Eén van mijn favoriete liedjes van Ramses Shaffy is Het jongetje en het meisje. Niet zo bekend maar zeer de moeite waard. Met een heerlijke speelse tekst en de welbekende performance die Ramses zo uniek maakt en die er voor zorgt dat je totaal in zijn ban raakt. Een prachtige opname van tv-regisseur Bob Rooyens uit een concert van Shaffy Chantant in 1969 in Theater Orpheus in Apeldoorn.

De eigenaar van de opname Bob Rooyens wil dat de video alleen via You Tube afgespeeld kan worden en die kan je dus hier vinden.

Het jongetje en het meisje
Op het trottoir van de stad, van de grote stad.
Liep een klein jongetje zomaar, zomaar, zomaar wat.
Hij dacht aan zijn huiswerk waar hij geen zin in had.
En aan zijn moeder, die thuis op hem te wachten zat.

Hij liep door het park waar op een bank een klein meisje zat.
Hij ging naast haar zitten en geen van beiden zeiden wat.
Ze keek naar de lucht en hij keek over het pad,
naar de overkant waar een verliefd paartje zat.

De man en de vrouw zaten hand in hand en droomden wat.
De man streelde haar haren en zei: “Toe nou, toe toe, lieve schat.”
Het jongetje gefascineerd: nou, hup hup, gebeurt er eens wat.
Hij stootte het meisje aan die nog niets in de gaten had.

Het meisje keek nu ook gespannen naar het liefdesspel.
Ja nu, nee, jammer, maar wacht misschien toch nog wel.
De man sloeg zijn armen om de vrouw heen en heel snel
gaf hij haar een kus; en de kinderen dachten: zie je wel.

De man zoende haar hier, de man zoende haar daar.
En ook de kinderen schoven dichter bij elkaar.
Opeens pakte het jongetje het meisje bij haar haar.
En gaf een zoen op haar neus.
’t Ging een beetje raar, een beetje raar, een beetje raar.

Het meisje gaf hem een klap en rende naar de stad.
Het jongetje, beteuterd, ging ook maar weer op pad.
Hij ging aan zijn huiswerk, waar hij geen zin in had.
En naar zijn moeder. En dat was dat!