15.08.2021

Joe Jackson – Is She Really Going Out With Him (acapella)

Een nummer waar ik goede herinneringen aan heb is Is She Really Going Out With Him van de Engelse singer/songwriter & Joe Jackson, maar dan wel in de acapella versie. Begin jaren 80 werd ik gegrepen door vocale groepen als The Nylons, The Flying Pickets & The King’s Singers. En ik wilde ook zelf graag dat soort muziek acapella gaan zingen. Mijn eerste ervaring was het zingen van dit nummer samen met een groep mensen, alleen kan ik me niet meer herinneren wie of waar of wanneer precies, omdat het maar van korte duur was.

Jackson vertelt zelf het volgende over de inspiratie voor zijn lied: “I heard that phrase somewhere, and I thought that could be a kind of funny song about gorgeous girls going out with monsters. It just started from there. It was just a funny song, or supposed to be funny. It was a great surprise to me when some people interpreted it as being angry.”

Het originele nummer was de debuut single van Joe Jackson uit 1978 en kreeg een plek op zijn debuutalbum Look Sharp. Maar het werd pas een jaar later een succes, toen hij meer bekendheid had gekregen. Deze acapella versie komt uit een concert in Hamburg in 1983 voor het programma Rockpalast.

Is She Really Going Out With Him
Pretty women out walking
with gorillas down my street.
From my window I’m staring
while my coffee grows cold.
Look over there (where?) there,
there’s a lady that I used to know.
She’s married now, or engaged,
or something, so I am told.

Is she really going out with him?
Is she really gonna take him home tonight?
Is she really going out with him?
‘Cause if my eyes don’t deceive me
there’s something going wrong around here.

Tonight’s the night when I go
to all the parties down my street.
I wash my hair and I kid myself
I look real smooth.
Look over there (where?), there,
here comes Jeanie with her new boyfriend.
They say that looks don’t count for much.
If so, there goes your proof.

Is she really going out with him?
Is she really gonna take him home tonight?
Is she really going out with him?
‘Cause if my eyes don’t deceive me
there’s something going wrong around here.

But if looks could kill,
there’s a man there
who’s more down as dead.
‘Cause I’ve had my fill.
Listen you, take your hands
from her head.
I get so mean around this scene.

Is she really going out with him?
Is she really gonna take him home tonight?
Is she really going out with him?
‘Cause if my eyes don’t deceive me
there’s something going wrong around here.

Something going wrong around here.
Something going wrong around here.

01.08.2021

Billy Joel & Tony DeSare – Where’s The Orchestra?

Eén van de mooiste nummers van de Amerikaanse singer/songwriter Billy Joel is Where’s The Orchestra? uit 1982. Het komt van zijn 8ste album The Nylon Curtain en hij speelt het hier in datzelfde jaar in de tv show Night At School van MTV.

The Nylon Curtain is één van Joel’s meest ambitieuze projecten. Hij wilde er een “sonic masterpiece” mee creëren. Daarnaast is het ook één van zijn persoonlijke favorieten. Hij noemt het “the recording I’m most proud of and the material I’m most proud of.”

Het slotlied van het album is het lied Where’s The Orchestra?, dat gaat over een persoon die naar het theater gaat en een musical verwacht, maar een “gewone” toneelvoorstelling te zien krijgt. Volgens Joel is dat een metafoor voor ons leven, met name de realisatie dat het niet groots en over-the-top is, zoals vaak wordt gesuggereerd. Het lied gaat volgens hem daarnaast ook over eenzaamheid: “The whole metaphor of that song is that life is a theatrical play, and it’s all a tragedy”

In de muziek van het nummer hoor ik invloeden terug van Paul McCartney (Golden Slumbers) en Harry Nilsson. Het nummer eindigt met een verwijzing naar Allentown, het eerste nummer van het album, om de cirkel rond te maken. En let vooral ook op het “foute” akkoord onder “I assumed that the show would have a song. So I was wrong.”

