Eén van de mooiste nummers van James Taylor is Long Ago And Far Away, dat hij hier zingt tijdens een optreden bij de BBC in November 1971 toen hij 23 jaar oud was. Het komt van zijn 3e album Mud Slide Slim & The Blue Horizon uit 1971. Dat was de eerste plaat die ik van hem had en mijn liefde voor zijn muziek is constant gebleven, zoals je hier ook regelmatig merkt.
In zijn aankondiging zegt hij: “This is a tune about things not always turning out as you expected they would.” En later beschreef hij het lied als: “a musing on the nature of expectations, and how they don’t last.”
Long Ago and Far Away Long ago, a young man sits and plays his waiting game. But things are not the samei it seems as in such tender dreams.
Slowly passing sailing ships and Sunday afternoon. Like people on the moon I see, are things not meant to be.
Where do your golden rainbows end? Why is this song so sad? Dreaming the dreams I’ve dreamed my friend. Loving the love I love.
To love is just a word I’ve heard when things are being said. Stories my poor head has told me cannot stand the cold.
Yes and in between what might have been and what has come to pass. A misbegotten guess, alas, and bits of broken glass.
Where do your golden rainbows end? Why is this song I sing so sad? Dreaming the dreams I dream, my friend. Loving the love I love to love, to love, to love. Oh no, no, no, now.
Net als vorig jaar heb ik veel geluisterd naar voor mij nog onbekende oudere nummers, vooral van artiesten die ik al kende. Maar daarnaast heb ik zoals gewoonlijk ook veel nieuwe nummers ontdekt via recensies in de muziektijdschriften Platomania en Heaven, door mijn favoriete artiesten te volgen via YouTube en door tips van vrienden. Zo luister ik elke maand wel 600 voor mij nieuwe nummers en daaruit blijft dan een beperkt aantal over die de zegen krijgen van de Songcatcher.
Het allerbeste heb ik hier voor je geselecteerd. Veel ervan is al voorbij gekomen op mijn Facebookpagina, op deze blog en in mijn radioprogramma.
Van alle nummers die ik in 2021 voor het eerst hoorde zijn dit mijn favorieten. Ik heb ze weer ingedeeld naar land. Klik met je muis op de liederen die in het oranje te zien zijn, dan kun je ze bekijken & beluisteren.
België Eleonor & Gerry de Mol – De Waaier (2021): Mooi lied naar een gedicht van Slauerhoff. Esther van Hees – Laat me (2019): Intense cover van het lied van Ramses Shaffy, naar Ma dernière volonté (Vivre) van Serge Reggiani uit 1977. De vertaling is van Herman Pieter de Boer. Lieven Tavernier – Oude regenbogen(2019): Prachtig nummer van deze inmiddels 75-jarige liedjesschrijver, waarbij hij begeleid wordt door het Room 13 Orchestra uit Gent.
Canada Jesse Marchant – Antelope Running(2021) Jesse Marchant – Challenger(2021): Het eerste is een sfeervol nummer met een bijzonder arrangement, en het tweede meer uptempo. In beide lijkt zijn stem op die van Bruce Springsteen.
Engeland John Smith & Sarah Jarosz – Eye To Eye (2021): Singer/songwriter die qua stem & gitaarspel doet denken aan John Martyn in een mooi duet met de Amerikaanse Jarosz, die terecht steeds populairder aan het worden is en ook voorkomt in deze lijst in een duet met David Crosby.
Passenger – London In The Spring (2020): Lieflijk nummer dat geïnspireerd is door Streets Of London van Ralph McTell uit 1969. Hier begint Michael David Rosenberg met een fragment daarvan en vervolgt met zijn eigen nummer.
Paul Carrack – Good And Ready (2021) Paul Carrack – The Living Years (2020): Singer/songwriter die al twee keer eerder voorkwam in mijn lijst van beste songs van het jaar (in 2011 & 2016). Met een lekker uptempo nieuw nummer en een oude hit van hem met Mike & The Mechanics uit 1988, nieuw leven ingeblazen met de SWR Big Band.
