25.04.2021

Disturbed – The Sound Of Silence

Een heavy metal band die The Sound Of Silence spelen? Dat kan toch nooit iets zijn. Of toch wel? Hier kun je het resultaat zelf beoordelen.

De Amerikaanse groep Disturbed met lead-zanger David Draiman hebben maar liefst 121 miljoen views op YouTube met deze live versie van het lied van Paul Simon uit 1964. De versie met muziekvideo haalde zelfs 703 miljoen views. Simon complimenteerde de band met hun versie. Het nummer komt van het 6e album Immortalized van de groep uit 2015. Zanger Draiman was van jongs af aan al fan van het duo Simon & Garfunkel.

Paul Simon schreef The Sound Of Silence in 1963 & 1964 en het werd in Maart 1964 op de plaat gezet. Helaas werd het geen succes voor Simon & Garfunkel, waarop ze besloten uit elkaar te gaan. In 1965 werd het opeens veel gedraaid op de radio in een remix die de oorspronkelijke producer Tom Wilson zelf had laten maken, zonder dat Simon & Garfunkel daarvan wisten. En toen werd het zowaar een nummer 1 hit, waarna ze toch maar weer besloten bij elkaar te komen en van het plotselinge succes gebruik te maken.

Om antwoord te geven op mijn vraag aan het begin. Is het wat? Ik vind het zelf vooral bijzonder. Maar voor mij heeft het te veel drama en blijft het eerlijk gezegd een hoop herrie, die me niet raakt. En daar gaat het toch om in de muziek.

The Sound Of Silence
Hello darkness my old friend.
I’ve come to talk with you again.
Because a vision softly creeping,
left its seeds while I was sleeping.
And the vision that was planted
in my brain, still remains.
Within the sound of silence.

In restless dreams I walked alone.
Narrow streets of cobblestone.
‘Neath the halo of a street lamp,
I turned my collar to the cold and damp.
When my eyes were stabbed
by the flash of a neon light.
That split the night.
And touched the sound of silence.

And in the naked light I saw,
ten thousand people, maybe more.
People talking without speaking.
People hearing without listening.
People writing songs
that voices never share.
No one dared disturb
the sound of silence.

“Fools” said I, “You do not know.
Silence like a cancer grows.
Hear my words that I might teach you.
Take my arms that I might reach you.”
But my words like silent raindrops fell,
and echoed in the wells of silence.

And the people bowed and prayed,
to the neon god they made.
And the sign flashed out its warning.
In the words that it was forming.
And the sign said,
“The words of the prophets
are written on the subway walls.
And tenement halls.
And whispered in the sounds
of silence.”

11.04.2021

Simon & Garfunkel – Scarborough Fair/Canticle

Ik vond een bijzondere driestemmige versie van het prachtige nummer Scarborough Fair uit 1968, met Simon & Garfunkel en de Amerikaanse crooner Andy Williams (1927-2012). Ze zongen het samen tijdens een optreden in diens tv show.

Het lied is oorspronkelijk een traditionele Engelse ballade en gaat over een lijst onmogelijke taken die een voormalig geliefde zou moeten vervullen om haar oude minnaar weer voor zich te winnen.

Paul Simon leerde het lied kennen tijdens zijn verblijf in Londen in 1965, via de Engelse folkzanger & gitarist Martin Carthy (o.a. lid van de groep Steeleye Span). Simon combineerde het met Canticle, waarvan de tekst kwam van zijn anti-oorlogslied The Side Of The Hill uit 1963 en de melodie vooral door Garfunkel werd bedacht. Het uiteindelijke resultaat kwam te staan op hun 3e album Parsley, Sage, Rosemary & Thyme uit 1966. En werd een groot success.

Scarborough Fair/Canticle
Are you going to Scarborough Fair?
Parsley, sage, rosemary, and thyme.
Remember me to one who lives there.
She once was a true love of mine.