Een mooie cover van het lied wordt hier gespeeld & gezongen door de Amerikaanse jazz-zanger Tony DeSare, naar wie ik graag luister. Hij heeft in de coronatijd elke dag een nummer gespeeld (inmiddels al over de 250) in zijn serie Tony DeSare Song Diary.

Where’s The Orchestra?
Where’s the orchestra?
Wasn’t this supposed
to be a musical?
Here I am, in the balcony.
How the hell could I have
missed the overture?

I like the scenery.
Even though,
I have absolutely no
idea at all.
What is being said,
despite the dialogue.

There’s the leading man.
The movie star
who never faced an audience.
Where’s the orchestra?
After all this is
my big night on the town.
My introduction
to the theatre crowd.
I assumed that the show
would have a song.
So I was wrong.

At least I understand.
All the innuendo and the irony.
And I appreciate,
the roles the actors played,
and the point the author made.
And after the closing lines,
and after the curtain calls.
The curtain falls,
on empty chairs.
Where’s the orchestra?

18.07.2021

James Taylor – Something’s Wrong

Ik ben erg blij met mijn nieuwe vondst: James Taylor die zijn prachtige lied Something’s Wrong zingt in 1971 bij de BBC in het programma One In Ten. Het is altijd één van mijn favoriete nummers geweest, maar op zijn debuutalbum uit 1968 waar het op staat, heeft het een arrangement van de Engelse producer Richard Hewson gekregen dat nogal overheerst, met name ook door de totaal overbodige drumpartij. Hier kun je die plaatversie zelf beluisteren.

In deze opname zingt Taylor het lied alleen met zijn eigen gitaarbegeleiding en dat klinkt een stuk beter. Hij was hier 23 jaar oud en stond aan het begin van een indrukwekkende carrière. En wat bijzonder is dat hij “gewoon” zijn eigen ding is blijven doen, en openhartig is gebleven in zijn teksten, zoals hier met zijn “restless feeling’s been preying on your mind”. Die emotionaliteit raakt mij nog altijd diep. En met mij gelukkig vele anderen.

Something’s Wrong
Something’s wrong,
that restless feeling’s
been preying on your mind.
Road maps in a well-cracked ceiling,
the signs aren’t hard to find.

Now I’m not saying
that you’ve been mistreated.
No one’s hurt you,
nothing’s wrong.
A moment’s rest
was all you needed.
So pack your things
and kindly move along.

Like dust in the wind
you’re gone forever.
You’re wind-blown leaves,
you’re a change in the weather.

Just a town like any other,
a second brand-new start.
A third or fourth hand wife or lover;
no, you won’t break her heart.
Take some bacon,
go on and leave your watch chain now.
She won’t count on nothing more.
Wrap your hands
around that small change.
And tiptoe barefoot out the door.

Yes something’s wrong,
that restless feeling’s
been preying on my mind.
When things get bad,
I’m bound to pack my bags.
And just leave them all behind.

04.07.2021

Declan O’Rourke – Time Machine

Het mooiste nummer van de Ierse singer/songwriter Declan O’Rourke is Time Machine. Hij speelt het hier tijdens het muziekprogramma de Transatlantic Sessions in 2011 en wordt daarbij begeleid door internationale topmuzikanten als Aly Bain (viool), Jerry Douglas (dobro), Russ Barenberg (gitaar), John Doyle (gitaar), Nollaig Casey (viool), John McCusker (viool), Michael McGoldrick (fluit) & Danny Thompson (contrabas).

De Transatlantic Sessions is een tv-programma van de BBC, met 6 seizoenen tussen 1995 tot 2013, waarin bekende folk, bluegrass & country singer/songwriters & muzikanten uit de VS, Ierland, Schotland en Engeland live optreden in een huiselijke setting in de Schotse Hooglanden. De muzikale leiding is in handen van violist Aly Bain & gitarist Jerry Douglas.