Italië Arisa – Bene se ti sta bene (2012) Arisa – Il tempo che verra’ (2012) Arisa – L’amore e’ un’altra cosa (2012) Arisa – La Notte (2012) Arisa – Vasame(2018): Rosalba Pippa heeft een stem die me raakt en maakt heerlijke Italiaanse muziek die me meesleept.
Nederland Douwe Bob – Born To Win, Born To Lose (2021) Douwe Bob – Can’t Seem To Get It Right (2021) Douwe Bob – Drop Of You (2021): Lekkere nummers van zijn Americana album Born To Win, Born To Lose, uitstekend geproduceerd door Daniel Lohues, waardoor Bob soms doet denken aan de Eagles (in het eerste nummer) & aan Amos Lee (in het tweede).
Nol Havens – Ik zal er voor je zijn(2021): Tilburgse singer/songwriter, die bekend werd met VOF de Kunst, met een prachtig lied over zijn adoptie kinderen uit Sri Lanka, die hij alleen moest opvoeden na de plotselinge dood van zijn vrouw. Met gitaarspel dat klinkt als dat van Mark Knopfler.
Spinvis – Parel(2020): Leuk om mijn oude straatgenoot Erik de Jong een plek te geven in deze lijst met zijn bijzonder acapella gezongen lied. Dat doet hij samen met leden van het Nederlands Kamerkoor. Hij nummer gaat over het schilderij Het meisje met de parel van Johannes Vermeer uit circa 1665.
Noorwegen Beady Belle & Jamie Cullum – Intermission Music (2008): Lekker duet van jazz-zangeres die ik al een tijdje volg.
Portugal Cuca Roseta – Nao sei de onde (2020) Cuca Roseta – Negrita (2020): Een ballad & een opgewekt uptempo nummer van haar laatste album Meu. Mariza – Lagrima(2020): Sfeervol lied van haar album dat een eerbetoon is aan de koningin van de fado Amalia Rodrigues.
Schotland Karine Polwart – The Parting Glass (2021): Een prachtige traditional over afscheid nemen, gezongen op verzoek van Margaret Atwood, als herinnering aan haar overleden echtgenoot.
Spanje
Buika & Jacob Gurevitsch – Melancolia(2021): Heel sfeervol nummer van de bijzondere, licht hese zangeres Buika, samen met deze Deense componist & gitarist die het speciaal voor haar schreef.
Feten Feten & Pedro Guerra – Aquella Foto (2016): Heerlijke nummers van een instrumentaal duo met twee singer/songwriters waar ik zeker meer naar ga luisteren.
USA Anaïs Mitchell & Big Red Machine – New Auburn(2021): Een echte oorwurm die steeds mooier wordt hoe vaker ik het hoor. Met Robin Pecknold de zanger van Fleet Foxes.
David Crosby & Sarah Jarosz – For Free(Joni Mitchell cover 2021) David Crosby – I Think I (2021) David Crosby – The Other Side Of Midnight (2021): Voor zijn leeftijd van 81 nog verrassend actief en met hoge kwaliteit.
David Wilcox & The Cosmic Orchestra – Hold It Up To The Light (2021): Prachtig lied van Wilcox uit 1994, hier gespeeld door een collectief met o.a. Eugene Ruffolo en de songwriter zelf. Als je van James Taylor houdt zoals ik, dan luister je graag naar hen.
Dionne Warwick & Burt Bacharach – The Balance Of Nature (1972) Dionne Warwick & Burt Bacharach – Be Aware(1972) Dionne Warwick & Burt Bacharach – Who Gets The Guy (1970) Dionne Warwick & Burt Bacharach – Who Is Gonna Love Me (1968): Ik ben een groot fan van de samenwerking tussen deze twee muzikale grootheden en ben op zoek gegaan naar meer muzikaal moois van hen. En warempel, ik vond zowaar 27 nummers van ze die de moeite waard zijn. Geen toppers maar muziek in ontwikkeling en heerlijk om naar te luisteren.