Tell her to make me a cambric shirt.
Parsley, sage, rosemary, and thyme.
Without no seams nor needle work.
Then she’ll be a true love of mine.

Tell her to find me an acre of land.
(On the side of a hill in the deep forest green.)
Parsley, sage, rosemary and thyme.
(Tracing of sparrow on snow-crested ground.)
Between the salt water and the sea strands.
(Bedclothes the child of the mountain.)
Then she’ll be a true love of mine.
(Sleeps unaware of the clarion call.)

Tell her to reap it with a sickle of leather.
(War bellows blazing in scarlet battalions.)
Parsley, sage, rosemary, and thyme.
(Generals order their soldiers to kill.)
And gather it all in a bunch of heather.
(And to fight for a cause they’ve long ago forgotten.)
Then she’ll be a true love of mine.

Are you going to Scarborough Fair?
Parsley, sage, rosemary, and thyme.
Remember me to one who lives there.
She once was a true love of mine.

28.03.2021

The Wood Brothers – Sing About It

“If you get worried. What you ought to do is sing. Sing about your troubles, and it just might pass.” Dat is de positieve boodschap van het lied Sing About It van de Amerikaanse folk band The Wood Brothers.

Wat een heerlijk, opgewekt nummer en met uitstekende samenzang gebracht. Ook het ritmische slotstuk valt me op en getuigd van bijzondere muzikaliteit.

De groep bestaat uit bassist Chris Wood, gitarist Oliver Wood en hun maat Jano Rix. De twee broers zijn van jongs af aan opgegroeid met Amerikaanse rootsmuziek, met een moleculair bioloog als vader, die klassiekers zong bij het kampvuur, en een dichteres als moeder, die verhalen vertelde en teksten schreef. Na 15 jaar los van elkaar te hebben gemusiceerd, besloten ze in 2001 samen te gaan werken. Dit nummer komt van hun vijfde album The Muse uit 2013.

Sing About It
If you get too worried.
What you ought to do is sing.
If you get worried.
What you ought to do is sing.
If you get worried.
What you ought to do is sing.
Sing about your troubles.
It just might pass.

If you get lost.
What you ought to do is sing.
If you get lost.
What you ought to do is sing.
If you get lost.
What you ought to do is sing.
Sing about your troubles,
and it just might pass
Sing about your troubles,
and it just might pass

Sing about joy.
Sing about love,
and hoping it lasts.
Sing about your trouble.
And it just might pass.
Just might pass.

And if you get broken.
What you ought to do is sing.
And if you get broken.
What you ought to do is sing.
And if you get broken.
What you ought to do is sing.
Sing about your troubles,
and it just might pass.
Sing about your troubles,
and it just might pass.

Sing about joy.
Sing about love,
and hoping it lasts.
Sing about your trouble.
And it just might pass.
Just might pass.

14.03.2021

The Other Favorites – Mama Mia

Twee studentikoze types die een overbekend nummer van de Zweedse groep Abba uit 1975 coveren, dat kan natuurlijk nooit wat zijn. Maar wat beleef ik een plezier aan deze heerlijke cover van Mama Mia door het Amerikaanse duo Josh Turner (banjo) en Carson McKee (gitaar), die laten zien dat ze uitstekende muzikanten zijn en aanstekelijk meerstemmig kunnen zingen. Ze spelen al sinds het begin van de middelbare school samen en noemen zich The Other Favorites.

Mama Mia
I’ve been cheated by you
since I don’t know when.
So I made up my mind,
it must come to an end.
Look at me now,
will I ever learn?
I don’t know how.
Then I suddenly lose control.
There’s a fire within my soul.
Just one look
and I can hear a bell ring.
One more look
and I forget everything. O-o-o-oh.

Mamma mia, here I go again.
My my, how can I resist you?
Mamma mia, does it show again?
My my, just how much I’ve missed you.
Yes I was brokenhearted,
blue since the day we parted.
Why, why did I ever let you go?
Mamma mia, now I really know.
My my, I could never let you go.

