Echt goeie muziek is tijdloos. Zo vond ik laatst deze prachtige a capella versie van Black Is The Colour(Of My True Love’s Hair) door de vocale groep The Hi-Lo’s. Zij waren de meest innovatieve en invloedrijke vocale groep van de jaren 50, die traditionele pop vermengden met jazz arrangementen en daardoor grote invloed hadden op de rock & roll generatie die na hen kwam.
De naam van de groep duidt op hun grote vocale bereik, maar ook op het lengteverschil tussen de zangers Gene Puerling (bas/bariton en arrangeur), Don Shelton (tenor/bariton), Bob Morse (tenor/bariton) en Clark Burroughs (tenor en solist). De fantastische stem van Burroughs en de arrangementen van Puerling hebben grote invloed gehad op Brian Wilson van The Beach Boys, op The Mamas & the Papas en op puur vocale groepen als Manhattan Transfer en Take Six. Maar ook veel jazz artiesten waren fan, net als Frank Sinatra.
Black Is The Colour is een traditioneel volkslied dat ondermeer werd gecovered door Joan Baez, Luka Bloom, Judy Collins, The Corrs, Cara Dillon, Pete Seeger, Nina Simone en Paul Weller. De versie die je hier ziet komt uit een tv-show van Julie London van eind jaren 50, begin jaren 60.
De intensiteit waarmee hier wordt gezongen over de geliefde die verloren dreigt te gaan is fenomenaal. Laat je verrassen!
Black Is The Colour Black is the colour of my true love’s hair. Her lips are something rosy fair. The loveliest face and the daisiest hands. I love the ground whereon she stands.
I love my love and well she knows. I love the ground whereon she goes. If she concurs no more I’ll see. My life will quickly leave me.
I’ll go down the troublesome, to mourn, to weep. But satisfied I ne’re can sleep. I’ll write her a note, in a few little lines. I’ll suffer death ten thousand times.
Black, black, black is the colour. Black is the colour of my true love’s hair. Her lips are something rosy fair. The loveliest face and the daisiest hands. I love the ground whereon she stands. Black, black. Black is the colour of her hair.
Het zal je inmiddels niet ontgaan zijn dat ik een groot liefhebber ben van vocale muziek. Zo heb ik jarenlang allerlei a capella nummers langs horen komen, toen ik zelf in a capella groepen zong, op zoek naar nummers om te zingen. Eentje is echt bij me blijven hangen. Elke keer als we het zongen was het weer groot feest en tegelijkertijd heel hard werken, want vooral de modulatie in het midden is rete lastig.
You Don’t Know Nothin’ is geschreven door Hallerin Hilton Hill (*1) en Mervyn Warren, en het is vooral de laatste die met dit nummer zijn kwaliteiten ten toon spreid. Warren (1964) was een vroegwijs professorenkind en werd op school jarenlang gepest, waarop hij vluchtte in zijn pianospel. Hij speelde al snel zo goed dat hij werd gevraagd om zangers te begeleiden, op school en in de kerk. Zijn ouders waren Zevendedags Adventisten en zo groeide hij op met uitsluitend easy listening, gospel, klassiek en koormuziek, andere muzieksoorten waren taboe. Zo werd hij op zijn twaalfde bestraft omdat hij een album van Earth Wind & Fire had gekocht. Ook later kwam hij regelmatig in aanvaring met conservatieve autoriteiten over de jazz invloeden in zijn muziek. Op jonge leeftijd blonk hij niet alleen uit met zijn pianospel, zo werd hij sessie muzikant in een platenstudio, maar ook door zijn arrangementen en de nummers die hij zelf schreef.
Vanaf zijn zestiende was Warren componist, arrangeur, pianist en zanger in meerdere vocale groepen en koren, waaronder eentje die bestond uit zes mannen, Alliance. De groep stond al snel bekend om hun unieke en complexe vocale arrangementen en het combineren van vocale jazz en hedendaagse Christelijke teksten. In 1987 kregen ze een platencontract als Take 6 en the rest is history. Ze waren in de begintijd werkelijk fenomenaal, luister maar eens naar Get Away Jordan uit de film Do It Acapella van Spike Lee uit 1990. (*2) Warren verliet Take 6 in 1991 en groeide uit tot een zeer succesvol platenproducer (o.a. Michael Jackson), arrangeur (o.a. Quincy Jones, de film Dreamgirls, Barbara Streisand, Michael Bublé), pianist, vocalist, tekstschrijver en componist van ondermeer filmmuziek.
