Ik ben veel aan het terugkijken naar vroeger en daardoor komt vanzelf ook de muziek van toen naar boven. Eén van de favoriete liederen uit mijn jeugd was “Ik zou je het liefste in een doosje willen doen” van Donald Jones. Een heerlijk lieflijk lied.

Jones (1932-2004) was de eerste zwarte ster in de Nederlandse showbizz. Hij kwam in 1954 met een Amerikaanse dansgroep naar Nederland en besloot te blijven. In zijn keuze speelde naast het racisme in de VS, waarschijnlijk ook mee dat hij een verborgen homosexueel was, die in ons land iets meer tolerantie aantrof. Als zwarte man was hij toen een bezienswaardigheid: “Ik was een ‘oddity’. Een vreemd ding. Je kon het aanraken en je kon ermee praten. Ik liep een keer door de Leidsestraat en ik voelde ineens een hand door mijn haar. Ik schrok me lam. Waren het meisjes, ze zeiden: ‘Sorry meneer, we wilden even voelen'” 

Hij werd snel bekend door zijn optredens op televisie en door cabaretproducties in het theater. Van 1957 tot 1959 speelde hij in de komische televisieserie Pension Hommeles, die geschreven was door Annie MG Schmidt en geproduceerd werd door Wim Ibo, met muziek van Cor Lemaire. “Ik zou je het liefste in een doosje willen doen”  is afkomstig uit die serie. Je ziet Donald Jones in zijn rol als werkstudent Dinky Henderson en Roekie Aronds in de rol van Klaartje Binnendijk.

Ik zou je het liefste in een doosje willen doen
Ik zou je het liefste in een doosje willen doen.
Je bewaren, heel goed bewaren.
Dan laat ik jou verzekeren voor anderhalf miljoen.
Telkens zou ik eventjes het deksel opendoen.
En dan strijk ik je zo zachtjes langs je haren.
Dan lig je in de watten en niemand kan erbij,
geen dief die je kan stelen, je bent helemaal van mij.

Ik zou je het liefste in een doosje willen doen.
En dan telkens even kijken, heel voorzichtig even kijken,
telkens even kijken, hmmm.

Je mag er wel even uit elke dag.
Eén uurtje dat mag, ja één uurtje dat mag.
Je mag dan ook wel naar het Vondelpark even,
alleen om de eendjes wat eten te geven.
En als je dan wegloopt, raak ik je toch niet kwijt,
want ik vind jou altijd, ja ik vind jou altijd.

Ik zou je het liefste in een doosje willen doen.
Je bewaren, heel goed bewaren.
Dan laat ik jou verzekeren voor anderhalf miljoen.
Telkens zou ik eventjes het deksel opendoen.
En dan strijk ik je zo zachtjes langs je haren.
Dan lig je in de watten en niemand kan erbij,
geen dief die je kan stelen, je bent helemaal van mij.

Ik zou je het allerliefste in een doosje willen doen.
En dan telkens even kijken, heel voorzichtig even kijken,
telkens even kijken en een zoen.