In de jaren 70 luisterde ik graag naar de Amerikaanse country, folk & blues singer/songwriter Michael Murphey. En dan vooral naar zijn eerste twee albums Geronimo’s Cadillac (1972) & Cosmic Cowboy Souvenir (1973). Zoals vaker in die tijd was het mijn broer Roeland die hem had ontdekt. Murphey maakte toen prachtige nummers zoals Michael Angelo’s Blues (1972) en Drunken Lady Of The Morning (1973). Zelf zong ik graag zijn lied Boy From The Country, dat vooral bekend is geworden door de versie van John Denver (1943-1997) uit 1975. Het nummer komt van Murphey’s debuutalbum Geronimo’s Cadillac en hier speelt hij het zelf tijdens een optreden in 2018 in Franklin, Tennessee.
Michael Murphey was in zijn beginjaren goed bevriend met Michael Nesmith (1942-2021) van de populaire groep The Monkees, en die vroeg hem een nummer te schrijven voor hun 4e album. Dat werd What Am I Doing Hangin’ Around (1967), dat hij in 1972 zelf ook op de plaat zette. (Zijn eigen versie kun je hier horen.) Daarna schreef hij nog meer nummers voor de groep, maar die brachten zo weinig op, dat hij er weer mee stopte. Toen hij begin jaren 80 meer de country kant opging veranderde hij zijn naam in Michael Martin Murphey, vandaar dat je die naam nu vooral tegenkomt.
Hier zie & hoor je John Denver’s versie uit 1981. Hij zegt in zijn aankondiging dat het één van zijn favoriete nummers is, en dat hij het zelf had kunnen schrijven, omdat over hem zelf gaat.
Boy From The Country Because he called the forest brother. Because he called the earth his mother. They drove him out into the rain. Some people even said that the boy from the country was insane.
Because he spoke with fish in the creek. He tried to tell us that the animals can speak. And who knows, maybe they do. How do you know they don’t, just because they’ve never spoken to you.
Boy from the country, left his home when he was young. Boy from the country, he loves the sun.
He tried to tell us that we should love the land. We just turned our heads and laughed, you see we did not understand. But you know sometimes I think that the boy from the country is the only one who sees.
‘Cause the boy from the country, doesn’t want to see the forest, but rather sees the trees.
Boy from the country, he left his home when he was young. Boy from the country, he loves the sun.
Helaas zijn er maar heel weinig live opnames te vinden van de funk & disco soul uit de jaren 70. Daarom geniet ik er des te meer van als ik een live opname uit die tijd ontdek, zoals die van de Amerikaanse funkband L.T.D (Love, Togetherness & Devotion) met hun lied Holding On (When Love Is Gone). De groep rond lead-zanger Jeffrey Osborne had er een hit mee in 1978 en het kwam van hun 5e album Togetherness.
L.T.D stamt uit 1968 en kwam voort uit leden van het Fantastic Soul Orchestra, de begeleidingsband van Sam & Dave. Jeffrey Osborne kwam er bij in 1970 en was in het begin vooral drummer. Zijn broer Billy & hij wisselden elkaar af als zanger van de groep, maar vanaf 1976 werd hij zelf de lead-zanger. Het beste nummer van hen was wat mij betreft (Every Time I Turn Around) Back In Love Again uit 1977.
In 1980 verliet hij de groep om solo verder te gaan en maakte hij twee geweldige solo-albums in 1982 & 1983, met heerlijke nummers als On The Wings Of Love (1982), I Really Don’t Need No Light (1982), Don’t You Get So Mad About It (1983) & Stay With Me Tonight (1983).
Holding On Holding on (is very hard to do). When love is gone (and that’s no lie). Holding on (is very hard to do). When love is gone.
I bet you you’re unhappy. I know you gotta be, ‘cause it can drive you out your mind. There ain’t no sense in cryin’. It’s time for you to leave, baby that’s the bottom line.
Oh I bet you lie awake at night, and never rest a bit. And wish it all would disappear. But still the bottom line is you got to deal with it. And to yourself at least be fair.
