De Amerikaanse singer/songwriter David Crosby (1941-2023) stond zijn eerste zoon, die geboren werd in 1962, af bij zijn geboorte. En James Raymond groeide op bij zijn adoptieouders en ontwikkelde zich uiteindelijk tot een uitstekend muzikant. Zo werkte hij met Chaka Khan en de vocale groep Take 6. Pas op zijn 30e kwam hij er achter dat Crosby zijn biologische vader was. In 1994 was hun eerste ontmoeting, net voordat Crosby vader op het randje van de dood een levertransplantatie onderging. Nadat hij die operatie overleeft had bleven ze contact houden, werden ze vrienden en gingen ze samen muziek maken, wat leidde tot de groep CPR (Crosby, Pevar & Raymond) in 1997.

Hier spelen ze het prachtige At The Edge, dat gaat over de “wake up calls”, die Crosby regelmatig in zijn leven heeft gehad als gevolg van zijn verslavingen aan drank & drugs. Hij kwam er uiteindelijk achter wat er echt toe doet in het leven. CPR speelt het nummer hier in de 2 Meter Sessies in 1998.

At The Edge
Our grasp is so fragile,
the thread is so thin.
I wonder each day,
if I’m blowing away.

I know that I’m lucky.
I wouldn’t be here at all.
If somebody’s hand
hadn’t been where I stand.
At the edge of a very great fall.

And like a lighthouse before you,
at the edge of the sea.
The woman whose grip
holds when you slip.
But the darkness won’t get you,
your family won’t go.
They will make your heart light,
to where you know what is right.
And you go where you know
you should go.

And it’s life and it’s dying.
It’s beginnings and end.
It’s what did you do,
with the life they gave you?
It’s were you that honest,
and did you make amends,
to all the ones under your guns.
How have you treated your friends?