Real Love is een lekker nummer van de Amerikaanse groep The Doobie Brothers, dat ze hier spelen tijdens een concert in 1987, met lead vocalen van Michael McDonald. Het origineel komt van hun 9e album One Step Closer uit 1980, waar ik begin jaren 80 veel naar luisterde. Het lied werd geschreven door McDonald zelf, samen met toetsenist Patrick Henderson en de saxsolo’s zijn van Cornelius Bumpus (1945-2004).
Het woord “doobie” betekent een cannabis joint. De naam Doobie Brothers werd bedacht door een vriend die ze in het begin van de jaren 70 kende als “de jongens die veel hasj rookten”.
Real Love Darlin’ I know, I’m just another head on your pillow. If only just tonight girl, let me hear you lie just a little. Tell me I’m the only man, that you ever really loved.
Honey take me back in my memory, when it was all very nice. So very nice, so very nice.
Here darlin’, stands another bandit wanting you. In and out your life, they come and they go. Your days and nights like a wheel that turns. Grindin’ down a secret part of you Deep inside your heart, that nobody knows.
When you say comfort me, to anyone who approaches. Chalkin’ up the hurt. You live and we learn. Well we’ve both lived long enough to know, that we’d trade it all right now, for just one minute of real love. Real love.
When you say comfort me, to anyone who approaches. Chalkin’ up the hurt. You live and we learn. Well we’ve both lived long enough to know, that we’d trade it all right now, for just one minute of real love. Real love.
In de jaren 70 luisterde ik graag naar muziek van de Engelse singer/songwriter Colin Blunstone, met zijn fantastische stemgeluid. Ik had hem leren kennen als lead-zanger van de groep The Zombies. Midden jaren 60 hadden ze hits met She’s Not There en Time Of The Season en maakten ze het geweldige “barok pop” album Odessey and Oracle uit 1968, waarin je duidelijk invloeden hoort van Sgt Pepper van the Beatles. Wegens gebrek aan succes stopte de band in dat jaar en daarna ging Blunstone solo verder. Zijn bekendste nummers zijn I Don’t Believe In Miracles uit 1972 en Old And Wise dat hij zong voor de Alan Parsons Project in 1982.
Hier zingt hij zijn lied Say You Don’t Mind, waarbij hij wordt begeleid door een strijkkwartet. Het arrangement is van de Engelse componist Christopher Gunning, die vooral bekend is van zijn vele composities voor films & tv-series (o.a. Poirot). Het lied komt van Blunstone’s debuutalbum One Year uit 1971 en werd geschreven door singer/songwriter Denny Laine, de oprichter van de groepen The Moody Blues en Wings. Wat zo bijzonder is aan deze opname (ik vermoed uit begin jaren 70), is dat er vrijwel geen live-opnames te vinden zijn van Blunstone uit de tijd dat hij het meest succesvol was.
Say You Don’t Mind I realize that I’ve been in your eye some kind of fool. What I do, what I did, stupid fish I drank the pool. I’ve been doing some dying. Now I’m doing some trying. So say you don’t mind, you don’t mind, you’ll let me off this time.
I came into this scene when my dreams were getting bad. And who rides with the tide, and who’s glad with what it had? I’ve been doing some whining. Now I’m doing some finding. So say you don’t mind, you don’t mind, you’ll let me off this time.
To you I’m blind. Somethin’ inside. Say you don’t mind.
I’ve been doing some dying. Now I’m doing some trying. So say you don’t mind, you don’t mind, you’ll let me off this time For this time, oh this time, you’ll let me off this time.
To you I’m blind. Somethin’ inside. Say you don’t mind.
Well it gets you so bad that a door mat sees better times. There’s time to get back, and think up some better line. I’ve been doing some growing, but I’m scared of you going. So say you don’t mind, you don’t mind, you’ll let me off this time. You’ll let me off this time.
Net als vorig jaar heb ik veel geluisterd naar voor mij nog onbekende oudere nummers, vooral van artiesten die ik al kende. Maar daarnaast heb ik zoals gewoonlijk ook veel nieuwe nummers ontdekt via recensies in de muziektijdschriften Platomania en Heaven, door mijn favoriete artiesten te volgen via YouTube en door tips van vrienden. Zo luister ik elke maand wel 600 voor mij nieuwe nummers en daaruit blijft dan een beperkt aantal over die de zegen krijgen van de Songcatcher.
