Eén van mijn favoriete zangers van afgelopen jaar de Portugees Antonio Zambujo, verrast me compleet met deze zeer bijzondere uitvoering van het liefdeslied Chamateia samen met het Bulgaarse vrouwenkoor Angelite in 2011. Koude rillingen!

Een goede vriend wees me erop dat dit soort voormalig Oostblok koren meestal strak gedisciplineerd zijn, zodat er vaak geen lachje afkan. Maar hier lijkt het allemaal heel spontaan. De dames genieten mee van de bijzondere stem en intensiteit van Zambujo en voegen daar hun eigen bijzondere klanken aan toe.

Chamateia
No berço que a ilha encerra
Bebo as rimas deste canto,
No mar alto desta terra
Nada a razão do meu pranto.

Mas no terreiro da vida
O jantar serve de ceia,
E mesmo a dor mais sentida
Dá lugar à Sapateia.

Ó meu bem, ó Chamarrita,
Meu alento e vai e vem,
Vou embarcar nesta dança.
Sapateia, ó meu bem!

Se a Sapateia não der,
Pr’a acalmar minh’alma inquieta,
Estou p’ró que der e vier,
Nas voltas da Chamarrita.

Chamarrita, Sapateia,
Eu quero é contradizer,
O alento desta bruma
Que ás vezes me quer vencer.

Ó meu bem, ó Chamarrita,
Meu alento e vai e vem,
Vou embarcar nesta dança.
Sapateia, ó meu bem!