Hoogste tijd om nog eens een keer aandacht te geven aan een duo dat ik hoog heb zitten, Simon & Garfunkel. Eén van hun mooiste nummers is Leaves That Are Green, dat komt van het album Sounds Of Silence uit 1966. Ze spelen het hier in datzelfde jaar tijdens een optreden in het NCRV programma Twien. En ik geniet weer volop van de prachtige samenzang van de oude schoolkameraden, die zo verschillend waren en daardoor muzikaal juist zo goed bij elkaar pasten.

Hier vind je een leuk interview over hun optredens in Nederland in 1966.

Leaves That Are Green
I was twenty-one years when I wrote this song.
I’m twenty-two now but I won’t be for long.
Time hurries on.
And the leaves that are green turn to brown.
And they wither with the wind,
and they crumble in your hand.

Once my heart was filled with the love of a girl.
I held her close, but she faded in the night,
like a poem I meant to write.
And the leaves that are green turn to brown.
And they wither with the wind,
and they crumble in your hand.

I threw a pebble in a brook,
and watched the ripples run away.
And they never made a sound.
And the leaves that are green turned to brown.
And they wither with the wind,
and they crumble in your hand.

Hello, hello, hello, hello.
Goodbye, goodbye, goodbye, goodbye.
That’s all there is.
And the leaves that are green turned to brown.