Het allerbeste heb ik hier voor je geselecteerd. Veel ervan is al voorbij gekomen op mijn Facebookpagina, op deze blog en in mijn radioprogramma.
Van alle nummers die ik in 2021 voor het eerst hoorde zijn dit mijn favorieten. Ik heb ze weer ingedeeld naar land. Klik met je muis op de liederen die in het oranje te zien zijn, dan kun je ze bekijken & beluisteren.
België Eleonor & Gerry de Mol – De Waaier (2021): Mooi lied naar een gedicht van Slauerhoff. Esther van Hees – Laat me (2019): Intense cover van het lied van Ramses Shaffy, naar Ma dernière volonté (Vivre) van Serge Reggiani uit 1977. De vertaling is van Herman Pieter de Boer. Lieven Tavernier – Oude regenbogen(2019): Prachtig nummer van deze inmiddels 75-jarige liedjesschrijver, waarbij hij begeleid wordt door het Room 13 Orchestra uit Gent.
Canada Jesse Marchant – Antelope Running(2021) Jesse Marchant – Challenger(2021): Het eerste is een sfeervol nummer met een bijzonder arrangement, en het tweede meer uptempo. In beide lijkt zijn stem op die van Bruce Springsteen.
Engeland John Smith & Sarah Jarosz – Eye To Eye (2021): Singer/songwriter die qua stem & gitaarspel doet denken aan John Martyn in een mooi duet met de Amerikaanse Jarosz, die terecht steeds populairder aan het worden is en ook voorkomt in deze lijst in een duet met David Crosby.
Passenger – London In The Spring (2020): Lieflijk nummer dat geïnspireerd is door Streets Of London van Ralph McTell uit 1969. Hier begint Michael David Rosenberg met een fragment daarvan en vervolgt met zijn eigen nummer.
Paul Carrack – Good And Ready (2021) Paul Carrack – The Living Years (2020): Singer/songwriter die al twee keer eerder voorkwam in mijn lijst van beste songs van het jaar (in 2011 & 2016). Met een lekker uptempo nieuw nummer en een oude hit van hem met Mike & The Mechanics uit 1988, nieuw leven ingeblazen met de SWR Big Band.
Italië Arisa – Bene se ti sta bene (2012) Arisa – Il tempo che verra’ (2012) Arisa – L’amore e’ un’altra cosa (2012) Arisa – La Notte (2012) Arisa – Vasame(2018): Rosalba Pippa heeft een stem die me raakt en maakt heerlijke Italiaanse muziek die me meesleept.
Nederland Douwe Bob – Born To Win, Born To Lose (2021) Douwe Bob – Can’t Seem To Get It Right (2021) Douwe Bob – Drop Of You (2021): Lekkere nummers van zijn Americana album Born To Win, Born To Lose, uitstekend geproduceerd door Daniel Lohues, waardoor Bob soms doet denken aan de Eagles (in het eerste nummer) & aan Amos Lee (in het tweede).
Nol Havens – Ik zal er voor je zijn(2021): Tilburgse singer/songwriter, die bekend werd met VOF de Kunst, met een prachtig lied over zijn adoptie kinderen uit Sri Lanka, die hij alleen moest opvoeden na de plotselinge dood van zijn vrouw. Met gitaarspel dat klinkt als dat van Mark Knopfler.
Spinvis – Parel(2020): Leuk om mijn oude straatgenoot Erik de Jong een plek te geven in deze lijst met zijn bijzonder acapella gezongen lied. Dat doet hij samen met leden van het Nederlands Kamerkoor. Hij nummer gaat over het schilderij Het meisje met de parel van Johannes Vermeer uit circa 1665.
Noorwegen Beady Belle & Jamie Cullum – Intermission Music (2008): Lekker duet van jazz-zangeres die ik al een tijdje volg.