Elizabeth & The Catapult – the muse (2021): Lekker in het gehoor liggend lied van singer/songwriter Elizabeth Ziman en haar band.
Gabriels – Bloodline (2021): Een heel apart nummer waarin leadzanger Jacob Lusk je rondleidt in een wereld die muzikaal doet denken aan Billie Holliday, Nina Simone & Etta James en het lied Stormy Weather, met een stem die doet denken aan Anthony Hegarty.
Gregory Porter& Ella Fitzgerald – People Will Say We’re In Love(2021): Een oude opname van Ella, die opgefrist werd door Porter en het London Symphony Orchestra.
J.E. Sunde – I Don’t Care To Dance (2018): Singer/songwriter beïnvloed door Paul Simon, Jonathan Richman & Nina Simone met een emotionele ballad. Mijn goede vriend Coen, die de techniek doet bij mijn radio-programma, koos dit lied uit tot beste van 2021.
James Taylor – I’ve Grown Accustomed To Her Face(2020): Een lied waar ik altijd tranen van in mijn ogen krijg vanaf dat ik het zag in de film My Fair Lady met Rex Harrison & Audrey Hepburn uit 1964. Dus hoe fijn is het dan dat het gezongen wordt door mijn favoriete zanger.
John Mayer – Last Train Home (2021): Westcoast muziek uit de jaren 80 op het nieuwe album van Mayer Sob Rock.
Jonathan Wilson – Cecil Taylor (2013): Westcoast singer/songwriter met een typisch Crosby, Stills & Nash nummer waarop Wilson zelf klinkt als Stephen Stills en David Crosby & Graham Nash voor het laatst samen te horen zijn met hun prachtige samenzang.
Lady Blackbird – Beware The Stranger (2021) Lady Blackbird – Blackbird (2021) Lady Blackbird – Five Feet Tall (2021) Lady Blackbird – Fix It(2021): Singer/songwriter Marley Munroe maakt heerlijke relaxte soul & jazz en doet denken aan Billie Holliday. Op haar debuutalbum Black Acid Soul werkt ze samen met pianist Deron Johnson, die jaren speelde met Miles Davis.
O’Connor Lee – I Don’t Want to Spoil the Party(Beatles cover 2019): Schitterende samenzang met zeer originele toevoegingen. Sara Bareilles – Love Is Christmas (2011): Prachtig origineel kerstlied van deze onderschatte singer/songwriter. Hier zingt ze live het met Chris Thile & Sarah Jarosz. Tim O’Brien – Pushing On Buttons (Staring At Screens)(2021): Eén van mijn favoriete singer/songwriters verwoordt mijn zorgen & gevoelens over de smartphone verslaving van tegenwoordig.
Arisa – L’amore e’ un’altra cosa (Liefde is iets anders) (tekst & muziek Giuseppe Anastasi) Ridere, adesso manca il nostro ridere. Rimane solo un quieto vivere, sterile. Il cuore mio non ce la fa.
Semplice, sembrava tutto così semplice. Per chi credeva nelle favole come noi. Cercando un’altra verità.
Senti che ci manca qualcosa, che c’è sempre una scusa. Che la gioia si è offesa, che non c’è la scintilla. Che si è spenta la stella, ma una colpa non c’è. La notte è troppo silenziosa. L’amore è un’altra cosa.
Utile, adesso dirsi tutto è utile. Farà del male a queste anime, fragili. Più di ogni altra verità.
Resta che una parte del cuore, sarà sempre sospesa. Senza fare rumore, come fosse in attesa. Di quel raggio di Sole, che eravamo io e te.
Senti che ci manca qualcosa, che c’è sempre una scusa. Che la gioia si è offesa, che non c’è la scintilla. Che si è spenta la stella, ma una colpa non c’è. La notte è troppo silenziosa e adesso. L’amore è un’altra cosa.
Tu dimmi se ci credi, a quello che non vedi, eppure. Resta che una parte del cuore, sarà sempre sospesa. Senza fare rumore, come fosse in attesa. Di quel raggio di Sole, che eravamo io e te. La notte è troppo silenziosa e adesso. L’amore è un’altra cosa.
