De muziek van de Amerikaanse componist Burt Bacharach is eigenlijk vooral geschikt voor formidabele vocalisten, zoals Dionne Warwick. Dus was ik erg benieuwd naar deze versie van This House Is Empty Now door de Belgische singer/songwriter Jasper Steverlinck, die ik ken als een fantastische zanger. En hij flikt het hem inderdaad om alle noten perfect te raken en de emoties op me over te brengen. Hij zingt het tijdens de Belgische muzikale tv-show Liefde voor muziek in 2018.

Bij Steverlinck staat de melancholie centraal. Hij zegt er zelf het volgende over: “Ik heb mezelf ooit eens vergeleken met Obelix, die als kind in een ketel met toverdrank is gevallen. Ik denk dat ik in een ketel vol melancholie ben gevallen. Als je iets meemaakt in je leven dat je door elkaar schudt, of als je twijfels hebt of een moeilijke periode doormaakt, dan heeft datgene wat daarvan overblijft, het residu, altijd een grote waarde. Omdat je er iets van geleerd hebt. Of omdat er in dat soort situaties minder ruimte is om te liegen of te faken. Ik zoek dat op in muziek. Ik luister bijvoorbeeld graag naar Portugese fadomuziek. Voor mij is dat het echte leven. Het raakt mij. Omdat het ontdaan is van elke poging om goed bevonden te worden. Ik ben blij dat ik ook die kracht heb gevonden. “Zullen ze het wel draaien op de radio?” is niet de vraag. “Doet het je iets, ja of neen?”, dat is het enige wat telt.”

Die diepgang heeft ook te maken met de huidige situatie in zijn leven rond zijn zoon Ben, die inmiddels 13 jaar oud is. “Hij heeft een zware autismespectrumstoornis. Hij kan van de ene op de andere seconde heel boos worden. Mijn vrouw en ik zitten constant op een rollercoaster van emoties. Een mens is daar niet voor gemaakt. Dat voel je, dat voedt je op een speciale manier. Ben is kwetsbaarder dan andere mensen en dat heeft mij ook doen nadenken over mezelf. Wat doet er eigenlijk toe? Wat is er belangrijk in mijn leven? Wat wil ik nu echt? Het dwingt je om keuzes te maken. Dingen die er eigenlijk niet toe doen, daar hebben we geen tijd meer voor. Want Ben krijgt thuisonderwijs, hij is er altijd. Vooral voor mijn vrouw Anja is dat niet evident. Ze heeft haar job opgegeven om Ben les te geven. Ze is al zes jaar thuis. Dat is letterlijk een ander leven. Daardoor was ik de voorbije jaren ook meer op mezelf. We kunnen niet zomaar naar vrienden, we moeten altijd iemand vinden die op Ben kan letten en die kan omgaan met zijn problematiek. Dat isoleert je.”

De tekst van het nummer werd geschreven door Elvis Costello (een duidelijk mindere zanger) en komt van Painted From Memory, het album dat hij met Bacharach maakte in 1998. Hier hoor je zijn versie van het lied, waarbij hij begeleid wordt door Burt Bacharach en een orkest.

This House Is Empty Now
These rooms play tricks upon you.
Remember, when they were
always filled with laughter.
But now they’re quite deserted.
They seem to just echo
voices raised in anger.

Maybe you will see my face,
reflected there on the pane.
In the window our poor forlorn,
and broken home.

Still this house is empty now.
There’s nothing I can do,
to make you want to stay.
So tell me how.
How am I supposed
to live without you?

These walls were lined with pictures.
Remember, the glass
we charged in celebration.
But now I fill my life up,
with all that I can
to deaden this sensation.

Do you recognize the face,
fixed in that fine silver frame?
Were you really so unhappy then?
You never said.

So this house is empty now.
There’s nothing I can do
to make you want to stay.
So tell me how,
how am I supposed
to live without you?

Oh, if I could just become
forgetful, when night seems endless.
Does the extinguished candle
care about the darkness?

It’s funny how my memory
will bring you so close
then make you disappear.

Meanwhile all our friends
must choose, who they will favor,
who they will lose.
Hang the garland high
or close the door,
and throw away the key.

This house is empty now.
There’s no one living here
you have to care about.

This house is empty now.
There’s nothing I can do
to make you want to stay.
So tell me how,
how am I supposed
to live without you?

This house is empty now.
There’s no one living here
you have to care about.

This house is empty now.