Holding on (is very hard to do). When love is gone (and that’s no lie). Holding on (is very hard to do). When love is gone.
Ha ha ha, who are you kiddin’? Doo, doo, doo, doo-doo.
Said holding on (is very hard to do). When love is gone (and that’s no lie). Holding on (is very hard to do). When love is gone.
I bet you you’re unhappy. I know you gotta be, ‘cause it can drive you out your mind. There ain’t no sense in cryin’. It’s time for you to leave, baby that’s the bottom line.
Oh I bet you lie awake at night, and never rest a bit. And wish it all would disappear. But still the bottom line is you got to deal with it. And to yourself at least be fair.
Holding on (is very hard to do). When love is gone (and that’s no lie). Holding on (is very hard to do). When love is gone.
Oh I said. I said. I said. Hey I said. Listen to me now. Oh all right. When you’re holding on, and your love is gone. Makes it twice as bad. Because you can’t give the love that you don’t have. I don’t want to hold on no more. I ain’t gonna hold on no more. Allright, that’s why I can say. Well you know when the feeling’s over. Then you got to stop holding on. So then this is twice as bad , you can’t give a love that you don’t have. So why try holding, holding, holding.
Holding on (is very hard to do). When love is gone (and that’s no lie). Holding on (is very hard to do). When love is gone.
Wat een prachtig liefdeslied aan haar denkbeeldige kind schreef de Engelse singer/songwriter Laura Marling met For You, dat ze hier speelt tijdens een Prom-concert in de Royal Albert Hall in Londen in 2020. Dat was zonder publiek, maar met het strijkersorkest 12 Ensemble.
For You is “a little homage” aan Paul McCartney, voor zijn lied Jenny Wren (2005), dat hij hier zelf speelt. Het lied komt van haar album Songs For Our Daughter uit 2020, dat ze schreef voor een denkbeeldig kind. Ze zegt er zelf het volgende over: “The sentiment of that album is, how would I guide my daughter, arm her and prepare her for life and all of its nuance?”
Laura Marling komt uit een muzikaal nest met een vader die een plaatopnamestudio had en een moeder die muziekles gaf.
For You I drew pictures of you, long before I met you. Just a fragment of my mind. I had called out for you, almost every night. Precious things are hard to find.
It was just an evening, much like any else, when you came into my life. It takes one to know one, so I saw you there. I had seen you all my life.
I thank a God I’ve never met, never loved, never wanted, for you. I write it so I won’t forget. Never let it get away. I wear a picture of you, just to keep you safe.
Now that I have you, I will not forget, what a miracle you are. No childish expectation. Love is not the answer, but the line that marks the start.
I thank a God I’ve never met, never loved, never wanted, for you. I sing it so I won’t forget. Never let it get away. I wear a picture of you, just to keep you safe.
Erg leuk om een grote ster in een kleine setting te zien optreden. Hier zie & hoor je de Belgische singer/songwriter Stromae (Paul van Haver) tijdens een optreden in de kleine ruimte van het Tiny Desk Concert bij het Amerikaanse radiostation NPR (National Public Radio) van eind vorig jaar. En dan zingt hij ook nog zijn lied Mon Amour acapella, dus dat is extra genieten. Het lied komt van zijn 3e album Multitude (2022).
Paul van Haver heeft een Belgische moeder Miranda Maria van Haver en een Rwandese vader Pierre Rutare, die vermoord is in 1994 tijdens de genocide, terwijl hij op bezoek was bij familie. Paul van Haver was toen zelf 9 jaar oud en heeft zijn vader eigenlijk nooit goed gekend. Het woord stromae is een woordspeling waarbij lettergrepen van plaats worden verwisseld en verwijst naar het woord maestro. Dat soort woordspelingen worden Verlan genoemd en bestaat al sinds de Middeleeuwen. Ze zijn populair geworden met name in de stedelijke onderwereld, in de banlieues en in hippe kringen in Frankrijk, maar uiteindelijk ingeburgerd geraakt.