You Don’t Know Nothin’ wordt gezongen door For Real en staat op hun eerste album It’s A Natural Thang (1994). (*3) De groep bestaat uit Latanyia Baldwin, Necia Bray, Josina Elder en Wendi Williams en kreeg bij toeval een platencontract. Toen ze hun manager op het vliegveld ophaalden, begroetten ze hem met een a capella lied, en toevallig liep daar iemand rond van een platenmaatschappij die gelijk enthousiast was. For Real tourde met Stevie Wonder en zong drie prachtige nummers in Supremes stijl voor de soundtrack van de film Grace Of My Heart, dat het leven beschrijft van een singer-songwriter als Carole King. (*4)
NOTEN
*1 Hallerin Hilton Hill, is een bekende radio en tv-presentator in de VS en daarnaast singer- songwriter en spreker & trainer op het gebied van motivatie.
*2 In de film Do It A Cappella (1990) hoor en zie je nog veel meer geweldige acapella van groepen uit die tijd, zoals Ladysmith Black Mambazo, The Mint Juleps, The Persuasions en mijn favorieten Rockapella (Zombie Jamboree) en True Image (I Need You).
*3 Op de videoclip van You Don’t Know Nothin’ hoor je hoe het nummer op de plaat klinkt.
*4 De film Grace Of My Heart (1996) geeft een prachtig beeld van de ups en downs in het leven van een song-writer in de jaren 60 en 70, die zich ontwikkelt van leverancier van liedjes tot succesvol zangeres. Om een indruk te krijgen hier twee fragmenten van Born To Love That Boy.Eerst het plezier van het arrangeren en daarna het voorzingen voor de producer.
You Don’t Know Nothin’
You know the sun comes up in the morning,
and that summer comes in June.
You know the rain comes out from the sky,
and it makes the flowers bloom.
But you don’t know nothin’,
’til you know that I love you.
Boy I love you.
Said you don’t know nothin’,
’til you know that I love you.
‘Til you know I love you.
Oh you know that one plus one equals two,
and that two times two is four.
You know that roses are red,
and violets are blue,
but you can stand to learn a little more.
But you don’t know nothin’,
’til you know that I love you.
Boy I love you.
Said you don’t know nothin’,
’til you know that I love you.
Baby I know.
I know I, can reach you,
I’ll show you, I’ll teach you.
‘Cause you don’t know nothin’,
‘Til you know that I love you.
‘Till you know, you know that I love you!
You know I love long walks in the park,
like the ones we always say.
You know I love long talks in the dark,
and how it makes us stay awake
‘Cause you don’t know nothin’,
’til you know that I love you.
Boy I love you.
Said you don’t know nothin’,
’til you know that I love you.
Baby I know.
I know I, can reach you,
I’ll show you, I’ll teach you.
‘Cause you don’t know nothin’,
‘Til you know that I love you.
Baby if you
just follow the yearning,
Then soon you’ll be learning.
‘Cause you don’t
Don’t, don’t know nothing.
Know nothin’
You don’t Know nothin’,
’til you know that I love.
Don’t know nothin’,
’til you know,
’til you know,
’til you know.
‘Til you know that I love you
goeie muziek is tijdloos. Zo vond ik laatst deze prachtige a capella versie van Black Is The Colour (Of My True Love’s Hair) door de vocale groep The Hi-Lo’s. Zij waren de meest innovatieve en invloedrijke vocale groep van de jaren 50, die traditionele pop vermengden met jazz arrangementen en daardoor grote invloed hadden op de rock & roll generatie die na hen kwam.
Black Is The Colour is een traditioneel volkslied dat ondermeer werd gecovered door Joan Baez, Luka Bloom, Judy Collins, The Corrs, Cara Dillon, Pete Seeger, Nina Simone en Paul Weller. De versie die je hier ziet komt uit een tv-show van Julie London van eind jaren 50, begin jaren 60.
