In 2004 was ik blij verrast toen ik op de radio een nieuw nummer hoorde van David Crosby & Graham Nash. In de jaren 70 was ik groot fan van de muziek van Crosby, Stills & Nash en luisterde ik ook graag naar de drie albums die het duo samen maakte in 1972, 1975 (Wind On The Water) & 1976 (Whistling Down The Wire).
Het lied Lay Me Down kwam van hun 4e album Crosby & Nash dat in 2004 uitkwam. Hun laatste album was dus van 28 jaar daarvoor, dus het was heel bijzonder dat ze weer hadden besloten om samen te werken. Helaas was het hun zwanenzang als duo, omdat ze daarna vooral weer ruzie met elkaar hadden. Hier zingen ze het nummer tijdens een optreden in 2011 in Stanford.
Lay Me Down is een schitterend lied dat geschreven werd door de Amerikaanse singer/songwriter & toetsenist James Raymond. Hij is de zoon van David Crosby (1941-2023), werd geboren in 1962 en vervolgens door zijn moeder Celia Crawford Ferguson afgestaan voor adoptie. Zo groeide hij op bij de familie Raymond in California. Crosby was bij zijn geboorte 21 jaar oud & wist daar toen weinig van. Hij had, zoals hij zelf zei, in die jaren nog geen “Kleenex-doos” kunnen opvoeden, vanwege zijn alcohol & drugsverslavingen.
Raymond ging pas op latere leeftijd op zoek naar zijn biologische vader. Het klikte tussen hen bij hun eerste ontmoeting in 1995 vooral toen ze over muziek begonnen te praten, en dat leidde uiteindelijk tot hun samenwerking in de groep CPR (Crosby, Pevar & Raymond). Ook produceerde hij de laatste 5 albums van Crosby.
Die laatste albums van David Crosby waren allemaal uitstekend wat ik eigenlijk niet had verwacht van een singer/songwriter die zo’n heftig leven achter de rug had. Hij bleef samenwerken met jonge artiesten en zijn stem bleef verrassend genoeg ook op niveau. Dat kan helaas niet gezegd worden van het latere werk van Graham Nash, want hij heeft de laatste jaren niet veel bijzonders meer gemaakt en ook zijn stem is behoorlijk achteruit gegaan.
Lay Me Down
Driving out through the windmills,
and some of them were still.
Sometimes it’s hard
to catch the wind,
and bend it to your will.
Even though it’s hard to know,
just how the story ends.
The road is long
and it takes its time,
on that you can depend.
Lay me down in the river,
and wash this place away.
Break me down
like sand from a stone,
maybe I’ll be whole again one day
Lay me down.
Lay me down,
maybe I’ll be whole again.
Lay me down.
Lay me down
maybe I’ll be whole again.
Somewhere between heaven and hell,
a soul knows where it’s been.
I want to feel my spirit lifted up,
and catch my breath again.
Lay me down in the river,
and wash this place away.
Break me down
like sand from a stone,
maybe I’ll be whole again one day.
Lay me down.
Lay me down,
maybe I’ll be whole again.
Lay me down.
Lay me down
maybe I’ll be whole again.
Lay me down.
Lay me down
maybe I’ll be whole again.
