03.08.2014

Crosby, Stills, Nash & Young en Tom Jones – Long Time Gone

Eén van de vreemdste optredens ooit, was dat van de Amerikaanse groep Crosby, Stills, Nash & Young in de tv show van Tom Jones (This is Tom Jones) op 6 september 1969. De groep had op dat moment enorm succes met het eerste album van het originele trio en het optreden in Woodstock. Dus logisch dat ze gevraagd werden voor de show. Maar minder logisch was dat ze kwamen. In 1968 had Neil Young de groep Buffalo Springfield verlaten ondermeer omdat ze zouden spelen in de Johnny Carson Show. Hij vond het kleinerend omdat ze daar toch alleen maar een curiositeit zouden zijn. Volgens Graham Nash was het optreden bij Tom Jones “incredibly weird” en vormde het uiteindelijk de reden dat de groep de 10 jaar daarna geen tv-optredens meer deden. De manager van Neil Young vond het achteraf gezien buitengewoon pijnlijk & gênant en iets dat Young hem nooit vergeven heeft.

Na dit verhaal verwacht je ongetwijfeld een dramatisch slecht optreden, maar dat valt juist heel erg mee. Tijdens de show speelden Crosby, Stills, Nash & Young twee nummers: You Don’t Have To Cry  en Long Time Gone. En bij dat laatste nummer zong Tom Jones de solo partij. Wat ik zie en hoor is juist een te gekke performance, die goed laat zien hoe fantastisch de groep in die tijd was. Laat staan als ze niet in vorm zijn door allerlei afleidende zaken! Aangevuurd door een Tom Jones die geweldig op dreef is, gaat Stephen Stills helemaal uit zijn dak en kijken Crosby & Nash zeer geamuseerd toe, terwijl ze de achtergrondzang verzorgen. Een beetje over the top, dat wel, met een greintje hysterie ook misschien, maar zeer vermakelijk om naar te kijken.

Long Time Gone werd geschreven door David Crosby en staat op het eerste album van Crosby, Stills & Nash uit 1969.

Long Time Gone
It’s been a long time comin’.
It’s goin’ to be a long time gone.
And it appears to be a long,
appears to be a long,
appears to be a long time,
such a long, long, long,
time before the dawn.

Speak out, you got to speak out,
against the madness.
You got to speak, speak,
stand up and speak your mind.
That’s if you dare.
But don’t try to get yourself,
don’t try to get yourself elected, no, no, no.
If you do, if you do, if you do,
you had better cut your hair.
And it appears to be a long,
appears to be a long,
appears to be a long,
long, long, long,
time before the dawn.

It’s been a long, it’s been a long,
a long, long, long time comin’.
But it’s goin’ to be a long, long,
long time gone.
Don’t you know, don’t you know
there is the darkest hour.
I am going to tell you what happened.
It always appears just before the dawn.
And it appears to be a long,
appears to be a long,
appears to be a long,
such a long, long, long
time before the dawn.

Reageer