Gabriels – Bloodline
(tekst & muziek Ari Balouzian, Jacob Lusk & Ryan Hope) Rhonda cleaned the floors. Four kids she bore. Sweet as candy rain. Ain’t had to work no days. Paid with her fears, but every bill got paid. Even beauty fades away.
Bloodline. This thing came before you. Bloodline.
Silver linings live in clouds, just like demons use the clouds. Both rights can bestow. Truth is, you are always alone. Tears in your hands. Seems you lost before you began. Your ancestors blood felt the soil and sand.
Bloodline. This thing came before you. Bloodline.
Speak bravely, speak truly, do it with all of your heart. Speak freely, choose wisely, those below are not who you are. Keep rising, keep shining, ’til the ocean meets the stars.
Bloodline. Don’t let it destroy you, no. Bloodline.
Lady Blackbird – Beware The Stranger
(Cover van The Hypnoticsuit 1973, tekst & muziek James Thompson & Eugene Dixon (= Gene Chandler)) She’s wanted, dead or alive. Distinguishing features, she got cold and shifty eyes.
I said she’s wanted, dead or alive. Distinguishing features, She got cold and shifty, shifty, shifty eyes.
She’ll lead you on, with her words so soft and sweet. She’ll rob you of your pride, and then sweep you off your feet. She’ll wine and dine you, you’re the one to have to pay. And you’ll never see her, when she makes her get away.
So beware the stranger, lurking in your town. Tall dark and handsome y’all beware your heart break down.
And I said she’s wanted,
dead or alive Distinguishing features, she got cold and shifty, shifty, shifty eyes.
She’s sweet and loving, and she’ll steal your breath away. She’s a tricky character, like an actor in a play. Embezzlement and murder, oh these crimes are just a few. She’ll steal your heart away, surely steal the love you knew.
So beware the stranger, lurking in your town. Tall dark and handsome, y’all beware, your heart break down
I said she’s wanted, dead or alive. Distinguishing features, She got cold and shifty, shifty, shifty eyes.
Ik ben erg blij met mijn nieuwe vondst: James Taylor die zijn prachtige lied Something’s Wrong zingt in 1971 bij de BBC in het programma One In Ten. Het is altijd één van mijn favoriete nummers geweest, maar op zijn debuutalbum uit 1968 waar het op staat, heeft het een arrangement van de Engelse producer Richard Hewson gekregen dat nogal overheerst, met name ook door de totaal overbodige drumpartij. Hier kun je die plaatversie zelf beluisteren.
In deze opname zingt Taylor het lied alleen met zijn eigen gitaarbegeleiding en dat klinkt een stuk beter. Hij was hier 23 jaar oud en stond aan het begin van een indrukwekkende carrière. En wat bijzonder is dat hij “gewoon” zijn eigen ding is blijven doen, en openhartig is gebleven in zijn teksten, zoals hier met zijn “restless feeling’s been preying on your mind”. Die emotionaliteit raakt mij nog altijd diep. En met mij gelukkig vele anderen.
Something’s Wrong Something’s wrong, that restless feeling’s been preying on your mind. Road maps in a well-cracked ceiling, the signs aren’t hard to find.
Now I’m not saying that you’ve been mistreated. No one’s hurt you, nothing’s wrong. A moment’s rest was all you needed. So pack your things and kindly move along.
Like dust in the wind you’re gone forever. You’re wind-blown leaves, you’re a change in the weather.
Just a town like any other, a second brand-new start. A third or fourth hand wife or lover; no, you won’t break her heart. Take some bacon, go on and leave your watch chain now. She won’t count on nothing more. Wrap your hands around that small change. And tiptoe barefoot out the door.
Yes something’s wrong, that restless feeling’s been preying on my mind. When things get bad, I’m bound to pack my bags. And just leave them all behind.
