Een zanger die me diep in mijn ziel raakte was de Amerikaanse singer/songwriter Dan Fogelberg (1951-2007). Ik ontdekte hem midden jaren 70 en was gelijk verkocht. Draaide zijn platen grijs. Hij had een mooie en intense stem, bracht ontroerende teksten en begeleidde die met schitterende muziek. Zijn eerste album was Home Free (1972) met werkelijk prachtige nummers als Stars, To The Morning en Looking For A Lady. Zijn tweede, Souvenirs (1974), was wat meer uptempo met het lekkere Part Of The Plan als opener en begeleiders als Don Henley & Glenn Frey van de Eagles, Gerry Beckley van America en Graham Nash. En zijn derde plaat, Captured Angel (1975), was mijn favoriet met Comes And Goes, Old Tennessee en Next Time en begeleiders als Russ Kunkel (de drummer van James Taylor), David Lindley en J.D Souther. De albums daarna werden steeds wat minder, ondanks uitschieters als Longer op het album Phoenix (1979) en zijn samenwerking met fluitist Tim Weisberg op het album Twin Sons Of Different Mothers (1978).

Tot mijn grote geluk vond ik onlangs een live concert van Fogelberg uit 1976, toen hij wat mij betreft op zijn top was. Bij het concert werd hij bij sommige nummers begeleid door de toen populaire countryrock band Fools Gold. En hij speelt bijna al mijn favoriete nummers op een zeer hoog niveau. Ik zou je van alles willen laten horen en zien, maar uiteindelijk heb ik gekozen voor Stars, omdat het me iedere keer weer raakt als ik het hoor. Liefdesverdriet en hartepijn, wie herkent het niet?

Stars
Stood out in the rain,
let it soak me down,
before I called you,
I called you.
Didn’t see me there,
hidden by the rain,
beneath your window,
but I saw you.

Putting on your face
before the mirror on the wall.
Dreaming that the looking glass was me.
Catching your fondest gazes,
living through your fickle phases,
I love you.

And it’s getting easier each day,
to weep about you.
Harder every night
to sleep without you.
How many years must I be,
Driven by this dream of love with you?

Spend my dimes on phones,
trying just to talk,
but you never once answered,
You let it ring.
Spend my nights alone,
catching falling stars
to give to you love.
They’re just for you.

For stars fall every time,
a lover has to face the truth.
And far too many stars have fell on me.
And as they trail the skies,
and burn their paths upon my eyes,
I cry.

And it’s getting easier each day,
to weep about you.
Harder every night
to sleep without you.
How many years must I be driven,
by this dream of love with you?
With you.
With you.