Posts Tagged ‘Joni Mitchell’


08.01.2023

Beste Songs van 2022

2022 was een raar jaar voor me wat muziek betreft. Vanaf juni heb ik niet meer geluisterd & gezocht naar nieuwe nummers zoals gewoonlijk, maar eigenlijk alleen nog maar geluisterd naar mijn in al die jaren verzamelde songs. Dat waren er om precies te zijn 3239. Ik heb ze beluisterd in periodes van 10 jaar en ben begonnen met de meest recente. Dus eerst 2010-2020 en vervolgens ben ik uitgekomen bij de jaren 50 & 60 van de vorige eeuw. Vooral de muziek uit de jaren 70 kon me het meest bekoren. Ik heb het plan opgevat om in mijn radioprogramma thema-uitzendingen te gaan maken over die verschillende periodes met veel herinneringen & associaties aan muziek uit die tijd. Daarnaast ben ik op zoek gegaan naar bonusnummers op albums van mijn geliefde artiesten en daar heb ik er al heel veel van kunnen vinden, die ik inmiddels aan het  beluisteren ben.

Hieronder vind je de mooiste nummers die ik in 2022 voor het eerst hoorde. Zoals gewoonlijk heb ik veel nummers ontdekt via recensies in de muziektijdschriften Platomania en Heaven, door mijn favoriete artiesten te volgen via YouTube en door tips van vrienden. Het allerbeste heb ik hier voor je geselecteerd. Veel ervan is al voorbij gekomen op mijn Facebookpagina, op deze blog en in mijn radioprogramma. Ik heb ze weer ingedeeld naar land. Klik met je muis op de liederen die in het oranje te zien zijn, dan kun je ze bekijken & beluisteren. Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk live-versies te vinden, maar dat is niet altijd gelukt en dan hoor je de plaat-versie.

Canada
Catherine MacLellanEmmett’s Song (2019)
Catherine MacLellanSweet By And By (2019)
Catherine MacLellanWaiting On My Love (2019): Schitterende nummers van het album Coyote van de dochter van singer/songwriter Gene MacLellan (1938-1995). Emmet’s Song is een lied over haar neef die een zware tijd had en een tijdje bij haar woonde. Ze zegt dat het nummer is voor alle mensen die zich niet gezien voelen.

Jesse MarchantAn Accident {from 3 perspectives}(2021): Indringend lied met een terugblik op een snowboarding ongeluk met zijn broer dat hij maar net overleefde. Hij schreef het vanuit het perspectief van zijn broer, van zichzelf en van zijn moeder, die hij hiermee bedankt voor haar rol die ze toen speelde.
Rufus Wainwright – Live concert met strijkorkest Amsterdam Sinfonietta uit 2017 met als mijn favoriete nummers: Argentina, Excursion a Venise & Go Leave (geschreven door zijn moeder Kate McGarrigle).
SussexListen To The Wind (2015)
SussexLookin’ For Trouble (2019): Heerlijke muziek die me doet denken aan een vroege Tom Waits.
West My FriendAll These Things (2019)
West My FriendAn Education (2019): Schitterende maar tegelijkertijd ook complex gearrangeerde muziek van een groep die zelf zegt “third-wave indie progressive chamber folk-roots” muziek te maken.

Congo
Celine BanzaFragile (2022): Prachtig lied van deze jonge singer/songwriter gezongen in het Frans.

Engeland
Curse Of LonoDon’t Take Your Love Away (2022): Singer/songwriter Felix Bechtolsheimer zingt de ellende van zich af.

Laura Marling – Concert BBC Proms (2020): Wat een heerlijke kennismaking met deze singer/songwriter, die hier alleen begeleid wordt door strijkerscollectief 12 Ensemble. Mijn favoriete nummers zijn Fortune en For You.
Murray HeadGoing Back (2012): Mooie versie van het lied van Carole King & Gerry Goffin (1939-2014) uit 1966.

Frankrijk
Patrick BruelNathalie (2016): Bekendste lied van Gilbert Becaud (1927-2001) uit 1964, hier klein gebracht met alleen pianobegeleiding.

Ierland
Jessie BuckleyFootnotes On The Map (2022): Actrice die verrast met het zeer goed ontvangen album For All Our Days That Tear The Heart, dat ze maakte met de Engelse gitarist & songwriter Bernard Butler, die bekend werd met zijn groep Suede.

Nederland
Alex RoekaHemel & hel (2022): Inmiddels 77 jaar oud maar nog steeds met prachtige teksten & muziek.
BLØFEr wordt op je gewacht (2022): Een lied dat alles in zich heeft om een klassieker te worden met een prachtig blazersarrangement. Het enige wat me tegenstaat is de gitaarsolo die klinkt als een zingende zaag.
Maarten Heijmans Slaapliedje (2022): Prachtige versie van het lied van Ramses Shaffy (1933-2009).

Noorwegen
ModdiI Desember (2020): Mooi kerstlied gespeeld met het Noord Noorse Orkest Arktisk Filharmoni.

USA
Annie GallupAll Night Rain (2010)
Annie GallupBird (2010)
Annie GallupBattle Of Brooklyn (2015)
Annie GallupCaledonia (2015): Mooie nummers met simpele strijkersbegeleiding van de lead-zangeres van de groep Hat Check Girl. Ik kende haar solo-albums nog niet.
Arlan FeilesAngels Among Us (2016)
Arlan FeilesEverleigh Honor (2016)
Arlan FeilesGhosts Of Our Lovers (2016): Aangename muziek van het album Strangers van een singer/songwriter die wat van Randy Newman heeft, maar duidelijk zijn eigen stijl neerzet.
D’Virgilio, Morse & JenningsEverything I Am (2022): Alsof Crosby, Stills & Nash samenspelen & zingen in dit nummer van drie progressieve rock singer/songwriters & muzikanten Nick D’Virglio, Neal Morse en de Engelsman Ross Jennings.
Gabriel KahaneFriends Of Friends Of Bill (2018)
Gabriel KahaneLittle Love (2018)
Gabriel KahaneDie Traumdeutung (2022)
Gabriel KahaneWe Are The Saints (2022): Soms complex, maar vooral diep rakend. Little Love is mijn favoriete lied van dit jaar en leerde ik kennen uit de tv-serie de Verschrikkelijke Jaren 80.
Joni MitchellUrge For Going (1971): Mooi lied van haar album Blue, maar hier met strijkersbegeleiding erbij en dat voegt veel toe.
Madison CunninghamWhen Love Loves Alone (2017): Schitterend lied dat ik ook ontdekte dankzij de soundtrack van de tv-serie de Verschrikkelijke Jaren 80.

Zuid Afrika
Herman van den BergMy hart (2002)
Herman van den BergDie tyd (2008): Twee voor mij nog onbekende nummers van singer/songwriter die al eerder op mijn jaarlijsten voorkwam in 2011 & 2016.

Catherine MacLellan – Emmet’s Song
Too many times you’ve been
stopped in your tracks.
Now there’s no going back.
I’m taking you with me.
Too many times
they have torn you apart.
Now we’re back at the start.
I’m happy to carry you

You’re not taking
the easy way out.
You’ve climbed up and down
and around the highest of mountains.
You’ve been imprisoned by fear
masquerading my dear as love.
But love it can’t hurt you.

Watching you walk
through the darkest of days.
Your back always straight,
and your heart always brave.
I lent you my hand,
but it’s me you have saved.

Not everyone sees who you are.
They’re blind to the moon and the stars.
Blind to your bеauty.
All they can see is one son,
not knowing you’re onе.
But I see your lights never fading.

Watching you walk
through the darkest of days.
Your back always straight.
and your heart always brave.
I lent you my hand,
but it’s me you have saved.

Not everyone sees who you are.
They’re blind to the moon and the stars.
Blind to your bеauty.

 

West My Friend – All These Things
I like to think that
there is no ending that
we just keep going on and on.

And you like to think that
it’s more like going home with
your favourite chesterfield
and your favourite cup of tea.

And I’d like to think,
that I’d spent every minute of my life.
On something beautiful,
useful, or bright.

If we played a game of
indefinite hide and seek
if I found you,
would you find me?

Because even if you were a bird
and I was deep within the sea
for sure there’d be a knowing
desire for us to meet.

And I’d like to think,
that I’d spent every minute of my life.

Lately I’ve been thinking of
the food my grandmother made for us.
It’s made its way into my sleep.
She lays it out in front of me.
Oh I can see it in her eyes.
Grated dumpling chicken soup,
and bed-sized pastry, linen-thin.
And here and there a pause, a stare.
A quiet ache the bowls of salt
can’t pickle from the air.

All these things.
Each one a pinpoint.
In constellation, each one in relation.

All these things.
Can’t preserve them.
Can’t ensure they’ll be there
the next time around.

24.11.2019

Rufus Wainwright – All I Want

Eén van de beste nummers van dit jaar is wat mij betreft All I Want van Joni Mitchell, dat hier gezongen wordt door Rufus Wainwright tijdens een eerbetoon voor Joni’s 75e verjaardag op 7 November 2018 in Los Angeles. Daar traden o.a. op James Taylor, Chaka Khan, Emmylou Harris, Diana Krall, Brandi Carlile, Seal, Kris Kristofferson, Los Lobos, Glen Hansard, Norah Jones & Graham Nash. Maar het beste optreden met stip was dat van Rufus Wainwright, die iedereen uit zijn stoel kreeg met zijn weergaloze versie van All I Want. Wat kan die man zingen, ongelofelijk! Sting zei het al in een bericht dat ik hier eerder plaatste, toen Rufus zijn lied Wrapped Around Your Finger coverde ter ere van Sting’s 60e verjaardag in 2011.

Joni Mitchell heeft veel relaties gehad met collega muzikanten, zoals met Leonard Cohen, David Crosby, Graham Nash en Jackson Browne. Ze schreef er ook vaak nummers over, zoals A Case Of You over Cohen. All I Want komt van Joni’s album Blue uit 1971 en gaat over haar relatie met James Taylor, die begon in de zomer van 1970. Zo komt in het lied een verwijzing voor naar de trui die ze voor hem breidde. James schreef in die periode ook zijn prachtige lied You Can Close Your Eyes voor haar. Hier zingen ze het samen tijdens een optreden in The Royal Albert Hall in Londen op 28 Oktober in 1970.  (Hier kun je het hele concert beluisteren.) Toen Joni begin 1971 bezig was met het maken van haar album Blue, waren ze nog steeds erg verliefd. Ondanks alle problemen door zijn verslavingen aan drank & heroïne had ze toch het gevoel dat ze goed bij elkaar pasten. Maar in Maart veroorzaakte zijn plotselinge succes frictie tussen hen en verbrak James de relatie. Het verlies was een grote schok voor haar.

Rufus Wainwright was lange tijd geen fan van Joni. Zijn moeder Kate McGarrigle (1946-2010) had haar muziek verbannen bij hen thuis. Ze was van een meer puristische richting in de folkmuziek en zag Joni als een “sell out” omdat ze zoveel succes had. Hij zegt erover “My mom was pretty jealous of that fame and of that success, and so I never listened to any Joni Mitchell records at all.” Pas 3 jaar geleden herontdekte hij haar muziek. “I of course was blown away. And realized how great she was, and it was a real discovery for me, since my mother had died and I was allowed to do that.”

All I Want
I am on a lonely road, and I am traveling,
traveling, traveling, traveling.
Looking for something, what can it be?
Oh I hate you some. I hate you some.
I love you some.
Oh I love you when I forget about me.

I wanna be strong. I wanna laugh along.
I wanna belong to the living.
Alive, alive, I want to get up and jive.
I want to wreck my stockings
in some jukebox dive.
Do you want, do you want,
do you wanna dance with me baby?
Do you wanna take a chance
on maybe finding some sweet romance
with me baby? Well come on.

All I really, really want is our love to do,
is to bring out the best in me and in you too.
All I really, really want our love to do,
is to bring out the best in me and in you.
I wanna talk to you. I wanna shampoo you.
I wanna renew you, again and again.
Applause, applause, life is our cause.
When I think of your kisses my mind see-saws.
Do you see, do you see, do you see,
how you hurt me baby?
So I hurt you too. Then we both get so blue.

I am on a lonely road, and I am traveling,
traveling, traveling, traveling.
Looking for the key to set me free.
Oh the jealousy, the greed is the unraveling,
it’s the unraveling.
And it undoes all the joy that could be.
I wanna have fun. I wanna shine like the sun.
I wanna be the one that you want to see.
I wanna knit you a sweater.
Wanna write you a love letter.
I wanna make you feel better,
I wanna make you feel free.
Wanna make you feel free.

08.10.2017

David Crosby – She’s Got To Be Somewhere & Woodstock

Terwijl de meeste artiesten op leeftijd teruggrijpen op hun bekende werk uit het verleden, zien we bij de inmiddels 76-jarige David Crosby juist dat hij komt met nieuw materiaal en dat hij zich laat inspireren door jonge muzikanten en vocalisten. Crosby heeft in twee jaar tijd twee nieuwe albums uitgebracht. Voor het album Lighthouse (2016) werkte hij samen met gitarist en producer Michael League van de jazzband Snarky Puppy, en voor zijn nieuwste album Sky Trails (2017) zocht hij de samenwerking met zijn zoon toetsenist & producer James Raymond, met wie hij eerder samenwerkte in de groep CPR (Crosby, Pevar & Raymond).

Om te beginnen hoor je hier She’s Got To Be Somewhere, een nummer van Sky Trails dat klinkt alsof Crosby zijn innerlijke Steely Dan heeft gekanaliseerd, en dat werd geschreven door James Raymond. Crosby wordt erbij begeleid door Jeff Pevar op gitaar, Mai Agan op bas, Steve DiStanislao op drums, Michelle Willis op toetsen & achtergrond zang en James Raymond op toetsen.

Maar ook David Crosby ontkomt er natuurlijk niet aan af en toe terug te grijpen op zijn uitgebreide en succesvolle muzikale verleden. Hij doet dat hier met een prachtige meerstemmige versie van Woodstock (1969) van Joni Mitchell, waarbij Crosby samenspeelt met een deel van zijn Lighthouse Band: Michael League, Becca Stevens & Michelle Willis. Ik vind het ontroerend om te zien hoe de oude meester omgaat met zijn pupillen.

Ik heb al eerder twee Woodstock-versies op mijn Songcatcherblog gedeeld. Eén van het Zweedse duo Good Harvest uit 2016, die je hier aantreft. En daarnaast een heel bijzondere versie van de Amerikaanse groep Skylark uit 1973, die je hier vind. De tekst van het lied tref je bij beide versies aan.

She’s Got To Be Somewhere
Like a frozen angel,
that’s falling down from too high.
Her wings begin to open,
just before she runs out of sky.

Pack up the El Dorado,
there is plenty of fire
for the task at hand.
A thousand sons pray to a tower,
too many secrets buried in the sand.

And she’s got to be somewhere soon,
the book never lies.
Across the Santa Ana
to the land of blue skies.
She is on a mission with a graphic twist.
She’s got to be somewhere,
she’s got to be somewhere soon.

They never should have tried to run her,
now someone has a case of second smile.
And the only sign of trouble,
is dripping from a turnstile (at the dam).
Hard as a desert flower,
leaning into the devil wind.
The seeds might be forgotten,
they might just scatter with her sins.

And she’s got to be somewhere soon,
the book never lies.
Across the Santa Ana
to the land of blue skies.
She is on a mission with a graphic twist.
She’s got to be somewhere,
she’s got to be somewhere soon.

22.01.2017

Good Harvest – Woodstock

Een goed begin van het nieuwe jaar met een prachtige meerstemmige versie van Woodstock van Joni Mitchell door het Zweedse duo Good Harvest, dat bestaat uit Hanna Enlöf & Ylva Eriksson. Ze zijn sterk beïnvloed door de muziek van Simon & Garfunkel, Nick Drake en Gillian Welch.

Het verhaal achter het lied, dat Joni Mitchell niet naar het Woodstock Festival in 1969 ging op advies van haar manager en dat ze tranen met tuiten huilde toen Graham Nash, David Crosby en John Sebastian met enthousiaste verhalen kwamen, vertelde ik eerder op mijn blog bij de cover van het lied door de groep Skylark. Je kunt het hier lezen.

Woodstock
I came upon a child of God,
he was walking along the road.
And I asked him, where are you going,
and this he told me.
He said, I’m going on down to Yasgur’s farm,
I’m gonna join in a rock and roll band.
I’m gonna camp out on the land,
and set my soul free.

We are stardust, we are golden.
And we got to get ourselves
back to the garden.

Can I walk beside you,
I have come here to lose the smog.
And I feel to be a cog in something turning.
And maybe it’s the time of year,
or maybe it’s the time of man.
I don’t know who I am,
but life is for learning.

We are stardust, we are golden.
And we’ve got to get ourselves,
back to the garden.

By the time we got to Woodstock,
we were half a million strong.
Everywhere there was song and celebration.
And I dreamed I saw the bumbirds
riding shotgun in the sky.
And they were turning into butterflies,
above our nation.

We are stardust, billion year old carbon.
We are golden, caught in the devil’s bargain.

We are stardust, billion year old carbon.
We are golden.

And we’ve got to get ourselves,
back to the garden.

02.03.2014

Graham Nash – Simple Man

Bij een afterparty na een concert van The Hollies in Ottawa (Canada) in 1967, zag Graham Nash een mooie blonde vrouw alleen in een hoekje zitten. Hij ging naar haar toe om zichzelf voor te stellen. “I know who you are”, zei ze, “That’s why I’m here.” Deze schoonheid was Joni Mitchell en Nash was gelijk verkocht: “She was the whole package: a lovely, sylphlike woman with a natural blush, like windburn, and an elusive quality that seemed lit from within.” Ze nam hem mee naar haar hotelkamer en overrompelde hem totaal door, zichzelf begeleidend op de gitaar, 15 prachtige songs ten gehore te brengen. Zulke muziek had hij nog nooit gehoord. Het werd een magische nacht.

