27.11.2022

Eva Bjerga Haugen & Randy Newman – I Think It’s Going To Rain Today

I Think It’s Going To Rain Today is een schitterend lied van de Amerikaanse singer/songwriter Randy Newman, dat komt van zijn debuutalbum uit 1968. Het wordt hier uitstekend gezongen door de Noorse zangeres Eva Bjerga Haugen.

Ik ken haar van een prachtig album dat ze in 2019 maakte samen met componist & pianist Ketil Bjørnstad, met verstilde liederen naar gedichten van Kjersti Annesdatter Skomsvold. Het album heeft als titel Hun som kjenner tristheten ved ting, dat zoiets betekent als “zij die bekend is met het gevoel van verdriet”. Twee nummers ervan hoorden bij mijn beste songs van 2020. Dat zijn Har Aller Hap & Hun skriver i lyset.

Het lied zou kunnen gaan over een dakloos persoon, waar Newman vaker over schrijft. Dan kan je de metaforen die hij gebruikt ook letterlijk nemen. De tinnen kan is om mee te bedelen. De vogelverschrikkers met de nieuwste kleding zijn etalagepoppen. De neon borden van het Leger des Heils zijn er voor de behoeftigen. En de “human kindness” is duidelijk sarcastisch bedoeld. Maar het zou natuurlijk ook gewoon kunnen gaan over eenzaamheid, somberheid, wanhoop & depressie om wat voor reden dan ook. Volgens Newman zelf is de muziek emotioneel & mooi, terwijl de tekst heel donker is. Te donker zelfs, naar zijn zin.

Het lied past goed bij het weer en mijn stemming van vandaag. Hier kun je zijn eigen versie horen, die hij speelt tijdens een optreden voor de BBC in 1971.

I Think It’s Going To Rain Today
Broken windows and empty hallways.
A pale dead moon
in a sky streaked with gray.
Human kindness, overflowing.
And I think it’s going to rain today.

Scarecrows dressed in the latest styles.
With frozen smiles to chase love away.
Human kindness, overflowing.
And I think it’s going to rain today.

Lonely, lonely.
Tin can at my feet.
Think I’ll kick it down the street.
That’s the way to treat a friend.

Bright before me
the signs implore me.
To help the needy
and show them the way.
Human kindness is overflowing.
And I think it’s going to rain today.
And I think it’s going to rain today.
Today.

13.11.2022

Aiofe O’Donovan & Chris Thile – Here & Heaven

Op het album The Goat Rodeo Sessions uit 2012 spelen een aantal Amerikaanse topmuzikanten samen. Chris Thile op mandoline, Yo-Yo Ma op cello, Edgar Meyer op bas en Stuart Duncan op banjo. Het zijn allemaal veelgeprezen virtuozen op hun instrument. In 2013 wonnen ze er een Grammy mee voor het Beste Folkalbum.

Op twee nummers hoor je singer/songwriter Aoife O’Donovan en één daarvan is het heerlijk nummer Here And Heaven, met prachtige tweestemmige vocalen van O’Donovan en Chris Thile. Het nummer begint vrij rustig en bouwt geleidelijk op aan naar heel intense climax. En dat levert een echte WOW op, want ik vind het prachtig, intens en meeslepend.

De muziek op het album is deels gecomponeerd en deels geïmproviseerd en wordt door de groepsleden vergeleken met een Goat Rodeo, dat een vliegersterm is voor een chaotische situatie waarin 100 dingen goed moeten gaan om een ramp te voorkomen. Yo-Yo Ma beschrijft het als: “If there were forks in the road and each time there was a fork, the right decision was made, then you get to a goat rodeo.”

Here And Heaven
With a hammer and nails
and a fear of failure,
we are building a shed.
Between here and heaven,
between the wait and the wedding,
for as long as we both shall be dead.

To the world beyond
the boys and the girls,
trying to keep us calm.
We can practice our lines
’til we’re deaf and blind,
to ourselves to each other.
And it’s fall not winter,
spring not summer,
cool not cold.
And it’s warm not hot,
have we all forgotten
that we’re getting old.

With an arrow and bow
and some seeds left to sow,
we are staking our claim.
On ground so fertile
we forget who we’ve hurt along the way,
and reach out for a strange hand to hold.
Someone strong but not bold enough
to tear down the wall.

We ain’t lost enough
to find the stars ain’t crossed.
Why align them,
why fall hard not soft.
Into fall not winter,
spring not summer,
cool not cold.
Where it’s warm not hot,
have we all forgotten
that we’re getting old.

And it’s fall not winter,
spring not summer,
cool not cold
And it’s warm not hot,
has everyone forgotten
that we’re getting old.

30.10.2022

America – Lonely People

Lonely People is een opgewekt lied van de Amerikaanse band America, dat ze hier spelen tijdens een sessie in 1975. Het nummer werd geschreven door Dan Peek (1950-2011) en zijn vrouw Catherine en komt van hun 4e album Holiday uit 1974. Die plaat werd geproduceerd door George Martin, die zoals je weet ook met The Beatles werkte. Met hem maakte America in totaal 7 albums in de periode 1974-1979.

Het lied Lonely People is een optimistische reactie op Eleanor Rigby van The Beatles uit 1966. Peek ervaarde dat nummer als overweldigend, vooral door het beeld van “the masses of lost humanity, drowning in grey oblivion”. Hij voelde zich verscheurd door het refrein van Eleanor Rigby, met de zin: “All the lonely people: where do they all come from? … where do they all belong?” Het nummer werd door Peek & zijn vrouw Catherine geschreven vlak voor hun huwelijk.