Ik kan je aanraden naar het hele concert te luisteren en zo ie zo meer Tiny Desk concerten op te zoeken, want veel grote muzikanten gingen Stromae voor.
Mon amour Y a d’abord eu Natasha. Mais avant y avait Natalie. Puis tout d’suite après y a eu Laura, et ensuite y a eu Aurélie. Évidemment y a eu Emma, mon Emmanuel et ma Sophie. Et bien sûr y a eu Eva, et Valérie, mais
Mon amour, mon amour. Tu sais qu’il n’y a que toi, et que je t’aimerai pour toujours.
Mon amour, oui, c’est promis. Oui c’était la dernière fois. Et j’te promets que j’t’ai tout dit. Plus rien tu ne découvriras. Plus aucune autre fille dans notre lit. Elles m’ont mis dans de beaux draps. Oui bien sûr j’ai choisi, mais pas celles-là!
Mon amour, mon amour. Tu sais qu’il n’y a que toi, et que je t’aimerai pour toujours.
Depuis que t’est partie. La vie n’a plus la même saveur. Les draps n’ont plus la même odeur. Depuis qu’j’fais la lessive. Mais qu’est-ce qu’il a de plus que moi? Est-ce qu’il en a une plus grosse que moi? Vous l’faites combien d’fois par mois? Et puis mes slips sont dans quelle armoire?
Mon amour, mon amour. Tu sais qu’il n’y a que toi, et que je t’aimerai pour toujours.
Mais pourquoi, pourquoi La vie est si injuste? Dis-moi, dis-moi Ce qu’il a de plus? Que moi, dis-moi Ce que j’ai fait au juste?
2022 was een raar jaar voor me wat muziek betreft. Vanaf juni heb ik niet meer geluisterd & gezocht naar nieuwe nummers zoals gewoonlijk, maar eigenlijk alleen nog maar geluisterd naar mijn in al die jaren verzamelde songs. Dat waren er om precies te zijn 3239. Ik heb ze beluisterd in periodes van 10 jaar en ben begonnen met de meest recente. Dus eerst 2010-2020 en vervolgens ben ik uitgekomen bij de jaren 50 & 60 van de vorige eeuw. Vooral de muziek uit de jaren 70 kon me het meest bekoren. Ik heb het plan opgevat om in mijn radioprogramma thema-uitzendingen te gaan maken over die verschillende periodes met veel herinneringen & associaties aan muziek uit die tijd. Daarnaast ben ik op zoek gegaan naar bonusnummers op albums van mijn geliefde artiesten en daar heb ik er al heel veel van kunnen vinden, die ik inmiddels aan het beluisteren ben.
Hieronder vind je de mooiste nummers die ik in 2022 voor het eerst hoorde. Zoals gewoonlijk heb ik veel nummers ontdekt via recensies in de muziektijdschriften Platomania en Heaven, door mijn favoriete artiesten te volgen via YouTube en door tips van vrienden. Het allerbeste heb ik hier voor je geselecteerd. Veel ervan is al voorbij gekomen op mijn Facebookpagina, op deze blog en in mijn radioprogramma. Ik heb ze weer ingedeeld naar land. Klik met je muis op de liederen die in het oranje te zien zijn, dan kun je ze bekijken & beluisteren. Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk live-versies te vinden, maar dat is niet altijd gelukt en dan hoor je de plaat-versie.
Canada Catherine MacLellan – Emmett’s Song (2019) Catherine MacLellan – Sweet By And By (2019) Catherine MacLellan – Waiting On My Love (2019): Schitterende nummers van het album Coyote van de dochter van singer/songwriter Gene MacLellan (1938-1995). Emmet’s Song is een lied over haar neef die een zware tijd had en een tijdje bij haar woonde. Ze zegt dat het nummer is voor alle mensen die zich niet gezien voelen.