Portugal Cuca Roseta – Nao sei de onde (2020) Cuca Roseta – Negrita (2020): Een ballad & een opgewekt uptempo nummer van haar laatste album Meu. Mariza – Lagrima(2020): Sfeervol lied van haar album dat een eerbetoon is aan de koningin van de fado Amalia Rodrigues.
Schotland Karine Polwart – The Parting Glass (2021): Een prachtige traditional over afscheid nemen, gezongen op verzoek van Margaret Atwood, als herinnering aan haar overleden echtgenoot.
Spanje
Buika & Jacob Gurevitsch – Melancolia(2021): Heel sfeervol nummer van de bijzondere, licht hese zangeres Buika, samen met deze Deense componist & gitarist die het speciaal voor haar schreef.
Feten Feten & Pedro Guerra – Aquella Foto (2016): Heerlijke nummers van een instrumentaal duo met twee singer/songwriters waar ik zeker meer naar ga luisteren.
USA Anaïs Mitchell & Big Red Machine – New Auburn(2021): Een echte oorwurm die steeds mooier wordt hoe vaker ik het hoor. Met Robin Pecknold de zanger van Fleet Foxes.
David Crosby & Sarah Jarosz – For Free(Joni Mitchell cover 2021) David Crosby – I Think I (2021) David Crosby – The Other Side Of Midnight (2021): Voor zijn leeftijd van 81 nog verrassend actief en met hoge kwaliteit.
David Wilcox & The Cosmic Orchestra – Hold It Up To The Light (2021): Prachtig lied van Wilcox uit 1994, hier gespeeld door een collectief met o.a. Eugene Ruffolo en de songwriter zelf. Als je van James Taylor houdt zoals ik, dan luister je graag naar hen.
Dionne Warwick & Burt Bacharach – The Balance Of Nature (1972) Dionne Warwick & Burt Bacharach – Be Aware(1972) Dionne Warwick & Burt Bacharach – Who Gets The Guy (1970) Dionne Warwick & Burt Bacharach – Who Is Gonna Love Me (1968): Ik ben een groot fan van de samenwerking tussen deze twee muzikale grootheden en ben op zoek gegaan naar meer muzikaal moois van hen. En warempel, ik vond zowaar 27 nummers van ze die de moeite waard zijn. Geen toppers maar muziek in ontwikkeling en heerlijk om naar te luisteren.
Elizabeth & The Catapult – the muse (2021): Lekker in het gehoor liggend lied van singer/songwriter Elizabeth Ziman en haar band.
Gabriels – Bloodline (2021): Een heel apart nummer waarin leadzanger Jacob Lusk je rondleidt in een wereld die muzikaal doet denken aan Billie Holliday, Nina Simone & Etta James en het lied Stormy Weather, met een stem die doet denken aan Anthony Hegarty.
Gregory Porter& Ella Fitzgerald – People Will Say We’re In Love(2021): Een oude opname van Ella, die opgefrist werd door Porter en het London Symphony Orchestra.
J.E. Sunde – I Don’t Care To Dance (2018): Singer/songwriter beïnvloed door Paul Simon, Jonathan Richman & Nina Simone met een emotionele ballad. Mijn goede vriend Coen, die de techniek doet bij mijn radio-programma, koos dit lied uit tot beste van 2021.
James Taylor – I’ve Grown Accustomed To Her Face(2020): Een lied waar ik altijd tranen van in mijn ogen krijg vanaf dat ik het zag in de film My Fair Lady met Rex Harrison & Audrey Hepburn uit 1964. Dus hoe fijn is het dan dat het gezongen wordt door mijn favoriete zanger.
John Mayer – Last Train Home (2021): Westcoast muziek uit de jaren 80 op het nieuwe album van Mayer Sob Rock.
Jonathan Wilson – Cecil Taylor (2013): Westcoast singer/songwriter met een typisch Crosby, Stills & Nash nummer waarop Wilson zelf klinkt als Stephen Stills en David Crosby & Graham Nash voor het laatst samen te horen zijn met hun prachtige samenzang.
