22.05.2022

Madison Cunningham – When Love Loves Alone

Ik keek graag naar de zowel komische als dramatische serie De verschrikkelijke jaren 80, die onlangs op tv te zien was bij de VPRO. Daarin zien we hoe het gedrag van ontspoorde & losgeslagen volwassenen in een commune een enorm effect heeft op het leven van hun kinderen. De Utrechtse cabaretier & muzikant Tim Kamps schreef een deels autobiografische roman over zijn ervaringen en regisseerde de film, terwijl Kim van Kooten het scenario schreef. Ook de soundtrack van de serie valt me op met een uitstekende muziekkeuze, waardoor ik al een aantal voor mij onbekende nummers heb ontdekt.

Eén daarvan was het schitterende lied When Love Loves Alone van de Amerikaanse singer/songwriter Madison Cunningham, dat komt van haar album Love, Lose, Remember uit 2017. Ze speelt het hier tijdens een optreden in 2016 samen met een strijkkwartet bestaande uit Daniel Adams, Vincent Chang, Euphemia Huang, Daphne Tsao.

Cunningham’s vader was pastor in een kerk en beïnvloed door hem begon ze gitaar te spelen op haar 7e en op te treden in de kerk. Het muziektijdschrift Rolling Stone beschreef haar muziek van nu als “a new spin on West Coast folk-rock, with classical tendencies, electric guitars, jazz-school chord changes and alt-rock strut all living under the same roof”.

When Love Loves Alone
Sometimes love comes like the morning,
hiding inside of the gloom.
Sometimes it falls like an evening.
Sometimes love falls when you do.

Sometimes love grows in the shadows,
where roses, they seldom bloom.
Sometimes it withers in sunlight.
Sometimes love grows where you do.

I don’t mind, pass me by.
Life rarely gives you a second try.
I’ll be here watching from this side.
Sometimes love loves alone.

Sometimes love comes fast and fleeting.
Love can be soft and slow.
Sometimes it leaves without warning.
Sometimes love waits alone.

Sometimes love’s made out of wishes,
or built on the concrete of trust.
Sometimes love leans on a wavering love.
Sometimes love stands alone

I don’t mind, pass me by.
Life may just give you a second try.
I’ll be here watching from this side.
Sometimes love loves.

Sometimes love lasts for a moment.
And sometimes it stays a hundred years.
Honey, I’ve heard them say
it’s never long enough.
But sometimes love loves alone.

I don’t mind, pass me by.
I often dream of when you were mine.
If you were wondering, I will be fine.
Sometimes love,
sometimes love loves alone.

08.05.2022

Rock & Soul Revue – Since I Lost My Baby (met Michael McDonald, Hall & Oates en The Average White Band)

Since I Lost My Baby is een heerlijk nummer van The Temptations dat een hit werd in 1965. (Hier hoor je het origineel.) Het lied werd geschreven door Smokey Robinson & zijn maat Pete Moore (1938-2017) uit de vocale R&B groep The Miracles. Hier wordt het gespeeld door een superband, bestaande uit Michael McDonald, Hall & Oates en de Average White Band, die in 2004 samen optraden met hun Rock & Soul Revue.

Daryl Hall & John Oates zijn een pop rock duo uit Philadelphia die elkaar leerden kennen in 1967 en vanaf 1972 veel succes hadden met hits als Rich Girl (1977), Kiss On My List (1980), Private Eyes (1981), I Can’t Go For That (1981) en Maneater (1982). Qua verkoopcijfers zijn ze het meest succesvolle duo aller tijden.

 

Michael McDonald ken je ongetwijfeld van Steely Dan (1974) en de Doobie Brothers (1975-1982), met hits als Takin’ It To The Streets (1976), What a Fool Believes (1978) en Minute By Minute (1978). Daarna ging hij verder als solo-artiest, is hij een veel gevraagd backing vocalist en is hij ook bekend van allerlei duetten met o.a. James Ingram, Patti Labelle & Aretha Franklin.

 

De Average White Band is een Schotse funk & soulband, die werd opgericht door basgitarist & zanger Alan Gorrie en vooral bekend is van het instrumentale nummer Pick Up The Pieces, dat komt van hun beste album AWB uit 1974. Ze waren vooral succesvol van 1974 tot 1980.

Since I Lost My Baby
Michael McDonald
Sun is shining, plenty of life.
New day is dawning sunny and bright.
But after I’ve been crying all night,
the sun is cold and the new day seems old.

Since I lost my baby.
Since I lost my baby.