Jesse Marchant – An Accident {from 3 perspectives}(2021): Indringend lied met een terugblik op een snowboarding ongeluk met zijn broer dat hij maar net overleefde. Hij schreef het vanuit het perspectief van zijn broer, van zichzelf en van zijn moeder, die hij hiermee bedankt voor haar rol die ze toen speelde. Rufus Wainwright – Live concert met strijkorkest Amsterdam Sinfonietta uit 2017 met als mijn favoriete nummers: Argentina, Excursion a Venise & Go Leave(geschreven door zijn moeder Kate McGarrigle). Sussex – Listen To The Wind(2015) Sussex – Lookin’ For Trouble(2019): Heerlijke muziek die me doet denken aan een vroege Tom Waits. West My Friend – All These Things (2019) West My Friend – An Education (2019): Schitterende maar tegelijkertijd ook complex gearrangeerde muziek van een groep die zelf zegt “third-wave indie progressive chamber folk-roots” muziek te maken.
Congo Celine Banza – Fragile(2022): Prachtig lied van deze jonge singer/songwriter gezongen in het Frans.
Engeland Curse Of Lono – Don’t Take Your Love Away(2022): Singer/songwriter Felix Bechtolsheimer zingt de ellende van zich af.
Laura Marling – Concert BBC Proms (2020): Wat een heerlijke kennismaking met deze singer/songwriter, die hier alleen begeleid wordt door strijkerscollectief 12 Ensemble. Mijn favoriete nummers zijn Fortune en For You. Murray Head – Going Back (2012): Mooie versie van het lied van Carole King & Gerry Goffin (1939-2014) uit 1966.
Frankrijk Patrick Bruel – Nathalie (2016): Bekendste lied van Gilbert Becaud (1927-2001) uit 1964, hier klein gebracht met alleen pianobegeleiding.
Ierland Jessie Buckley – Footnotes On The Map (2022): Actrice die verrast met het zeer goed ontvangen album For All Our Days That Tear The Heart, dat ze maakte met de Engelse gitarist & songwriter Bernard Butler, die bekend werd met zijn groep Suede.
Nederland Alex Roeka – Hemel & hel (2022): Inmiddels 77 jaar oud maar nog steeds met prachtige teksten & muziek. BLØF – Er wordt op je gewacht (2022): Een lied dat alles in zich heeft om een klassieker te worden met een prachtig blazersarrangement. Het enige wat me tegenstaat is de gitaarsolo die klinkt als een zingende zaag. Maarten Heijmans – Slaapliedje(2022): Prachtige versie van het lied van Ramses Shaffy (1933-2009).
Noorwegen Moddi – I Desember (2020): Mooi kerstlied gespeeld met het Noord Noorse Orkest Arktisk Filharmoni.
USA Annie Gallup – All Night Rain(2010) Annie Gallup – Bird (2010) Annie Gallup – Battle Of Brooklyn (2015) Annie Gallup – Caledonia (2015): Mooie nummers met simpele strijkersbegeleiding van de lead-zangeres van de groep Hat Check Girl. Ik kende haar solo-albums nog niet. Arlan Feiles – Angels Among Us (2016) Arlan Feiles – Everleigh Honor(2016) Arlan Feiles – Ghosts Of Our Lovers (2016): Aangename muziek van het album Strangers van een singer/songwriter die wat van Randy Newman heeft, maar duidelijk zijn eigen stijl neerzet. D’Virgilio, Morse & Jennings – Everything I Am (2022): Alsof Crosby, Stills & Nash samenspelen & zingen in dit nummer van drie progressieve rock singer/songwriters & muzikanten Nick D’Virglio, Neal Morse en de Engelsman Ross Jennings. Gabriel Kahane – Friends Of Friends Of Bill(2018) Gabriel Kahane – Little Love (2018) Gabriel Kahane – Die Traumdeutung (2022) Gabriel Kahane – We Are The Saints(2022): Soms complex, maar vooral diep rakend. Little Love is mijn favoriete lied van dit jaar en leerde ik kennen uit de tv-serie de Verschrikkelijke Jaren 80. Joni Mitchell – Urge For Going(1971): Mooi lied van haar album Blue, maar hier met strijkersbegeleiding erbij en dat voegt veel toe. Madison Cunningham – When Love Loves Alone (2017): Schitterend lied dat ik ook ontdekte dankzij de soundtrack van de tv-serie de Verschrikkelijke Jaren 80.