Lady Blackbird – Beware The Stranger (2021) Lady Blackbird – Blackbird (2021) Lady Blackbird – Five Feet Tall (2021) Lady Blackbird – Fix It(2021): Singer/songwriter Marley Munroe maakt heerlijke relaxte soul & jazz en doet denken aan Billie Holliday. Op haar debuutalbum Black Acid Soul werkt ze samen met pianist Deron Johnson, die jaren speelde met Miles Davis.
O’Connor Lee – I Don’t Want to Spoil the Party(Beatles cover 2019): Schitterende samenzang met zeer originele toevoegingen. Sara Bareilles – Love Is Christmas (2011): Prachtig origineel kerstlied van deze onderschatte singer/songwriter. Hier zingt ze live het met Chris Thile & Sarah Jarosz. Tim O’Brien – Pushing On Buttons (Staring At Screens)(2021): Eén van mijn favoriete singer/songwriters verwoordt mijn zorgen & gevoelens over de smartphone verslaving van tegenwoordig.
Arisa – L’amore e’ un’altra cosa (Liefde is iets anders) (tekst & muziek Giuseppe Anastasi) Ridere, adesso manca il nostro ridere. Rimane solo un quieto vivere, sterile. Il cuore mio non ce la fa.
Semplice, sembrava tutto così semplice. Per chi credeva nelle favole come noi. Cercando un’altra verità.
Senti che ci manca qualcosa, che c’è sempre una scusa. Che la gioia si è offesa, che non c’è la scintilla. Che si è spenta la stella, ma una colpa non c’è. La notte è troppo silenziosa. L’amore è un’altra cosa.
Utile, adesso dirsi tutto è utile. Farà del male a queste anime, fragili. Più di ogni altra verità.
Resta che una parte del cuore, sarà sempre sospesa. Senza fare rumore, come fosse in attesa. Di quel raggio di Sole, che eravamo io e te.
Senti che ci manca qualcosa, che c’è sempre una scusa. Che la gioia si è offesa, che non c’è la scintilla. Che si è spenta la stella, ma una colpa non c’è. La notte è troppo silenziosa e adesso. L’amore è un’altra cosa.
Tu dimmi se ci credi, a quello che non vedi, eppure. Resta che una parte del cuore, sarà sempre sospesa. Senza fare rumore, come fosse in attesa. Di quel raggio di Sole, che eravamo io e te. La notte è troppo silenziosa e adesso. L’amore è un’altra cosa.
Gabriels – Bloodline
(tekst & muziek Ari Balouzian, Jacob Lusk & Ryan Hope) Rhonda cleaned the floors. Four kids she bore. Sweet as candy rain. Ain’t had to work no days. Paid with her fears, but every bill got paid. Even beauty fades away.
Bloodline. This thing came before you. Bloodline.
Silver linings live in clouds, just like demons use the clouds. Both rights can bestow. Truth is, you are always alone. Tears in your hands. Seems you lost before you began. Your ancestors blood felt the soil and sand.
Bloodline. This thing came before you. Bloodline.
Speak bravely, speak truly, do it with all of your heart. Speak freely, choose wisely, those below are not who you are. Keep rising, keep shining, ’til the ocean meets the stars.
Bloodline. Don’t let it destroy you, no. Bloodline.
Lady Blackbird – Beware The Stranger
(Cover van The Hypnoticsuit 1973, tekst & muziek James Thompson & Eugene Dixon (= Gene Chandler)) She’s wanted, dead or alive. Distinguishing features, she got cold and shifty eyes.
I said she’s wanted, dead or alive. Distinguishing features, She got cold and shifty, shifty, shifty eyes.
She’ll lead you on, with her words so soft and sweet. She’ll rob you of your pride, and then sweep you off your feet. She’ll wine and dine you, you’re the one to have to pay. And you’ll never see her, when she makes her get away.
So beware the stranger, lurking in your town. Tall dark and handsome y’all beware your heart break down.
And I said she’s wanted,
dead or alive Distinguishing features, she got cold and shifty, shifty, shifty eyes.
She’s sweet and loving, and she’ll steal your breath away. She’s a tricky character, like an actor in a play. Embezzlement and murder, oh these crimes are just a few. She’ll steal your heart away, surely steal the love you knew.