Twee jaar later ontmoette hij deze bijzondere vrouw weer bij een feest van David Crosby. Ze nam hem bij de arm en zei, “Come to my house and I’ll take care of you.” Haar huis in Laurel Canyon (Los Angeles) bleek heel bijzonder, “built in the 1930s by a black jazz musician: knotty pine, creaky wooden floors, a couple of cabinets full of beautifully coloured glass objects and Joan’s artwork leaning discreetly here and there.” Op een grijze dag in het voorjaar bracht Mitchell een vaas mee naar huis en zette er bloemen in uit de tuin, terwijl Nash de haard aanstak en zo beleefden ze samen een bijzonder huiselijk moment. Een heel gewoon moment in een leven en een relatie dat verder verre van gewoon was. Dezelfde dag schreef Nash het prachtige Our House (1970): “I’ll light the fire, you place the flowers in the vase that you bought today. (…) Our house is a very, very, very fine house, with two cats in the yard, life used to be so hard, now everything is easy ’cause of you.”

Joan (zoals hij haar noemde) en Willy (haar bijnaam voor hem) hadden het goed samen. Zoals je ook kunt merken uit het lied Willy dat Mitchell over “my man” schreef in 1970. Daarin zegt ze: “Willy is my child, he is my father. I would be his lady all my life. He says he’d love to live with me, but for an ancient injury, that has not healed. He said, I feel once again, like I gave my heart too soon. He stood looking thru the lace, at the face on the conquered moon, and counting all the cars going up the hill, and the stars on my window sill. There are still more reasons why I love him: Willy is my joy, he is my sorrow. Now he wants to run away and hide, he says our love cannot be real. He cannot hear the chapel’s pealing silver bells, but you know it’s hard to tell, when you’re in the spell if it’s wrong or if it’s real. But you’re bound to lose. If you let the blues get you scared to feel. And I feel like I’m just being born, like a shiny light breaking in a storm. There are so many reasons why I love him.”

In Juni 1970 ging het mis in hun relatie. Mitchell voelde zich beperkt door Nash en stuurde hem, terwijl ze op reis was in Europa, een telegram dat het einde betekende: “If you hold sand too tightly in your hand, it will run through your fingers. Love, Joan.” Allebei waren ze er verdrietig over. Zij schreef over haar gevoelens op haar album Blue (1971), zoals in My Old Man: “But when he’s gone, me and them lonesome blues collide. The bed’s too big, the frying pan’s too wide.” En ook het schitterende River (1971)  gaat over de bruik: “I made my baby cry. He tried hard to help me, you know he put me at ease. He loved me so naughty he made me weak in the knees. I wish I had a river I could skate away on. I’m so hard to handle. I’m selfish and I’m sad. Now I’ve gone and lost the best baby that I’ve ever had.”

Nash schreef zijn gebroken hart (de “break up blues” zoals hij zelf zei) van zich af met liederen voor zijn allereerste solo-album Songs For Beginners (1971), met daarop het schitterende Simple Man. Toen het lied eindelijk helemaal klaar was, wilde hij het spelen bij de openingsavond van een serie optredens van Crosby, Stills, Nash & Young. Vlak van te voren hoorde hij dat Mitchell in de zaal zou zitten die avond, helemaal vooraan, en dat gaf zijn performance een bijzondere lading, zeker omdat hij haar sinds de breuk niet meer had gesproken. Met ziel en zaligheid zong hij haar toe, in zijn eentje achter de piano, met de woorden die hij al zo vaak tegen haar had proberen te zeggen, “I just want to hold you, I don’t want to hold you down.” Hou dat in gedachten als je hem hier het lied hoort zingen, tijdens een optreden voor de BBC in September 1970 samen met David Crosby.

Simple Man
I am a simple man
So I sing a simple song
Never been so much in love
And never hurt so bad
At the same time

I am a simple man
And I play a simple tune
Wish that I could see you once again
Across the room
Like the first time

Just want to hold you
Don’t want to hold you down
Hear what you’re saying
And you’re spinning my head around
And I can’t make it alone

The ending of the tale
Is the singing of the song
Make me proud to be your man
Only you can make me strong
Like the last time

Just want to hold you
Don’t want to hold you down
I hear what you’re saying
And you’re spinning my head around
I can’t make it alone