Zuid Afrika Herman van den Berg – My hart (2002) Herman van den Berg – Die tyd (2008): Twee voor mij nog onbekende nummers van singer/songwriter die al eerder op mijn jaarlijsten voorkwam in 2011 & 2016.
Catherine MacLellan – Emmet’s Song Too many times you’ve been stopped in your tracks. Now there’s no going back. I’m taking you with me. Too many times they have torn you apart. Now we’re back at the start. I’m happy to carry you
You’re not taking the easy way out. You’ve climbed up and down and around the highest of mountains. You’ve been imprisoned by fear masquerading my dear as love. But love it can’t hurt you.
Watching you walk through the darkest of days. Your back always straight, and your heart always brave. I lent you my hand, but it’s me you have saved.
Not everyone sees who you are. They’re blind to the moon and the stars. Blind to your bеauty. All they can see is one son, not knowing you’re onе. But I see your lights never fading.
Watching you walk through the darkest of days. Your back always straight. and your heart always brave. I lent you my hand, but it’s me you have saved.
Not everyone sees who you are. They’re blind to the moon and the stars. Blind to your bеauty.
West My Friend – All These Things I like to think that there is no ending that we just keep going on and on.
And you like to think that it’s more like going home with your favourite chesterfield and your favourite cup of tea.
And I’d like to think, that I’d spent every minute of my life. On something beautiful, useful, or bright.
If we played a game of indefinite hide and seek if I found you, would you find me?
Because even if you were a bird and I was deep within the sea for sure there’d be a knowing desire for us to meet.
And I’d like to think, that I’d spent every minute of my life.
Lately I’ve been thinking of the food my grandmother made for us. It’s made its way into my sleep. She lays it out in front of me. Oh I can see it in her eyes. Grated dumpling chicken soup, and bed-sized pastry, linen-thin. And here and there a pause, a stare. A quiet ache the bowls of salt can’t pickle from the air.
All these things. Each one a pinpoint. In constellation, each one in relation.
All these things. Can’t preserve them. Can’t ensure they’ll be there the next time around.
In de jaren 70 luisterde ik graag naar de Amerikaanse country, folk & blues singer/songwriter Michael Murphey. En dan vooral naar zijn eerste twee albums Geronimo’s Cadillac (1972) & Cosmic Cowboy Souvenir (1973). Zoals vaker in die tijd was het mijn broer Roeland die hem had ontdekt. Murphey maakte toen prachtige nummers zoals Michael Angelo’s Blues (1972) en Drunken Lady Of The Morning (1973). Zelf zong ik graag zijn lied Boy From The Country, dat vooral bekend is geworden door de versie van John Denver (1943-1997) uit 1975. Het nummer komt van Murphey’s debuutalbum Geronimo’s Cadillac en hier speelt hij het zelf tijdens een optreden in 2018 in Franklin, Tennessee.
Michael Murphey was in zijn beginjaren goed bevriend met Michael Nesmith (1942-2021) van de populaire groep The Monkees, en die vroeg hem een nummer te schrijven voor hun 4e album. Dat werd What Am I Doing Hangin’ Around (1967), dat hij in 1972 zelf ook op de plaat zette. (Zijn eigen versie kun je hier horen.) Daarna schreef hij nog meer nummers voor de groep, maar die brachten zo weinig op, dat hij er weer mee stopte. Toen hij begin jaren 80 meer de country kant opging veranderde hij zijn naam in Michael Martin Murphey, vandaar dat je die naam nu vooral tegenkomt.
Hier zie & hoor je John Denver’s versie uit 1981. Hij zegt in zijn aankondiging dat het één van zijn favoriete nummers is, en dat hij het zelf had kunnen schrijven, omdat over hem zelf gaat.