I’ve been angry and sad
about the things that you do.
I can’t count all the times
that I’ve told you we’re through.
But when you go,
when you slam the door,
I think you know
that you won’t be away too long.
You know that I’m not that strong.
Just one look
and I can hear a bell ring.
One more look
and I forget everything. O-o-o-oh.

Mamma mia, here I go again.
My my, how can I resist you?
Mamma mia, does it show again?
My my, just how much I’ve missed you.
Yes, I’ve been brokenhearted.
Blue since the day we parted.
Why, why did I ever let you go?
Mamma mia, now I really know.
My my, I could never let you go.

Mamma mia, even if I say.
My my, need me now or never.
Mamma mia, it’s the game we play.
Bye bye does not mean forever.

Mamma mia, here I go again.
My my, how can I resist you?
Mamma mia, does it show again?
My my, just how much I’ve missed you.
Yes, I’ve been brokenhearted.
Blue since the day we parted.
Why, why did I ever let you go?
Mamma mia, now I really know.
My my, I could never let you go.

28.02.2021

Ramses Shaffy – 5 uur

5 uur is een prachtig lied van Ramses Shaffy (1933-2009) dat hij hier speelt tijdens een tv-optreden in de 5 uur show in 1991. Het raakt me zeer om hem zo vol emotie te horen zingen. Heerlijk ook om hem zo zoekend en improviserend piano te horen spelen.

De eerste keer dat ik dat hoorde was in mijn ouderlijk huis op “mijn” piano, toen mijn broer (die toen manager van hem was) Ramses had meegenomen, en hij onmiddellijk achter de piano plaatsnam en begon te spelen. Ik zat er ademloos naar te luisteren en herinner me het nog als de dag van gisteren.

Ik draag dit bericht op aan Helene Herschel die van 1974 tot 1979 manager van Ramses was. Eerst samen met mijn broer David Schild en daarna alleen. Dat hield onder andere in dat ze op dagen dat Ramses moest optreden hem moest gaan zoeken in kroegen & krochten in Amsterdam, en als ze hem gevonden had hem onder de douche te zetten. Daarna volgde de lastigste taak, namelijk zorgen dat hij niet weer aan de drank ging voor het optreden. Dat ging regelmatig mis en zo kon het gebeuren dat Ramses tijdens een optreden in Sneek in de orkestbak viel. Maar gelukkig kwam hij er ook weer op eigen kracht uit, en vervolgde hij zijn optreden.

Helene zegt over haar tijd met Ramses: “Je kon heel erg met Ramses lachen. Het was een leuke tijd. Ik was verliefd op de mens Shaffy. Geen verliefdheid in de zin “ik kan niet zonder hem”, maar het was gewoon fijn om bij hem te zijn. We waren echt goede vriendjes die alles tegen elkaar konden zeggen. Ramses heeft grote invloed gehad op het leven dat ik nu leid. De vrijheid die ik nu voel om dingen te kunnen doen die ik graag wil, zonder belemmeringen, komt door hem.”

5 uur
Het is 5 uur, 5 uur.
Het feest is geweest.
De zon stijgt in de stad.
Ik sta voor het raam
en drink nog wat.
Mijn hart is vol.
Mijn hoofd zat.

Mijn vrienden,
ach mijn vrienden.
Het gaat als het gaat,
en we moeten toch maar door.
Dag lieve mensen
waar ik bij hoor.
Ik laat jullie uit, ga voor.

Misschien was ik
vanavond wat stil.
Er is iets,
wat ik nu wel vertellen wil.
Mijn liefde, mijn lief
komt niet meer terug.
Dat is alles,
en ga nu maar vlug.

Want het is 5 uur.
Al 5 uur.
Het feest is geweest.
Het krijg wat voor elkaar.
Het is rot nu,
zonder haar.
Maar ga nu weg
en laat me maar.