Zijn eerste gitaar kreeg O’Rourke toen hij 13 was van een priester, in de tijd dat hij met zijn familie in Australië woonde. De priester herkende zijn liefde voor muziek en zijn talent. Fans van hem zijn o.a. Gary Lightbody (Snowpatrol), Paul Weller, Ron Wood (The Rolling Stones), Chris Rea, Paul Brady en Eddi Reader. Hij heeft onder andere opgetreden samen met Snow Patrol, Bob Dylan, Planxty, John Prine, Paulo Nutini & The Cardigans. Time Machine komt van zijn 3e album Mag Pai Zai uit 2011.

Time Machine
If I ever thought
I had lost my friends.
I’d roam this world
till my back was bent.
To find them all,
searching high and low.
You can never have enough friends,
this much I know.

If I ever thought
I could not be true.
To myself and do
what I wanted to.
At the same time,
I’d have to change my tune.
Nothing better you can do,
then to yourself be true.

But if I had a time machine.
And if I could live in my dreams.
Life is our only time machine.
It only goes one way it seems.
We learn how as we float downstream.

If I ever thought
I had hurt someone.
I’d haul a stone
that would weigh a tonne.
Till I learn to
make good or take it back.
Even the strongest pair of hands
cannot take it back.

But if I had a time machine.
Then if I could live in my dreams.
Life is the only time machine.
It only goes one way it seems.
We learn how as we float downstream.

When I lay alone
in the dark at night.
With just my fears
to hold me tight.
Then I think of you,
and then I feel alright.
And I want to let you know,
you make me feel alright.
I just want to let you know,
you make me feel alright.

24.06.2021

Bart van der Weide – Hee joh Jip

Wat ben ik blij dat Bart van der Weide van de Zeeuwse groep Racoon in het Nederlands is gaan zingen. Hij is duidelijk uit zijn comfortzone en daardoor ook veel emotioneler dan in het Engels.

Ik wordt geraakt door zijn lied Hee joh Jip dat gaat over een man met een gebroken hart en vooral ook over vriendschap. Van der Weide zingt het hier met begeleiding van het Rotterdams Philharmonisch Orkest. Voor mij is het een klassieker in de dop.

Hee joh Jip
Hee joh Jip wat kijk je sip,
ga je mee een eindje varen.
Dan gaan we naar de overkant,
een reis van vele jaren.

Maar Jip was stil, hij zei niet veel,
alleen dat ie wou gaan lopen.
Dat die boot voor hem vertrokken was,
hij de boel wilde verkopen

En trouwen moest van hem nooit meer,
zonder liefde ook geen pijn.
En die overkant mocht branden,
als die daar niet hoefde zijn.

Hij kon niet lachen om de grap,
waar hij anders van moest huilen.
Nee Jip was weg, vertrokken,
zocht een plekkie om te schuilen.

Maar het is waar.
Goud dat ligt op de straten.
En iedereen die je haatte,
steekt bloemen in je haar.

Geen mens vindt je raar.
Meiden zingen en zwaaien.
Nou de rest kan je raaien,
nooit meer de sigaar.

Hee joh Jip wat kijk je sip,
je bent sterker dan die ander.
Sterker dan de gouden ring,
we hebben toch elkander.

En jij bent jij en ik ben ik,
en dat gaat niet meer veranderen.
Daar is geen middel tegen,
niet hier, niet in verre landen.

Hee joh, Jip, wat kijk je sip,
dat doe je nu al heel je leven.
Ze zeggen dat jij ooit een keer
je hart hebt weggegeven.

En dat ze toen op volle kracht,
dat ding had opgevouwen.
En in een doosje had gepropt,
samen met je vertrouwen.

Maar het is waar.
Goud dat ligt op de straten.
En iedereen die je haatte,
steekt bloemen in je haar.

Geen mens vindt je raar.
Meiden zingen en zwaaien.
Nou de rest kan je raaien,
dus ga toch mee naar daar.

Arme Jip daar zit ie dan,
van hartzeer word je taai.
Eén rondje nog, één domme zet,
het wiel een laatste draai

Hee joh Jip wat kijk je sip,
alleen een herdershond is trouw.
We vertrekken bij zonsondergang,
voor jouw piratenvrouw.