So beware the stranger, lurking in your town. Tall dark and handsome, y’all beware, your heart break down
I said she’s wanted, dead or alive. Distinguishing features, She got cold and shifty, shifty, shifty eyes.
De salsa muziek zit nog in mijn lijf, blijkt als ik het nummer Jokoh Jokoh hoor van de Kameroenees/Amerikaanse singer/songwriter & bassist Richard Bona samen met zijn Afro-Cubaanse groep Mandekan Cubano. Mijn heupen gaan er spontaan van bewegen, zoals ik geleerd heb tijdens de danslessen. Het is muziek die me energie geeft, zoals ik ontdekte tijdens dansavonden, soms tot diep in de nacht. En muziek die me vrolijk maakte. Er kwam een ongekende kant van mezelf naar boven en ik heb daar toen erg van genoten. Fijn om die herinnering te koesteren.
Richard Bona komt uit een muzikale familie. Zijn grootvader was een griot, een Westafrikaanse zanger & verhalenverteller, en zijn moeder was zangeres. Op zijn 4e speelde Bona al balafon, een soort xylofoon en vanaf zijn 5e trad hij op in de plaatselijke kerk. Omdat zijn familie arm was maakte hij veel instrumenten zelf, zoals fluiten en gitaren. Zijn talent bleek al snel en hij werd gevraagd voor festivals & ceremonieën. In 1980 op zijn 13e trad hij voor het eerst op in een jazzclub in Douala. Via de eigenaar daarvan leerde hij meer over jazzmuziek en met name die van de Amerikaanse jazzbassist Jaco Pastorius (1951-1987), waardoor hij overstapte op de elektrische basgitaar.
Helaas heb ik geen tekst kunnen vinden van dit lied. Het nummer komt van het album Heritage van Richard Bona samen met zijn groep Mandekan Cubano uit 2016. De groep stelde hij zelf samen en bestaat uit Osmany Paredes op de piano, Luisito & Roberto Quintero percussie, Rey Alejandre trombone & Dennis Hernandez op de trompet. Wie de gitarist is weet ik niet.
Scarborough Fair is een traditionele Engelse ballad, die vooral bekend is geworden in de versie van Simon & Garfunkel uit 1966. Toen hij in 1965 in Londen bivakkeerde, leerde Paul Simon het lied kennen via de Engelse folk singer/songwriter & gitarist Martin Carthy,
Hier wordt het lied prachtig meerstemmig gezongen door de Amerikaanse Westcoast band Venice tijdens een optreden in Carré. Het is bedoeld als eerbetoon aan het vocale kwartet The Lennon Sisters die Scarborough Fair ook op hun repertoire hadden. Hier zie & hoor je hun versie.
Kipp & Pat Lennon van Venice zijn de jongere broers van de vier zussen. Het gezin bestaat totaal uit 12 kinderen. En de andere twee leden van de band, Michael & Kipp Lennon, zijn neven van de twee broers en dus ook van de vier zussen. Hun gezin bestaat uit 13 kinderen.
The Lennon Sisters traden op vanaf 1955 en zijn nog steeds muzikaal actief, maar nu als trio. De vaders van beide koppels broers zongen samen in een swinggroep in de jaren 40 & 50. Venice zelf bestaat al sinds 1977 en is het populairst in Nederland.
Scarborough Fair Are you going to Scarborough Fair? Parsley, sage, rosemary, and thyme. Remember me to one who lives there. She once was a true love of mine.
Tell her to find me an acre of land. Parsley, sage, rosemary and thyme. Between the salt water and the sea strands. Then she’ll be a true love of mine.
Are you going to Scarborough Fair? Parsley, sage, rosemary, and thyme. Remember me to one who lives there. She once was a true love of mine.
Real Love is een lekker nummer van de Amerikaanse groep The Doobie Brothers, dat ze hier spelen tijdens een concert in 1987, met lead vocalen van Michael McDonald. Het origineel komt van hun 9e album One Step Closer uit 1980, waar ik begin jaren 80 veel naar luisterde. Het lied werd geschreven door McDonald zelf, samen met toetsenist Patrick Henderson en de saxsolo’s zijn van Cornelius Bumpus (1945-2004).
Real Love