Daryl Hall
Birds are singing,
and the children are playing.

There’s plenty of working,
and the bosses are paying.

Not a sad word
should a young heart be saying.

But fun is a bore,
and with money I’m poor.

Since I lost my baby.
Since I lost my baby.

Next time I’ll be kinder.
Won’t you please help me find her.
Michael McDonald
Oh someone please remind her.
Of the love she left behind her.
John Hall
‘Til I find her, I’ll be tryin’.

Every day I’m more inclined to find her.
Inclined to find her,
inclined to find my baby.

Been a looking everywhere, baby,
I really, really care.

John Oates
Oh, determination is fading fast.
Inspiration is a thing of the past.
Alan Gorrie
I don’t know how my hope’s gonna last.
Good things are bad,
and what’s happy is sad.

John Hall
Since I lost my baby.
Since I lost my baby.
Michael McDonald
Oh, I’ll feel so sad.
Baby I feel so bad.
John Hall
Everything is wrong.
This heart is hard to carry on.
Michael McDonald
I’m lost as I can be
what’s gonna happen to me?
Since I lost my baby.

24.04.2022

Curse of Lono – Don’t You Take Your Love Away

De Duits/Engelse singer/songwriter Felix Bechtolsheimer heeft het afgelopen jaar veel ellende meegemaakt, met het overlijden van zijn vader, oom & ex-partner en dan ook nog het vertrek van de leden van zijn band Curse Of Lono. Gelukkig greep hij niet terug op heroïne, zoals hij vroeger gedaan zou hebben, maar zette hij zijn gevoelens om in liederen, met als thema’s drugs, depressie & dood. En vervolgens vormde hij een nieuwe band om de nummers live uit te voeren.

Hier zingt hij Don’t You Take Your Love Away, samen met de nieuwe zangeres Bo Lucas. De plaatversie kun je vinden op het album People In Cars uit 2021.

De naam Curse Of Lono komt van het gelijknamige boek van de Amerikaanse journalist & schrijver Hunter S. Thompson (1937-2005) uit 1983, waarvan de cover werd gemaakt door de Engelse illustrator Ralph Steadman. Het boek gaat over een mislukte reis in Hawaï naar in 1980, waarvoor hij Steadman en zijn gezin had uitgenodigd. Het weer was vreselijk en de hoge golven levensgevaarlijk en Steadman & zijn gezin hadden het al snel gezien en keerden terug naar huis. Maar Thompson bleef en tijdens een vistrip ving hij een enorme merlijn. Bij aankomst in de haven schreeuwde hij triomfantelijk “I am Lono”, daarbij refererend aan een oude Hawaïaanse godheid. Daarmee joegthij de lokale bevolking tegen zich in het harnas, waarop hij moet vluchten naar een nationaal park op Hawaï, The City of Refuge.

Don’t You Take Your Love Away
She
It’s just a boy in a photograph.
Thirteen seconds and I need to know,.
what’s holding back.
I just can’t seem to let it go.
Just can’t seem to let it go.

He
Slit my tongue on a razor wire.
Bloody mouth but she’s ready to fly.
Was that your hand in his.
Just can’t shoot you off my mind.
Just can’t shoot you off my mind,

Don’t you take your love away
Don’t you take your love away

She
All tied up with the light switched on.
A TV swears that I’m having fun.
Aphrodisiac.
Heartbeat like a tommy gun.
Heartbeat like a tommy gun.

He
Smell your skin and I lose control.
A little bit further than I wanted to go.
Synthetic substitutes.
She whispered I’m gonna go wild on you.
I just wanna go wild on you.

Don’t you take your love away.
Don’t you take your love away.

She
Gouge my eyes just to block you out.
Weather’s wild and I’m starting to fade.
Freeze-dried lullabies.
Lost you when you turned away.
Lost you when you turned away.

He
Chase your star when the sun goes down.
Curse you when the silence bites.
Wasteland alibis.
Is this where it dies tonight.
Is this where it dies tonight.

Don’t you take your love away.
Don’t you take your love away.

‘Cos I’m still waiting for you baby.
Waiting for you baby.
Waiting for you babe to come down.

10.04.2022

Maarten Heijmans – Slaapliedje

Wat schreef Ramses Shaffy (1933-2009) toch schitterende nummers. Luister maar naar het prachtige Slaapliedje, dat hier uitstekend wordt gezongen door Maarten Heijmans. Hij krijgt daarbij hulp van Mike Boddé op de piano en Maria Paula Majoor & Daniel Torrico op viool.

