Posts Tagged ‘Jennifer Warnes’


27.01.2019

Billy Joel & The King’s Singers – And So It Goes

Eén van de mooiste nummers van de Amerikaanse singer/songwriter Billy Joel vind ik And So It Goes. Het lied gaat over zijn dramatische & gedoemde relatie met het jonge Australische model Elle Macpherson, die 15 jaar jonger was dan hij zelf.

Billy Joel schreef het lied al in 1983, maar het kwam pas in 1989 op zijn album Storm Front te staan. Die plaatversie kun je hier horen en de demo uit 1983, uitgebracht op het compilatiealbum My Lives uit 2005, hier. En hier zie je een prachtige live-versie.

De Amerikaanse singer/songwriter Jennifer Warnes kwam op haar album The Well uit 2001 met een wel heel bijzondere cover van And So It Goes, waarin de 3/4 maat vervangen is door een 4/4, en dat pakt heel mooi uit. Luister hier zelf maar. Het was mijn favoriete nummer van 2006, het jaar dat ik het voor het eerst hoorde.

Het lied van Billy Joel klinkt als een hymne en vandaar dat het ook veel gezongen wordt door allerlei koren. Ik heb het zelf ook regelmatig mogen zingen, o.a. met mijn groep Burengerucht. De mooiste uitvoering, waar alle andere koren een puntje aan kunnen zuigen, is de acapella versie van The King’s Singers in het arrangement van Bob Chilcott. Hun eerste uitvoering komt van hun album Good Vibrations uit 1993 en kun je hier beluisteren. De versie die ik hier deel staat op hun 50ste jubileumalbum Gold van vorig jaar.

And So It Goes
In every heart there is a room.
A sanctuary safe and strong.
To heal the wounds from lovers past.
Until a new one comes along.

I spoke to you in cautious tones.
You answered me with no pretense.
And still I feel I said too much.
My silence is my self defense.

And every time I’ve held a rose,
it seems I only felt the thorns.
And so it goes, and so it goes.
And so will you soon I suppose.

But if my silence made you leave,
then that would be my worst mistake.
So I will share this room with you,
and you can have this heart to break.

And this is why my eyes are closed.
It’s just as well for all I’ve seen.
And so it goes, and so it goes.
And you’re the only one who knows.

So I would choose to be with you.
That’s if the choice were mine to make.
But you can make decisions too.
And you can have this heart to break.

And so it goes, and so it goes.
And you’re the only one who knows.

19.01.2014

Jennifer Warnes – Lights of Louisiana

Een zangeres die wat mij betreft erg onderschat wordt, is Jennifer Warnes. Haar stem is heel bijzonder en raakt me. Ik leerde haar kennen in de jaren 70 en ben haar sindsdien blijven volgen. Vrijwel iedereen kent haar van de duetten Up Where We Belong met Joe Cocker, uit de film An Officer And A Gentleman (1982) en The Time Of My Life met Bill Medley, uit de film Dirty Dancing (1987). Of van haar samenwerking met Leonard Cohen, met wie ze tourde in 1972 en 1979 en voor wie ze achtergrond vocalen zong op de meeste van zijn albums. Maar bijna niemand kent haar eigen werk op haar eigen platen. Zo maakte ze in 1987 het schitterende album Famous Blue Raincoat, met songs van Leonard Cohen als Song Of Bernadette en First We Take Manhattan.

Mijn favoriete lied van Jennifer Warnes is And So It Goes,  uit 2001. Het is een cover van het lied van Billy Joel, dat ik zelf prachtig vind en regelmatig heb gezongen, mezelf begeleidend op de piano. Warnes verraste me volledig met haar versie, omdat ze het ritme verandert heeft van 3/4 naar 4/4, waardoor het lied veel meer rust krijgt en daardoor ook emotioneler wordt. Zoals zij het zingt komt het enorm bij me binnen. Ik hoorde haar versie voor het eerst in 2006 en koos het lied uit tot mijn favoriete nummer van dat jaar. Ik ben heel benieuwd hoe jij het vindt, dus luister hier maar eens.

Het beste album van Jennifer Warnes is voor mij The Hunter uit 1992 met een aantal prachtige nummers. Zoals Big Noise New York, geschreven door Donald Fagen van Steely Dan. Somewhere Somebody dat ik nog heb gezongen met mijn vocale groep Burengerucht. En tenslotte het heerlijke Way Down Deep, het lekkere Rock You Gently  en het ontroerende Lights of Louisiana dat ik hier graag aan je presenteer.

Lights of Louisiana
One summer night he’ll light a lantern.
He’ll catch a tiny firefly in a jar.
Set her dancing on the mantle,
like a piece of star.

See how the boy lays low.
He wants the shiver in her wing.
See him hiding in the willow,
playing with lightning.

You don’t know me.
I don’t know you.
And the summer’s come again.
My oh my, the sparks are flyin’,
all over Lousianne.

There’s lots of fishes in the sea.
I swear I’m gonna catch one in my hand.
Make him dance for me,
in the fryin’ pan

You don’t know me.
I don’t know you.
And the summer’s come again.
My oh my, the fish are flyin’,
all over Lousianne.

In your eyes there’s a light.
It comes and it goes without a sound.
If I hold on tight,
it’s gonna burn me to the ground

You don’t know me.
I don’t know you.
And the summer’s come again.
My oh my, the sparks are flyin’,
all over Lousianne.
Our lives go by like sparks are flyin’,
all over Lousianne.