie Nicks, Billy Ocean, Alessandro Safina en Take That. Speciaal voor het concert koos hij bewust zangers uit met veel ervaring en soul, met name bij de vijf vrouwen.

Katie Kissoon kennen we vooral van de samenwerking met haar broer, als Mac & Katie Kissoon (1971-1977). Daarna zong ze bij Van Morrison, Eric Clapton, Roger Waters, Robbie Williams en Stevie Wonder. De zusters Sharon & Lori Perry vormden met hun zussen Carol & Darlene jarenlang de R&B groep Perri (Sisters) (1981-1990) en werkten met Anita Baker, George Benson, Roberta Flack en Steely Dan. Shirley Lewis is al ruim 20 jaar de vaste achtergrond zangeres van George Michael en zong daarnaast met Elton John en Luther Vandross. Jo Bryant tenslotte, de enige blanke van het stel, zingt al langer voor George Michael.

Bij de mannen zong Ola Onabule met Natalie Cole, Al Jarreau, Gladys Knight en Diane Reeves, terwijl de overige twee, Jay Henry en Jay Ray Ruffin minder bekend zijn.

De band bij het MTV Unplugged concert bestaat uit: Hugh Burns (gitaar), Chris Cameron (toetsen), Danny Cummings (percussie), Peter Gordeno (toetsen), Danny Jacob (bas), Frank Tontoh (drums), Stephen Walters (gitaar).

Het lied Freedom 90 van het album Listen Without Prejudice (1990), is door George Michael op zijn eigen lijf geschreven en heeft een prachtige tekst over het losmaken van het oude, dat wat je niet meer past (Wham en platenmaatschappij Sony) en ruimte geven aan wat je werkelijk bezield. En het mooie is dat George vanaf dat album, en vooral met Older en dit concert, wat mij betreft ook werkelijk de stap heeft gemaakt van middle of the road naar echt bezielde muziek.

Freedom 90
Freedom, freedom, freedom
You’ve gotta give for what you take
Freedom, freedom, freedom
You’ve gotta give for what you take

Ah Auw

Well it looks like the road to heaven
But it feels like the road to hell
When I knew which side my bread was buttered
I took the knife as well
Posing for another picture
Everybody’s got to sell
But when you shake your ass
They notice fast
And some mistakes were built to last

Freedom, Freedom, Freedom
You’ve gotta give for what you take
Freedom, Freedom, Freedom
You’ve gotta give for what you take

(Freedom) I won’t let you down
(Freedom) I will not give you up
(Freedom) Gotta have some faith in the sound
(You’ve gotta give for what you take)
It’s the one good thing that I’ve got

(Freedom) I won’t let you down
(Freedom) Please don’t give me up
(Freedom) You’ve got to give for what you take