Lonely People is een opgewekt lied van de Amerikaanse band America, dat ze hier spelen tijdens een sessie in 1975. Het nummer werd geschreven door Dan Peek (1950-2011) en zijn vrouw Catherine en komt van hun 4e album Holiday uit 1974. Die plaat werd geproduceerd door George Martin, die zoals je weet ook met The Beatles werkte. Met hem maakte America in totaal 7 albums in de periode 1974-1979.

Het lied Lonely People is een optimistische reactie op Eleanor Rigby van The Beatles uit 1966. Peek ervaarde dat nummer als overweldigend, vooral door het beeld van “the masses of lost humanity, drowning in grey oblivion”. Hij voelde zich verscheurd door het refrein van Eleanor Rigby, met de zin: “All the lonely people: where do they all come from? … where do they all belong?” Het nummer werd door Peek & zijn vrouw Catherine geschreven vlak voor hun huwelijk.

Voor hun relatie ervaarde hij zichzelf altijd als een melancholisch en eenzaam persoon, maar nu had hij het gevoel dat hij gewonnen had. Hun advies aan eenzame mensen in het lied is, “Don’t give up until you drink from the silver cup.” Een metafoor die Peek als volgt verklaart, “It’s possible to drink from another’s well of experience…and be refreshed.”

Lonely People
This is for all the lonely people.
Thinking that life
has passed them by.
Don’t give up
until you drink
from the silver cup.
And ride that highway in the sky.

This is for all the single people.
Thinking that love
has left them dry.
Don’t give up
until you drink
from the silver cup.
You never know until you try.

Well, I’m on my way.
Yes, I’m back to stay.
Well, I’m on my way
back home.

This is for all the lonely people.
Thinking that life
has passed them by.
Don’t give up
until you drink
from the silver cup.
And never take you down
or never give you up.
You never know until you try.

In 1972 draaide ik eindeloos het debuutalbum van de groep America met heerlijke nummers als Horse With No Name, Riverside, Sandman & I Need You. De groep bestond uit Dewey Bunnell, Dan Peek (1950-2011) & Gerry Beckley, die elkaar kenden van de de London Central High School. Hun vaders zaten in de Amerikaanse luchtmacht en waren gestationeerd op de RAF basis South Ruislip vlakbij Londen. Toen ze samen muziek gingen maken, noemden ze zichzelf America, omdat ze niet wilden dat de mensen zouden denken dat ze Engelse muzikanten waren die Amerikaans wilden klinken.

Ik had de plaat in 1974, aan het einde van het schooljaar, meegenomen naar een boerderij in Kotten, waar we met een aantal klasgenoten een weekje vakantie vierden. America stond daar heel vaak op, totdat op een gegeven moment het geluid opeens heel vreemd klonk. Wat bleek twee jonge katjes waren met de platenspeler gaan spelen en probeerde zich staande te houden op een draaiende plaat. Gelukkig viel de schade nog mee en hebben we nog veel genoten van de muziek.

Ik vond een bijzondere opname van het muzikale BBC programma The Old Grey Whistle Test uit 1971, waar America onder andere hun nummers Riverside en Children speelden. Beide werden geschreven door Dewey Bunnell.

Riverside
Living on the riverside.
Taking it all in my stride.
Living on the riverside.
I’m taking life like a big long ride.
You stay on your side,
and I’ll stay on mine.
You take what you want,
and I’ll take the sunshine.

I said the world
don’t owe me no living.
I said the world
don’t owe me no living.

Children
The boy cried out gaily on the ground,
at the joy of something he had found.

Aw come on children
get your heads back together.

The days are getting warmer now.
The nights are getting shorter now.
And you know we can make it,
‘cause you know we’re alive.
But we don’t have to take it,
any way we’ll survive.

If I were you,
I’d throw it far away.
But if you were me,
you’d tell me I should stay.

Aw come on children
get your heads back together.
Aw come on children,
get your heads back together again.