De liefde is een wonderlijk iets. Het roept allerlei gevoelens op, van geluk, verlangen, overgave, hartstocht en lust, van kwetsbaarheid ook. En als je huis en haard, met vrouw en kinderen, ervoor achterlaat dan is er ook een flinke schaduwkant, van onmacht, ontrouw, twijfel, verdriet, pijn en schuldgevoel. Het overkwam Alex Roeka en hij schreef er een werkelijk prachtig album over: Beet van de liefde (2008).

Hij bezingt het betoverende gif van verliefdheid, dat plotsklaps begon te stromen door zijn aderen. Geen enkele redelijkheid was nog in staat een halt toe te roepen aan zijn verschroeiende verlangen en de roes van overgave en hartstocht die erop volgde. Je kunt horen dat zijn liederen uit zijn poriën komen, ze parelen op zijn voorhoofd.

Helaas is de live opname van het lied verdwenen van YouTube en dus moeten we het doen met deze plaatopname.

Wat hou ik van die vrouw
Als het koud is in de straten.
De gure wind je dunne kleren zoekt.
Slijk plakt aan je laarzen.
Een dronken Duitser vloekt.

Als we nergens kunnen slapen.
Er nergens een café nog open is.
We verdwaasd lopen te dwalen,
door die oude wildernis

Dan zie ik hoe je lacht
en naar me fonkelt met je blik.
Dan klim ik in dat volle lijf van jou.
Dan hoor ik hoe je klopt
en hoe het fluistert in mijn strot,
als nooit tevoor.
Wat hou ik van die vrouw.
Wat hou ik van die vrouw.

Als het nacht is in de duinen.
Het harde gras in onze enkels prikt.
We langs de vloedlijn struinen.
Een witte vogel schrikt.

Als we bij de pieren komen.
Waar nachtelijk nog een roestig schip vertrekt.
Zeelui zich verdromen.
Er in het ruim een rat verrekt.

Dan zie ik hoe je klimt
over de blokken zwart basalt.
En voel ik me zo hevig dicht bij jou.
Dan hoor ik hoe je klopt
en hoe het fluistert in mijn strot,
als nooit tevoor.
Wat hou ik van die vrouw.
Wat hou ik van die vrouw

Als het licht wordt in de kamer.
De lange nacht nog in de lakens hangt.
Als na het reutelen en razen.
Je haar het zonlicht vangt.

Als ik naar je lig te kijken,
en denk, niets is zo wondermooi als dit.
Als ik mijn angsten maar laat wijken,
dan weet ik hoe het zit.

En voel ik waar ik thuishoor
en nooit van weg wil gaan.
Dan kruip ik naar dat warme lijf van jou.
Dan hoor ik hoe je klopt
en hoe het fluistert in mijn strot,
als nooit tevoor.
Wat hou ik van die vrouw.
Wat hou ik van die vrouw