Eén van de beste nummers van dit jaar is wat mij betreft All I Want van Joni Mitchell, dat hier gezongen wordt door Rufus Wainwright tijdens een eerbetoon voor Joni’s 75e verjaardag op 7 November 2018 in Los Angeles. Daar traden o.a. op James Taylor, Chaka Khan, Emmylou Harris, Diana Krall, Brandi Carlile, Seal, Kris Kristofferson, Los Lobos, Glen Hansard, Norah Jones & Graham Nash. Maar het beste optreden met stip was dat van Rufus Wainwright, die iedereen uit zijn stoel kreeg met zijn weergaloze versie van All I Want. Wat kan die man zingen, ongelofelijk! Sting zei het al in een bericht dat ik hier eerder plaatste, toen Rufus zijn lied Wrapped Around Your Finger coverde ter ere van Sting’s 60e verjaardag in 2011.
Joni Mitchell heeft veel relaties gehad met collega muzikanten, zoals met Leonard Cohen, David Crosby, Graham Nash en Jackson Browne. Ze schreef er ook vaak nummers over, zoals A Case Of You over Cohen. All I Want komt van Joni’s album Blue uit 1971 en gaat over haar relatie met James Taylor, die begon in de zomer van 1970. Zo komt in het lied een verwijzing voor naar de trui die ze voor hem breidde. James schreef in die periode ook zijn prachtige lied You Can Close Your Eyes voor haar. Hier zingen ze het samen tijdens een optreden in The Royal Albert Hall in Londen op 28 Oktober in 1970. (Hier kun je het hele concert beluisteren.) Toen Joni begin 1971 bezig was met het maken van haar album Blue, waren ze nog steeds erg verliefd. Ondanks alle problemen door zijn verslavingen aan drank & heroïne had ze toch het gevoel dat ze goed bij elkaar pasten. Maar in Maart veroorzaakte zijn plotselinge succes frictie tussen hen en verbrak James de relatie. Het verlies was een grote schok voor haar.
Rufus Wainwright was lange tijd geen fan van Joni. Zijn moeder Kate McGarrigle (1946-2010) had haar muziek verbannen bij hen thuis. Ze was van een meer puristische richting in de folkmuziek en zag Joni als een “sell out” omdat ze zoveel succes had. Hij zegt erover “My mom was pretty jealous of that fame and of that success, and so I never listened to any Joni Mitchell records at all.” Pas 3 jaar geleden herontdekte hij haar muziek. “I of course was blown away. And realized how great she was, and it was a real discovery for me, since my mother had died and I was allowed to do that.”
All I Want I am on a lonely road, and I am traveling, traveling, traveling, traveling. Looking for something, what can it be? Oh I hate you some. I hate you some. I love you some. Oh I love you when I forget about me.
I wanna be strong. I wanna laugh along. I wanna belong to the living. Alive, alive, I want to get up and jive. I want to wreck my stockings in some jukebox dive. Do you want, do you want, do you wanna dance with me baby? Do you wanna take a chance on maybe finding some sweet romance with me baby? Well come on.
All I really, really want is our love to do, is to bring out the best in me and in you too. All I really, really want our love to do, is to bring out the best in me and in you. I wanna talk to you. I wanna shampoo you. I wanna renew you, again and again. Applause, applause, life is our cause. When I think of your kisses my mind see-saws. Do you see, do you see, do you see, how you hurt me baby? So I hurt you too. Then we both get so blue.
I am on a lonely road, and I am traveling, traveling, traveling, traveling. Looking for the key to set me free. Oh the jealousy, the greed is the unraveling, it’s the unraveling. And it undoes all the joy that could be. I wanna have fun. I wanna shine like the sun. I wanna be the one that you want to see. I wanna knit you a sweater. Wanna write you a love letter. I wanna make you feel better, I wanna make you feel free. Wanna make you feel free.
Eén van mijn favoriete nummers van James Taylor is Me And My Guitar, dat komt van zijn 5e LP Walking Man uit 1974. Het was zijn minst succesvolle album en dat had waarschijnlijk ook te maken met het feit dat hij samen moest werken met andere muzikanten en een andere producer. Zijn vrienden Danny Kortchmar, Russ Kunkel, Lee Sklar & Craig Doerge, die op zijn eerste albums meespeelden, en ook als Jo Mama de begeleidingsband van Carole King vormden, waren bezig aan hun eigen avontuur als The Section. De vrijheid die Taylor voelde bij zijn eerste albums was hier weg, want hij was inmiddels een merk geworden en dat gaf duidelijk druk, net als zijn vaderschap hem meer verantwoordelijkheid gaf.
Deze plaat werd geproduceerd door gitarist David Spinozza, die eerder samenwerkte met Paul McCartney en John Lennon en meespeelde op platen van Paul Simon, Billy Joel en Don McLean. Taylor’s echtgenote Carly Simon kende hem van haar album Hotcakes (1974), waarop hij meespeelde. Spinozza koos voor de top van de sessie-muzikanten van de Eastcoast, zoals Michael Brecker (tenor sax) & zijn broer Randy Brecker (trompet), Hugh McCracken (gitaar), Rick Marotta (drums), Kenny Ascher (toetsen), Andy Muson (bas) en Don Grolnick (toetsen). En ook Paul McCartney kwam langs om op twee nummers mee te zingen.
Het ontbrak op Walking Man aan samenhang, het was van alles wat, maar zonder veel verbinding met elkaar. En daarnaast was het ook wat somber allemaal. Het maakte duidelijk dat Peter Asher, zijn vriend en de man die zijn eerste albums produceerde, node werd gemist. Het lied Me And My Guitar stak er met kop en schouders bovenuit. Het beschrijft op prachtige wijze zijn relatie met zijn gitaar, het instrument dat hij zo goed beheerst en dat aan de basis staat van zijn succes.
James Taylor speelt Me And My Guitar hier tijdens een concert in 1998 in The Beacon Theater in New York en hij geniet er zichtbaar van. Dat komt ook door de geweldige groep muzikanten die hij om zich heen heeft verzameld en hier zorgen voor een retestrakke uitvoering. Het zijn Steve Jordan (drums), Luis Conte (percussie), Clifford Carter (toetsen), Bob Mann (gitaar), Jimmy Johnson (bas), Barry Danielian (trompet), David Mann (sax) en daarnaast op backing vocals zijn vertrouwde kameraden Arnold McCuller, David Lasley, Kate Markovitz & Valerie Carter.
Me And My Guitar Me and my guitar, always in the same mood. I am mostly flesh and bones, and he is mostly wood. Never does grow impatient for the changes I don’t know. If he can’t go to heaven, maybe I don’t want to go Lord.
Picture me in the key of E, call me Uncle John. Any fool can easily see that we go back a long time. Feel something like fine to me, there’s no such thing as the wrong time. He hops up on my knee, singing “get down Pops, it’s song time”.
Every now and then I’m a lonely man. It’s nice to know that I’ve got that friend Puttin’ the power right in my hand. All I’ve got to do is the best I can. If I can.
Got a dog named David. Got a bird named Dinah. Got a birthmark on my thigh, in the shape of mainland China. Got a somewhat Southern accent, ‘cause I come from Carolina. And if you want to find me, I’ll be walking right behind you.
I hear horns, I hear voices, I hear strings. Seems like I was born with too many choices. Now what am I going to do, with all these extra things?
This is me and my guitar. Essentially me baby, and my guitar. Maybe one or two friends fall by for tea. A little bit of “who do you love?” Pay no attention to the man behind the curtain. It’s me and my guitar. Me and my guitar.
Eén van de mooiste nummers van James Taylor is Long Ago And Far Away, dat hij hier zingt tijdens een optreden bij de BBC in November 1971 toen hij 23 jaar oud was. Het komt van zijn 3e album Mud Slide Slim & The Blue Horizon uit 1971. Dat was de eerste plaat die ik van hem had en mijn liefde voor zijn muziek is constant gebleven, zoals je hier ook regelmatig merkt.
Long Ago and Far Away