Voor hun relatie ervaarde hij zichzelf altijd als een melancholisch en eenzaam persoon, maar nu had hij het gevoel dat hij gewonnen had. Hun advies aan eenzame mensen in het lied is, “Don’t give up until you drink from the silver cup.” Een metafoor die Peek als volgt verklaart, “It’s possible to drink from another’s well of experience…and be refreshed.”

Lonely People
This is for all the lonely people.
Thinking that life
has passed them by.
Don’t give up
until you drink
from the silver cup.
And ride that highway in the sky.

This is for all the single people.
Thinking that love
has left them dry.
Don’t give up
until you drink
from the silver cup.
You never know until you try.

Well, I’m on my way.
Yes, I’m back to stay.
Well, I’m on my way
back home.

This is for all the lonely people.
Thinking that life
has passed them by.
Don’t give up
until you drink
from the silver cup.
And never take you down
or never give you up.
You never know until you try.

Tags:
16.10.2022

The Slow Show – Dresden

Overdonderende muziek van de Engelse groep The Slow Show in hun lied Dresden. Niet alleen door de bijzondere stem van zanger Rob Goodwin, maar ook door het geweldige koor Cantus Domus uit Berlijn en de ondersteuning door het eveneens Berlijnse orkest Stargaze o.l.v. André de Ridder. Ze spelen het nummer hier in 2014 tijdens het Haldern Popfestival en het staat ook op hun debuutalbum White Water uit 2015.

De groep uit Manchester bestaat naast zanger Goodwin, uit de Belgische toetsenist & producer Fred ’t Kindt, drummer Chris Hough, bassist James Longdon en de Ierse gitarist Joel Byrne McCullough.

Dresden gaat over de eerste buitenlandse tour van The Slow Show in 2012 in Zwitserland en Duitsland, waar ze onverwacht veel succes hadden. ‘Hier in Engeland krijgen bands als de onze niet echt een kans,’ zegt Goodwin. “We hebben een veel te rustige sound. In Engeland praat het publiek al snel door je nummers heen, maar in Zwitserland & Duitsland kun je tijdens rustigere songs een speld horen vallen.” Tegelijkertijd ontdekte de groep tijdens die tour ook hoe heerlijk excessen na de show smaken, die het beest in hun los maakten. Het concert in Dresden “was de eerste show die we ooit deden buiten Groot-Brittannië”, aldus Goodwin. “Het was opwindend en ik hield van iedere seconde, maar als muzikant ga je wel eens de fout in. Thuis moet je de consequenties van je gedrag onder ogen zien.”

Eerder deelde ik al twee nummers van The Slow Show hier op mijn blog. Het eerste was het nummer Low, als één van de beste nummers die ik voor het eerst hoorde in 2019. En als tweede hun lied Bloodline, dat ik één van de beste nummers van 2020 vond.

Dresden
I’m sorry I’m leaving.
But I don’t think
I will stand it here.
I’m a mess. I’m a mess.
So let me confess.
What I’ve done.
What I’ve seen.
What I’ve heard.

And the room is changing colour.
And everything is looking grey.
I’m a mess. I’m a mess.
And you said it best.
Should you go.
Should you stay.
Should you stay.

And dark, dark tales
on the road again.
And dark, dark tales everywhere.
And dark, dark tales
from the Dresden den.
Those crooked, crooked stairs.

This is. This is.
This is a breakdown.
Aha. Aha.

Oh Lucile what have you done.
You’ve hurt yourself.
You’ve hurt no one.
I cried, I cried.
I cried so long.
You’ve hurt yourself.
You’ve hurt no one.

Will you miss this December.
Will you miss it like hell.
Will you miss these games,
these silly games.
This broken hearted show.

This is. This is.
This is a breakdown.
Aha. Aha.

I’m gonna’ to burn this city
like a bag of bones.
I’m gonna’ burn this city down
to rust and bone.
I’m gonna’ to burn this city
like a bag of bones.
You know. You know.
You know. You know.

This is. This is.
This is a breakdown.
Aha. Aha.

02.10.2022

Ten Sharp – You

You was een grote internationale hit van de Nederlandse band Ten Sharp in 1991. Een jaar later speelden zanger Marcel Kapteijn en pianist Niels Hermes het tijdens een akoestisch optreden bij MTV, waarbij ze steun kregen van Tom Barlage (bekend van de band Solution) op de sax. De tekst van het nummer is van Ton Groen en het staat op hun album Under The Water-Line.

Ik herinner me nog goed dat ik het nummer draaide in de jukebox van een pub in het kleine Schotse dorp Kelty. En iedereen kende het. Ik leerde daar in 1993 het Schotse dorpsleven kennen via de zeer sociale & aantrekkelijke Suzie en haar bijzondere dochter Dana, die haar eigen weg zocht. En je ziet ik ben hen nooit vergeten.

You
It’s alright with me,
as long as you are by my side.
Talk or just say nothing.
I don’t mind, your looks never lie.
I was always on the run.
Finding out what I was looking for.
And I was always insecure.
Just until I found

Words often don’t come easy.
I never learned to show you
the inside of me oh no my baby.
You were always patient,
dragging out what I tried to hide.

I was always on the run.
Finding out just what I was looking for.
And I was always insecure.
Until I found

Chorus
I found you,
you were always on my mind.
Yes you, you’re the one I’m living for.
You, you’re my everlasting fire.
You’re my always shining star.

The night, always a good friend. 
A glass of wine,
and the lights down low.
You lying beside me.
Me full of love, and filled with hope.

You, you were always on my mind.
Yes you, you’re the one I’m living for.
You, you’re my everlasting fire.
I said you, you’re my always shining star.

Tags: