Je gelooft het vast niet maar Never nooit meer van Gordon & Re-Play uit 1999 is één van mijn favoriete nummers. Een guilty pleasure, want dat hoor ik als muziekkenner natuurlijk vooral te bekritiseren als gladde & slechte muziek. Maar het lied raakt me en ik luister er graag naar. Ik zong dit heerlijke lied ooit bij het huwelijk van mijn goede vriend Pim en al gauw zong de hele zaal mee. Een mooi moment dat ik koester.

Never nooit meer was een inzending voor het Nationaal Songfestival in 1999, maar werd niet uitgekozen om ons land te vertegenwoordigen. Het werd geschreven door Ellert Driessen, die bekend is van de band Spargo en ook nummers schreef voor o.a. Rob de Nijs, zoals Banger hart.

Gordon is de artiestennaam van Cornelis Willem Heuckeroth die voor zijn muzikale doorbraak vrouwenondergoed verkocht op de markt. Re-Play is een Rotterdamse R&B groep die bestaat uit zangers Alwin Burke, Henk Waarde, Samuel de Wit & Mark Dakriet. Ze zongen eerst Engelstalig, maar kregen vooral succes toen ze overgingen op Nederlandstalig.

Hier zingen ze Never nooit meer in 1999 in de tv-show van Paul de Leeuw, tijdens de afterparty van het Eurovisiesongfestival in dat jaar. Gordon & Re-Play maakten samen het album Gordon & Re-Play uit 2002, waar het lied ook op staat.

Never nooit meer
Never nooit meer, zei ik,
de laatste keer, toen mijn hart,
weer eens was gebroken.
Die levensgevaarlijke val
van de liefde,
was ik een keer te vaak in gelopen.
De strijd leek gestreden,
die ik toch al verloor.
De weg naar geluk,
op een dood spoor.
Mijn hart onbereikbaar,
ik dacht, ach ik blijf maar alleen.
Ik had een muur
om mijn hart gebouwd,
daar kwam niemand doorheen.

En dan kom jij, ineens voorbij.
En keert m’n wereld ondersteboven.
Ik kan het nog steeds niet geloven.
Nee, dat iemand als jij,
zo kan houden van mij.
Dit gaat nooit meer over.
Laat me never, never nooit meer los.

Never nooit meer hoef ik alleen te zijn.
Moet ik smeken om liefde,
die er toch niet is.
Never nooit meer dat ondraaglijk gevoel,
dat zo knaagt diep van binnen,
als je haar zo mist.
Never nooit meer mag je mij laten gaan.
Een leven alleen dat kan ik niet aan.
Ik was al veel te lang doelloos,
mijn hart zo gevoelloos. Alleen.

En dan kom jij, ineens voorbij,
en keert m’n wereld ondersteboven.
Ik kan het nog steeds niet geloven,
nee, dat iemand als jij,
zo kan houden van mij.
Dit gaat nooit meer over.
Laat me never, never nooit.
Laat me never, never nooit meer los.

Never nooit meer
hoef ik ooit nog te dromen.
Want door jou, alleen door jou,
is mijn droom uitgekomen.

En dan kom jij, ineens voorbij,
en keert m’n wereld ondersteboven.
Ik kan het nog steeds niet geloven.
Oh dat iemand als jij,
zo kan houden van mij.

En dan kom jij, ineens voorbij,
en keert m’n wereld ondersteboven.
Ik kan het nog steeds niet geloven.
Nee dat iemand als jij,
zo kan houden van mij.
Dit gaat nooit meer over.
Laat me never, never nooit.
Never, never nooit.
Laat me never, never nooit meer los.