Acteur & zanger Maarten Heijmans speelde de rol van Ramses in de succesvolle mini-serie Ramses van Michiel van Erp uit 2014. Hij won er een Gouden Kalf mee en een Emmy Award. Ik heb hem ooit zien optreden bij de Nacht van de Poëzie met gemoderniseerde covers van nummers van Ramses gespeeld door een enthousiaste band, en ik was daar van onder de indruk.

Sommige mensen vinden het pianospel van Boddé hier wat overdadig, maar mij was het eerlijk gezegd niet opgevallen. Hier hoor je Ramses zelf, en inderdaad is de piano hier veel bescheidener.

 

Slaapliedje
Je slaapt dus nu bij mij.
En je ademt stil
en je hand ligt stil
op mijn borst.

Je ogen zijn dichtbij,
zo gesloten en stil.
En je mond bloeit open
als een wonder.

Je draait je nog niet om.
Je keert je nog niet af.
Je slaapt naar me toe,
in de morgen.

Je slaapt dus nu weer bij mij
en ik volg je stil.
En je hand glijdt stil
van mijn borst.
Je hartslag is dichtbij
en je glimlacht stil.
En je haren worden
steeds blonder.

Je draait je nog niet om.
Je keert je nog niet af.
Je slaapt naar me toe,
in de morgen

Je slaapt dus nu bij mij
en als God het wil.
Gaat deze nacht
nooit voorbij.

27.03.2022

Juan Luis Guerra – Senales de Humo

Een lied dat al jaren een warme plek heeft in mijn hart is Senales de humo (Rooksignalen) van de Dominicaanse singer/songwriter Juan Luis Guerra. Het is een bolero waar ik heel veel op heb gedanst in de jaren 90. Ik genoot daar enorm van en die herinnering koester ik graag.

Dit nummer was altijd een rustpunt tijdens de dansavonden tussen de snellere salsa & merengue nummers in. Waarbij je je danspartner dicht tegen je aan had, lijf aan lijf. Dat waren mooie momenten. Even bijtanken en daarna weer losgaan. En dit nummer heeft beide elementen, met een rustig begin en daarna een wat sneller tweede deel.

Het is een wanhopig liefdeslied dat gaat over de rooksignalen die niet opgepikt worden, waardoor de verliefde het gevoel heeft te sterven zonder de liefde van de geliefde. Het nummer komt van Guerra’s 6e album Arreito uit 1992. Helaas is de live-versie niet meer te vinden, dus moeten we het doen met deze.

Senales de Humo
Te mando señales de humo
como un fiel apache.
Pero no comprendes el truco
y se pierde en el aire.

Te mando la punta de un beso
que roza la tarde.
Y un código morse transmite
el “te quiero” de un angel.
Se pierde en el aire.

Te mando la luz de mis ojos
de un cuarto menguante.
Y un sol embriagado la eclipsa
y no puede excusarse.

Que voy a hacer.
Inventar alfabeto en las nubes.
Conjugarnos al amanecer.
Y sentarme sobre tus pupilas.
Y reir o llorar mi querer.
Si no puedo encontrarte esta vez.

Te mando señales de humo
como un fiel apache.
Pero no comprendes el truco
y se pierde en el aire.
Se pierde en el aire.
Se pierde en el aire.

(Y tu amor me cubre la piel.
Es como alimento.
Que me llena el alma de bien.
Sin tu amor yo muero.)

Una mañana caminando sobre tu cuerpo
sembre, el oficio del amanecer.
Se levantan las estrellas y el sol.
No alumbran mi sueño, mujer.

(Y tu amor me cubre la piel.
Es como alimento.
Que me llena el alma de bien.
Sin tu amor yo muero.)

Mi corazón se me ha doblado de tanto querer.
Ya no quema la luz de mi piel
y si pasa mucho tiempo, mama.
Sin tu amor yo muero, mujer.

(Y tu amor me cubre la piel.)
Oye mamita linda tu vez.
(Es como alimento.)
La razón de mi existencia.
(Que me llena el alma de bien.
Sin tu amor yo muero.)

Y tu amor me cubre la piel.
(Sin tu amor yo muero.)
Una mañana caminando
en tu cuerpo rosas sembre.
(Sin tu amor yo muero.)
Mi corazón se me ha dobla’o
de tanto querer.
(Sin tu amor yo muero.)
No no no me queman otros besos
y llevalos en mi piel.
(Sin tu amor yo muero.)

Es alimento que llena mi alma
no me confundas mujer.
(Sin tu amor yo muero.)